Differences

This shows you the differences between two versions of the page.

--- el:digital:kontrasousta:kontrasousta_language_nvp [2024/08/17 09:55]
no_name12
+++ el:digital:kontrasousta:kontrasousta_language_nvp [2024/08/17 11:06] (current)
no_name12
@@ Line 1: / Line 1: @@
+<WRAP center round info 80%>
-<WRAP left noprint round todo 50%>
+Αυτή η μετάφραση δημιουργήθηκε για σκοπούς αρχειοθέτησης και δεν προέρχεται από τους αρχικούς δημιουργούς του κειμένου.
-  * Το περιεχόμενο αυτού του άρθρου χρειάζεται μετάφραση.
 </WRAP>
+======Υπάρχει μια μη αποικιακή γλώσσα στην Κύπρο; Και αν ναι, θα έπρεπε όλοι να μιλάμε στην ετεοκυπριακή; (Ηλεκτρονικό Άρθρο)======
-======Υπάρχει μια μη αποικιακή γλώσσα στην Κύπρο; Και αν ναι, θα έπρεπε όλοι να μιλάμε στην Ετεοκυπριακή; (Ηλεκτρονικό Άρθρο)======
@@ Line 20: / Line 18: @@
 ===== Περιεχόμενο =====
-**Υπάρχει μια μη αποικιακή γλώσσα στην Κύπρο; Και αν ναι, θα έπρεπε όλοι να μιλάμε στην Ετεοκυπριακή;**
+**Υπάρχει μια μη αποικιακή γλώσσα στην Κύπρο; Και αν ναι, θα έπρεπε όλοι να μιλάμε στην ετεοκυπριακή;**
-δημοσιεύτηκε στις 22 Νοεμβρίου, 2017 από nvp
+δημοσιεύτηκε στις 22 Νοεμβρίου, 2017, από nvp
 Κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι η γλώσσα δεν είναι, σε ένα ορισμένο επίπεδο ανάλυσης, ένα πολιτικό εργαλείο. Οι άνθρωποι στην Κύπρο το γνωρίζουν αυτό διαισθητικά, και γι' αυτό δεν θα ασχοληθώ με τη θεωρία, αλλά θα επικεντρωθώ στο πρακτικό επίπεδο.
@@ Line 31: / Line 28: @@
 Ο δικτυακός τόπος 35-33 ήταν τρίγλωσσος, στα ελληνικά, τα τουρκικά και τα αγγλικά - αυτή ήταν μια πολύ ρητή απόφαση, η οποία δεν εφαρμόστηκε στην πράξη. Το Kontrasusta συνειδητά δεν παίρνει θέση για τη γλώσσα. Δεν έχει ξεχωριστές γλωσσικές εκδόσεις, δεν φιλοδοξεί να κάνει κάθε άρθρο διαθέσιμο σε πολλές γλώσσες, αποφεύγει γενικά να θέτει σαφή όρια. Ως αποτέλεσμα, αποδέχεται ότι η αγγλική είναι η κυρίαρχη γλώσσα του, επειδή αυτό επιθυμούν σήμερα οι άνθρωποί της. Αυτό που για το 35-33 ήταν μια αποτυχία να ακολουθηθεί και να εφαρμοστεί, για το Kontrasusta δεν αποτελεί πρόβλημα.
-But in my experience doing politics in the progressive milieu of Cyprus, the use of English is not entirely uncontroversial. I have sympathy for some reasons and I am frustrated by others, and I think that Kontrasusta’s early days is a good opportunity to discuss this.
+Αλλά από την εμπειρία μου να ασχολούμαι με την πολιτική στο προοδευτικό χώρο της Κύπρου, η χρήση της αγγλικής γλώσσας δεν είναι εντελώς αδιαμφισβήτητη. Έχω συμπάθεια για κάποιους λόγους και απογοητεύομαι από άλλους, και νομίζω ότι οι πρώτες μέρες του Kontrasusta είναι μια καλή ευκαιρία να το συζητήσουμε αυτό.
-The reason that I consider the least legitimate is that which presents English in Cyprus as a colonial language, and therefore undesirable, especially in the political groups you will find me working with (even at the cost of losing a catchy slogan for the next banner we will march under).
+Ο λόγος που θεωρώ ότι είναι ο λιγότερο θεμιτός είναι αυτός που παρουσιάζει την αγγλική γλώσσα στην Κύπρο ως αποικιοκρατική γλώσσα, και ως εκ τούτου ανεπιθύμητη, ειδικά στις πολιτικές ομάδες με τις οποίες θα με βρείτε να συνεργάζομαι (ακόμα και με το κόστος της απώλειας ενός πιασάρικου συνθήματος για το επόμενο πανό κάτω από το οποίο θα κάνουμε πορεία).
-Of course, English was the language of the administration during the British colonial rule. The British did introduce it in the Greek and Turkish educational systems of Cyprus as a second language without a lot of success though, and after the Republic of Cyprus was proclaimed, English remained dominant in the areas of law and trade. But it never become a threat to the local languages, in the way it did in settler-colonies like the US, Australia, and Ireland (yes, Ireland too). And across the world, with many languages dying every month, the culprit is not the international nature English, but the languages of stronger socio-political groups around them. This is important, keep it in mind while reading what follows.
