el:magazines:traino:no_11:sxolia

Differences

This shows you the differences between two versions of the page.

Link to this comparison view

Next revision
Previous revision
Next revision Both sides next revision
el:magazines:traino:no_11:sxolia [2020/09/01 11:12]
no_name12 created
el:magazines:traino:no_11:sxolia [2020/09/01 11:35]
no_name12
Line 35: Line 35:
 της νέας Αριστεράς για τη διαφορετικότητα, τον  της νέας Αριστεράς για τη διαφορετικότητα, τον 
 Άλλο και την κοινωνία των πολιτών. Η δημιουργία  Άλλο και την κοινωνία των πολιτών. Η δημιουργία 
-(ουσιαστικά η αναδημιουργία της Κυπριακής Δημοκρατίας σε ομοσπονδιακό πλαίσιο) μιας μη εθνικής πολιτείας στην οποία διασφαλίζεται η συμμετοχή όλων (ανεξαρτήτως θρησκείας, γλώσσας, +(ουσιαστικά η αναδημιουργία της Κυπριακής Δημοκρατίας σε ομοσπονδιακό πλαίσιο) μιας μη εθνικής πολιτείας στην οποία διασφαλίζεται η **συμμετοχή** όλων (ανεξαρτήτως θρησκείας, γλώσσας, 
 εθνιστικής (ethnic) ταυτότητας κλπ) σαν ισοτίμων  εθνιστικής (ethnic) ταυτότητας κλπ) σαν ισοτίμων 
-πολιτών μέσω του συντάγματος και η αυτονομία +πολιτών μέσω του συντάγματος και η **αυτονομία** 
 μέσα από τις ομόσπονδες περιοχές είναι μια  μέσα από τις ομόσπονδες περιοχές είναι μια 
-εφαρμογή της ιδέας της ολικής Κύπρου σαν σύνθεση των 2 εθνικών κινημάτων. +εφαρμογή της ιδέας της ολικής Κύπρου σαν σύνθεση των 2 εθνικών κινημάτων. 
 + 
 +Ενώ ο Niazi αναγνωρίζει την ιστορική συνεισφορά των 2 εθνικών κινημάτων και σε ορισμένες στιγμές του κειμένου μπορείς εύκολα να διαγνώσεις ένα σεβασμό για τους “γέρους Επαναστάτες” εντούτοις προχωρεί χωρίς ιδιαίτερο ενδοιασμό και σε μια άλλη καινοτομία: Στην παρουσίαση της ιστορικής σχετικότητας της έννοιας του έθνους όπως φαίνεται καθαρά από την πρόσφατη κοινωνική - ιστορική έρευνα και βιβλιογραφία. **Το έθνος παρουσιάζεται σαν μια συγκεκριμένη πολιτιστική ταυτότητα που δημιουργήθηκε τους 2 τελευταίους αιώνες και η οποία είναι άμεσα συνδεδεμένη με την άνοδο του συγκεντρωτικού κράτους και του νεοαποικιακού συστήματος εξουσίας.** Σ’ αυτό τον τομέα, ωστόσο, ο Niazi παραμένει στο γενικό θεωρητικό επίπεδο και δεν συνεχίζει τη συζήτηση που ξεκίνησε στο προηγούμενο βιβλίο του για τις διαδικασίες “οικοδόμησης της εθνικής συνείδησης” στην Κύπρο.  
 +Μέρος του προβλήματος είναι ότι ο Niazi υπερτονίζει το κοινωνιολογικό αναλυτικό μοντέλο της θεωρίας των ελίτ, παραγνωρίζοντας εν μέρει τις συγκρούσεις ανάμεσα στις ελίτ και τις “μάζες”  
 +όπως και τους μηχανισμούς διάχυσης της ηγεμονικής ιδεολογίας (όπως ο εθνικισμός) ανάμεσα  
 +στα διάφορα στρώματα του πληθυσμού. 
 + 
 +Το πιο ενδιαφέρον σημείο του βιβλίου κοινωνιολογικά, είναι η έννοια της **διπλής αντεπανάστασης** των 2 ελίτ ενάντια στην αλληλοεξάρτηση που τους επέβαλε το συνταγματικό  
 +πλαίσιο της Ζυρίχης (η Ε/Κ ελίτ έκανε τη δικιά της  
 +αντεπανάσταση το 1963 με τα 13 σημεία και η Τ/Κ  
 +μετά την εισβολή του 74). Αυτή η αντίληψη - εισήγηση είναι όντως ενδιαφέρουσα και αξίζει να  
 +συζητηθεί γιατί προσδίδει ένα σαφές ιστορικό  
 +πλαίσιο στην πρόσφατη κυπριακή εμπειρία. Και  
 +αξίζει να ελπίζει κανείς ότι αυτή η συζήτηση θα  
 +γίνει. Σαν αρχή για ένα τέτοιο διάλογο θα ήθελα  
 +να θέσω 2 παρατηρήσεις - κριτικά σχόλια. 
 + 
 +**α)** Η έννοια της αντεπανάστασης προϋποθέτει την  
 +έννοια της επανάστασης. Ο Niazi φαίνεται να υπονοεί, χωρίς όμως να το αναλύει ότι η ανεξαρτησία  
 +και η Κυπριακή Δημοκρατία ήταν η Επανάσταση -  
 +η εν δυνάμει σύνθεση της “ολικής Κύπρου” που  
 +ανέπτυξε στο πρώτο του βιβλίο. 
 + 
 +Η έννοια της Επανάστασης σ’ αυτό το δεύτερο βιβλίο όμως είναι μετέωρη γιατί η Ζυρίχη με τα δικαιώματα επέμβασης και τις κυρίαρχες βάσεις κάθε άλλο παρά επανάσταση φαίνεται να ήταν. Πι-  
  
el/magazines/traino/no_11/sxolia.txt · Last modified: 2020/09/01 11:52 by no_name12