el:books:unclassified:glikiahora:democracy

Differences

This shows you the differences between two versions of the page.

Link to this comparison view

Next revision
Previous revision
el:books:unclassified:glikiahora:democracy [2023/08/11 09:56]
no_name12 created
el:books:unclassified:glikiahora:democracy [2023/08/11 10:06] (current)
no_name12
Line 1: Line 1:
-===Το "εθνικά ορθόν" και η Δημοκρατία===+=====Το "εθνικά ορθόν" και η Δημοκρατία=====
  
  
Line 6: Line 6:
 Μάλιστα.  Σημειώστε ότι κάποιος ή κάποιοι «κατάγγειλαν» (κάρφωσαν στη διάλεκτο των χαφιέδων) τον κ. Λύπμαν.  Σημειώστε, επίσης ότι τα γεγονότα είναι ιστορικά αληθινά.  Η Γιουγκοσλαβία αποτελείτο από 6 ομόσπονδες δημοκρατίες, οι 4 (όχι οι 5) αποχώρησαν και οι 2 (Σερβία, Μαυροβούνιο) έφτιαξαν την Νέα Γιουγκοσλαβία.  Προφανώς, το έγκλημα του βιβλίου και του κ. Λύπμαν είναι ότι ανέφερε το όνομα Μακεδονία, αντί «Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονία» ή κατά το εθνοσφροφιλέστερον «Σκόπια».  Το ζήτημα είναι βέβαια ευρύτερο.  Κάποιοι συμπολίτες μας και οι αξιότιμοι κύριοι αστυνομικοί μας αποφάσισαν φαίνεται ότι ήρθε ο καιρός να αρχίσουμε να απαγορεύουμε βιβλία (και γιατί να μην τα κάψουμε δηλαδή;) τα οποία περιέχουν «ανθελληνικές» ή αντεθνικές απόψεις. Μάλιστα.  Σημειώστε ότι κάποιος ή κάποιοι «κατάγγειλαν» (κάρφωσαν στη διάλεκτο των χαφιέδων) τον κ. Λύπμαν.  Σημειώστε, επίσης ότι τα γεγονότα είναι ιστορικά αληθινά.  Η Γιουγκοσλαβία αποτελείτο από 6 ομόσπονδες δημοκρατίες, οι 4 (όχι οι 5) αποχώρησαν και οι 2 (Σερβία, Μαυροβούνιο) έφτιαξαν την Νέα Γιουγκοσλαβία.  Προφανώς, το έγκλημα του βιβλίου και του κ. Λύπμαν είναι ότι ανέφερε το όνομα Μακεδονία, αντί «Πρώην Γιουγκοσλαβική Δημοκρατία της Μακεδονία» ή κατά το εθνοσφροφιλέστερον «Σκόπια».  Το ζήτημα είναι βέβαια ευρύτερο.  Κάποιοι συμπολίτες μας και οι αξιότιμοι κύριοι αστυνομικοί μας αποφάσισαν φαίνεται ότι ήρθε ο καιρός να αρχίσουμε να απαγορεύουμε βιβλία (και γιατί να μην τα κάψουμε δηλαδή;) τα οποία περιέχουν «ανθελληνικές» ή αντεθνικές απόψεις.
  
