Differences

This shows you the differences between two versions of the page.

--- el:magazines:traino:no_10:twoheads [2020/08/28 12:17]
no_name12
+++ el:magazines:traino:no_10:twoheads [2020/08/28 12:26]
no_name12
@@ Line 207: / Line 207: @@
 Αλλά ξεκινά την αναφορά του με την διαβεβαίωση, ότι δεν υπάρχει πρόβλημα.
+«Δεν μπορεί να ειπωθεί ότι υπάρχει οτιδήποτε
+καθαρά αντι-αγγλικό στο πρόγραμμα των σχολείων, αλλά όλα προσπαθούν ενεργητικά να
+Ελληνοποιήσουν τον πληθυσμό. Όλα τα Ελληνικά δημοτικά σχολεία χρησιμοποιούν το
+«Αναλυτικό πρόγραμμα» που δημοσιεύτηκε
+στην Ελλάδα [..]. Σ’ αυτά τα σχολεία δεν επιτρέπονται βιβλία που δεν έχουν εγκριθεί από
+την «Κριτική Επιτροπή» στην Αθήνα. Τα γυμνάσια κάθε πόλης και το Παιδαγωγικό Κολλέγιο αναγνωρίζονται από το Ελληνικό Υπουργείο Παιδείας και εργάζονται κάτω απ' τους
+δικούς του κανονισμούς. Στους τοίχους των
+τάξεων υπάρχουν πορτραίτα του βασιλιά Κωνσταντίνου, της βασίλισσας Σοφίας του Βενιζέλου και άλλων διάσημων Ελλήνων, μαζί με
+λεπτομερείς χάρτες της Σύγχρονης Ελλάδας,
+ενώ αυτός της Κύπρου, εάν βρίσκεται καθόλου, είναι μικρός, απηρχαιωμένος, ξεφτισμένος και συνήθως πεταγμένος πίσω απ'
+τον πίνακα». (Γιωργαλλίδης, σ. 71).
+Σίγουρα η Βρεττανική Αποικιοκρατία που χρηματοδοτούσε εν μέρει αυτό το εκπαιδευτικό
+σύστημα δεν ένοιωθε την Ελλάδα και τον Ελληνικό εθνικισμό σαν εχθρό ακόμα. Έτσι παρά
+τους ενδοιασμούς του Υπουργείου Αποικιών
+μετά το 1925 το υπουργείο εξωτερικών του
+συνηγόρησε με τον Στορς ότι οι Ελληνικές σημαίες στην Κύπρο δεν ήταν πρόβλημα για την Βρεττανική Αποικιοκρατία -
+όπως πρόβλημα δεν έπρεπε να θεωρείται και
+η συλλογή χρημάτων στα σχολεία για την Ελληνική Αεροπορία (η συλλογή χρημάτων, δηλαδή, από τα σχολεία μιας Αυτοκρατορίας για
+κάποιο άλλο κράτος!). Έλεγε χαρακτηριστικά το μήνυμα του Υπουργείου Εξωτερικών:
+«[Η ανοχή] είναι η πιο επιθυμητή πορεία σε
+σχέση με τις εισφορές για την Ελληνική Αεροπορία δεδομένου των φιλικών σχέσεων
+ανάμεσα στη Μεγάλη Βρεττανία και την Ελλάδα οι οποίες συνιστούν μια εξαιρετική συμ-
+βολή στον χαρακτήρα της πολιτικής που ακολουθείται στην Κύπρο».
+Τρία χρόνια αργότερα βέβαια, στα πλαίσια
+της οικονομικής κρίσης οι εθνικιστές θα αναλάμβαναν την ηγεσία της εξέγερσης των
+Οκτωβριανών του 1931, απαιτώντας Ένωση
+δυναμικά. Η Αγγλική διοίκηση σκλήρυνε τότε
+τη στάση της αλλά ήταν πια αργά. Η σκλήρυνση της στάσης των Άγγλων οδήγησε σε
+μια ταύτιση του Ελληνικού εθνικισμού με το
+αντιαποικιακό κίνημα παρά το ότι οι ηγέτες