-Θυμάμαι όταν εμφανίστηκα στην εκπομπή «Χωρίς Πλαίσιο» πριν 2 χρόνια και είπα ότι νοιώθω Κυπραίος και όχι Έλληνας.  Με εξαίρεση ορισμένους αρθρογράφους στην Χαραυγή, την Αλήθεια και τον Φιλελεύθερο, η τεράστια πλειοψηφία των δημοσιογράφων που θα έπρεπε (λόγω λειτουργημάτος) να υπερασπιστούν το δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης, ένωσαν τις φωνές τους σε μια εθνικά καθαρόαιμη χορωδία που απαιτούσε λογοκρισία,  Ύστερα, ήρθε η σειρά του πανεπιστημίου.  Η επιτροπή Παιδείας της Βουλής δημιούργησε θέμα (σε επίπεδο σκανδάλου) γιατί ένας από τους διεθνώς κορυφαίους ιστορικούς – αρχαιολόγους σε σχέση με την αρχαία Κύπρο, ήταν ένας πό τους κλέκτορες του Πανεπιστημίου.  Ο λόγος: σε κάποιες σελίδες κάποιων βιβλίων του έγγραφε πράγματα τα οποία οι «διανοούμενοι» και «ειδήμονες» της Βουλής έκριναν σαν «αντεθνικά».  Οι δημοσιογράφοι έτρεξαν αμέσως να συμπαρασταθούν στον «Εθνικό Αγώνα» των βουλευτών.  Οι διανοούμενοι μας σιώπησαν.  Αν επιτρέπεται η έκφραση, χέστηκαν.  Όταν ο αρχισυντάκτης μιας εφημερίδας με μεγάλη δημοκρατική κυκλοφορία, άρχισε να γράφει, με ύφος ιεροεξεταστή ότι, όσοι συνάντησαν μια ευρωπαϊκή επιτροπή για τα ανθρώπινα δικαιώματα η οποία είχε βγάλει «αντεθνικά συμπεράσματα» έπρεπε να απολογηθούν δημόσια, μερικοί έφτασαν στο σημείο να ζητούν από τον Νεοκυπριακό Σύνδεσμο να δημοσιεύσει τον κατάλογο των μελών του για να φανεί ότι δεν ήταν μέλη του.  Έτσι έγινε παράνομος και ο Νεοκυπριακός.  Ο αρχισυντάκτης – δημοσιογράφος φυσικά δεν ασχολήθηκε με τις καταγγελίες της επιτροπής.  Με την αλήθεια θα ασχολούμαστε τώρα;+Θυμάμαι όταν εμφανίστηκα στην εκπομπή «Χωρίς Πλαίσια» πριν 2 χρόνια και είπα ότι νοιώθω Κυπραίος και όχι Έλληνας.  Με εξαίρεση ορισμένους αρθρογράφους στην Χαραυγή, την Αλήθεια και τον Φιλελεύθερο, η τεράστια πλειοψηφία των δημοσιογράφων που θα έπρεπε (λόγω λειτουργημάτος) να υπερασπιστούν το δικαίωμα της ελεύθερης έκφρασης, ένωσαν τις φωνές τους σε μια εθνικά καθαρόαιμη χορωδία που απαιτούσε λογοκρισία,  Ύστερα, ήρθε η σειρά του πανεπιστημίου.  Η επιτροπή Παιδείας της Βουλής δημιούργησε θέμα (σε επίπεδο σκανδάλου) γιατί ένας από τους διεθνώς κορυφαίους ιστορικούς – αρχαιολόγους σε σχέση με την αρχαία Κύπρο, ήταν ένας πό τους κλέκτορες του Πανεπιστημίου.  Ο λόγος: σε κάποιες σελίδες κάποιων βιβλίων του έγγραφε πράγματα τα οποία οι «διανοούμενοι» και «ειδήμονες» της Βουλής έκριναν σαν «αντεθνικά».  Οι δημοσιογράφοι έτρεξαν αμέσως να συμπαρασταθούν στον «Εθνικό Αγώνα» των βουλευτών.  Οι διανοούμενοι μας σιώπησαν.  Αν επιτρέπεται η έκφραση, χέστηκαν.  Όταν ο αρχισυντάκτης μιας εφημερίδας με μεγάλη δημοκρατική κυκλοφορία, άρχισε να γράφει, με ύφος ιεροεξεταστή ότι, όσοι συνάντησαν μια ευρωπαϊκή επιτροπή για τα ανθρώπινα δικαιώματα η οποία είχε βγάλει «αντεθνικά συμπεράσματα» έπρεπε να απολογηθούν δημόσια, μερικοί έφτασαν στο σημείο να ζητούν από τον Νεοκυπριακό Σύνδεσμο να δημοσιεύσει τον κατάλογο των μελών του για να φανεί ότι δεν ήταν μέλη του.  Έτσι έγινε παράνομος και ο Νεοκυπριακός.  Ο αρχισυντάκτης – δημοσιογράφος φυσικά δεν ασχολήθηκε με τις καταγγελίες της επιτροπής.  Με την αλήθεια θα ασχολούμαστε τώρα;
  
 Ύστερα είχαμε την προεκλογική περίοδο.  Τα ανεπίσημα εγκαίνια της περιόδου έγιναν αμέσως μετά τα εγκαίνια του Πανεπιστημίου. Ύστερα είχαμε την προεκλογική περίοδο.  Τα ανεπίσημα εγκαίνια της περιόδου έγιναν αμέσως μετά τα εγκαίνια του Πανεπιστημίου.
el/books/unclassified/glikiahora/democracy.1691747786.txt.gz · Last modified: 2023/08/11 09:56 by no_name12