+των εθνικιστών εξακολουθούσαν να εργάζονται στην Αγγλική κυβέρνηση του νησιού. (Οι «διορισμένοι» όπως αποκαλούνταν
+τότε). Η Ελληνική κυβέρνηση, όμως, συνέχισε την στάση ανοχής της Βρεττανικής
+διοίκησης και της ταυτόχρονης ενίσχυσης
+των εθνικιστών ελπίζοντας ότι κάποτε η
+«προστάτιδα» της θα της έδινε την Κύπρο
+σαν δώρο. Έτσι ο Βενιζέλος αποκάλεσε τους
+εξεγερμένους Κύπριους του 1931
+«εγκληματικά στοιχεία» και η κυβέρνηση των
+Αθηνών, το 1945, αποκαλούσε
+«εαμοβουλγάρους» όσους ζητούσαν να εγερθεί το θέμα της Κύπρου στην διάσκεψη των
+νικητών του β' παγκόσμιου. Μετά τη Μι-
+κρασιατική καταστροφή του 1922 η Ελλάδα
+είχε ουσιαστικά συμπληρώσει την «εθνική της
+ολοκλήρωση». Η Κύπρος έμεινε ντε φάκτο
+εκτός νύμφωνος ιδιαίτερα σε μια εποχή που
+οι Άγγλοι και οι Αμερικανοί ήταν τα μόνα δεκανίκια της εξουσίας στην Αθήνα. Το Ελληνικό κράτος βεβαίως δεν είχε εγκαταλείψει τα όνειρα του για «δωρεά της
+Κύπρου» αλλά τόνιζε στους Κυπρίους ενωτικούς ότι ήταν αδύνατο να ανακινήσει το
+ζήτημα με την Αγγλία λόγω εξάρτησης. Το
+ενωτικό κίνημα στην Κύπρο ωστόσο είχε
+αποκτήσει πια μια δίκιά του αυτόνομη δυναμική λόγω των εσωτερικών συγκρούσεων
+της Κυπριακής κοινωνίας. Είναι αυτή η δυναμική που οδήγησε στην ένοπλη αναμέτρηση της δεκαετίας του 50, την οποία το
+Ελληνικό κράτος προσπάθησε μετά να σταματήσει όπως-όπως.
+<WRAP center round box 40%>
+**Ο ίδιος ο υπουργός Αποικιών, Amery, που εισηγήτο να
+παρθούν μέτρα, είχε προηγουμένως (όπως γράφει στην
+Αυτοβιογραφία του) σκεφθεί την πιθανότητα συγκυριαρχίας Ελλάδας-Βρεττανίας στην Κύπρο.**
+</WRAP>
+Οι Άγγλοι είχαν αρχίσει από τη δεκαετία του
+να ενιχύσουν τον Τουρκικό εθνικισμό τον
+οποίον αντιπαράβαλαν στον ενωτισμό μετά.
+Αξίζει ωστόσο να σημειωθεί ότι μέχρι και την
+«ύστατη στιγμή» οι κυρίαρχες ομάδες της
+κυπριακής κοινωνίας έβλεπαν τον Ελληνοχριστιανισμό σαν την ιδεολογία που
+αναπτύχθηκε και θα προστατευόταν απ' την Βρεττανική διοίκηση. Έτσι ο ακροδεξιός Αρχιεπίσκοπος Μακάριος Β' δήλωνε απερίφραστα την περίοδο της ταξικής αντιπαράθεσης 1947-48:
+**«ο αγών κατά του κουμμουνισμού είναι πλέον
+επείγον, παρά ο αγών για την ένωση... ή**
+**«ουδέποτε θα αγωνισθούμε εναντίον των
+Άγγλων διά την ένωση της Κύπρου μετά της
+Ελλάδος».**
+Και τα αισθήματα από την άλλη πλευρά συνέχισαν μέχρι, σχεδόν, το τέλος να είναι πατερναλιστικά. Στην δεκαετία του 1930 παρά
+τα μέτρα ενάντια στον ενωτισμό, ο κυβερνήτης έγραφε στον υπουργό αποικιών
+«Προς το παρόν η εκκλησία μ’ όλη της την
+διαφθορά είναι αντικομμουνιστική και αυτό
+είναι ένας μεγάλος θησαυρός. Και στις 23
+Νοεμβρίου 1936 ο υπουργός Αποικιών έκφραζε ως εξής τη νέα χρησιμότητα του ενωτισμού - σαν ιδεολογίας ενάντια σε ένα αυτοχθόν αντιαποικιακό κίνημα. «Θα ήταν
+σημαντικό για την πολιτική μας άνεση στην
+Κύπρο να θέσουμε τη διοίκηση της πάνω σε
+επαρχιακή βάση (excepts excipiendis) ώστε η
+πιθανότητα ενίσχυσης του κυπριακού εθνικισμού, που όπως είναι σίγουρο θα υποκαταστήσει
+την ένωση όταν αυτή θα
+έχει χάσει την αξία της,
+να απωθηθεί όσο το δυνατό περισσότερο στο μέλλον».
+Ακόμα και την επαύριο
+του ενωτικού δημοψηφίσματος του 1950
+(στις 17 του Γενάρη) ο Φιλέλληνας Άγγλος
+βουλευτής Francis Noel Baker με ομιλία
+του στο BBC προειδοποίησε πατρικά την
+εθναρχία και τους «υγιείς» Έλληνες
+(αναγνωρίζοντας βέβαια το δίκαιο του
+αιτήματος για την Ένωση) ότι η σύμπλευση
+τους με τους κουμμουνιστές στο
+δημοψήφισμα ήταν επικίνδυνη για όλους για
+τη Δυτική συμμαχία δηλαδή. Η ιδεολογία
+του κυπριακού ελληνισμού και ο εθνικιστές
+εθεωρούνταν η απ' την Αποικιοκρατία
+σύμμαχοι ενάντια στον κουμμουνισμό. Αυτές οι δηλώσεις-εξελίξεις (όπως η
+συμμαχία Εθναρχίας-εθνικιστών-Αποικιοκρατίας
+ενάντια στους απεργούς το 1948) δεν θα
+έπρεπε να φαίνονται παράξενες. Ο
+Ελληνοχριστιανισμός στην Κύπρο ήταν η
+ιδεολογία της Άρχουσας τάξης που
+επιβλήθηκε σαν ηγεμονική κουλτούρα στην
+κοινωνία. Οι Βρεττανοί εκμοντέρνισαν την
+κοινωνία και ενθάρρυναν αυτήν την
+ιδεολογία σαν ιδεολογία αναδόμησης της
+εξουσίας - μια αναδόμηση που την
+χρειάζονταν και οι ίδιοι και οι αρχικές
+τάξεις για να κρατούν την κοινωνία υπό
+τον έλεγχο τους.
+Άλλωστε οι Άγγλοι ήταν αρκετά σαφείς το
+όταν κήρυξαν την Αριστερά εκτός
+νόμου. Θεωρούσαν ότι η Αριστερά και το
+ταξικό κίνημα που εκπροσωπούσε ήταν ο
+κύριος υπεύθυνος για τη διάβρωση της
+κοινωνικής σταθερότητας. Κατηγορούσαν
+ουσιαστικά το ΑΚΕΛ ότι με τη δράση του
+παρέσυρε και τη νόμιμη εθνικοφροσύνη
+στην παράνομη δράση. Η ΕΟΚΑ που
+οδήγησε σε ρήξη τις «οικογενειακές»
+σχέσεις ανάμεσα στην Αποικιοκρατία και την
+κυπριακή εθνικοφροσύνη, ήταν ως ένα
+σημείο και η εξέγερση του γιου ενάντια
+στον πατέρα. Για να δούμε πόσο καιρό θα
+πάρει η αυτονόμηση απ' την μητέρα και το
+ξεπέρασμα του οιδοιπόδειου.
+**Βιβλιογραφία: G.S. Georgallides, Cyprus and the governorship of sir Ronald Storrs. sir Ronald Storrs, Orientations.
+Αχιλλέα Λυμπουρίδη, Μελέτες για την Αγγλοκρατία στην Κύπρο.**

Κυπριακό Κινηματικό Αρχείο Cyprus Movements Archive Kıbrıs Sosyal Hareket Arşivi

User Tools

Site Tools

Differences

Page Tools

Κυπριακό Κινηματικό Αρχείο
Cyprus Movements Archive
Kıbrıs Sosyal Hareket Arşivi