+Φυσικά, τα αγγλικά ήταν η γλώσσα της διοίκησης κατά τη διάρκεια της βρετανικής αποικιοκρατίας. Οι Βρετανοί την εισήγαγαν στα ελληνικά και τουρκικά εκπαιδευτικά συστήματα της Κύπρου ως δεύτερη γλώσσα, χωρίς όμως ιδιαίτερη επιτυχία, και μετά την ανακήρυξη της Κυπριακής Δημοκρατίας, η αγγλική παρέμεινε κυρίαρχη στους τομείς του δικαίου και του εμπορίου. Αλλά ποτέ δεν έγινε απειλή για τις τοπικές γλώσσες, με τον τρόπο που έγινε σε αποικίες εποικιστών, όπως οι ΗΠΑ, η Αυστραλία και η Ιρλανδία (ναι, και η Ιρλανδία). Και σε όλο τον κόσμο, με πολλές γλώσσες να πεθαίνουν κάθε μήνα, ο ένοχος δεν είναι η διεθνούς φύσης αγγλική, αλλά οι γλώσσες των ισχυρότερων κοινωνικοπολιτικών ομάδων γύρω τους. Αυτό είναι σημαντικό, κρατήστε το στο μυαλό σας ενώ διαβάζετε αυτά που ακολουθούν.
-Usually this negative reaction to English is followed by a suggestion to use both Greek and Turkish in our material, or at the very least, to use shared words, or mix the two (Bırleşık Κύπρος Parkı, never forget!). This is in itself a political statement, and one I totally agree with. But is Greek and Turkish really non-colonial languages in the context of Cyprus?
+Συνήθως αυτή η αρνητική αντίδραση στα αγγλικά ακολουθείται από μια πρόταση να χρησιμοποιούμε και τα ελληνικά και τα τουρκικά στο υλικό μας, ή τουλάχιστον να χρησιμοποιούμε κοινές λέξεις ή να αναμειγνύουμε τα δύο (Bırleşık Κύπρος Parkı, μην το ξεχνάτε ποτέ!). Αυτό είναι από μόνο του μια πολιτική δήλωση, με την οποία συμφωνώ απόλυτα. Αλλά είναι τα ελληνικά και τα τουρκικά πραγματικά μη-αποικιακές γλώσσες στο πλαίσιο της Κύπρου;
-Speakers of Cypriot Greek feel it in their bones that Hellenic Greek was imposed on them through the educational system by the use of force, psychological and quite often physical too (and the theoretical linguist in me also wants to point it out that it wasn’t even imposed with serious pedagogical methods that had any chance to produce learning outcomes). Hellenic Greek, or rather an approximation of it produced by teachers who also never acquired it, is mostly the language of Greek nationalism in Cyprus. For very few Cypriots is Hellenic Greek a native language, one acquired without long-lasting trauma (and those people acquired Hellenic Greek by either living in Greece, or having Hellenic Greek family members, not through the educational system of Cyprus). But that’s not the end of it. Greek in Cyprus claimed a lot more victims.
+Οι ομιλητές της κυπριακής ελληνικής αισθάνονται στο πετσί τους ότι η νεοελληνική τους επιβλήθηκε μέσω του εκπαιδευτικού συστήματος με τη χρήση βίας, ψυχολογικής και αρκετά συχνά και σωματικής (και ο θεωρητικός γλωσσολόγος μέσα μου θέλει επίσης να επισημάνει ότι δεν επιβλήθηκε καν με σοβαρές παιδαγωγικές μεθόδους που είχαν πιθανότητες να παράγουν μαθησιακά αποτελέσματα). Η νεοελληνική, ή μάλλον μια προσέγγισή της που παράγεται από δασκάλους που επίσης δεν την αποκόμισαν ποτέ, είναι κυρίως η γλώσσα του ελληνικού εθνικισμού στην Κύπρο. Για πολύ λίγους Κύπριους η νεοελληνική είναι μητρική γλώσσα, μια γλώσσα που αποκτήθηκε χωρίς μακροχρόνιο τραύμα (και αυτοί οι άνθρωποι απέκτησαν τη νεοελληνική είτε ζώντας στην Ελλάδα, είτε έχοντας Έλληνες συγγενείς, όχι μέσω του εκπαιδευτικού συστήματος της Κύπρου). Όμως, αυτό δεν είναι το τέλος του θέματος. Η νεοελληνική στην Κύπρο απαίτησε πολύ περισσότερα θύματα.
-Contrary to the bi-communal Imaginary, Cyprus was never reciprocally bilingual (reciprocal bilingualism is by far not the norm, ask a Flemish person for the long version of this). While a lot of different communities lived together in Cyprus, Greek (notably, vernacular Cypriot Greek), was the hegemonic language for a very long time, and it wasn’t threatened by any colonial ruler. You can see in Issue 9 of Syspirosi’s Entropia Magazine how Cypriot Greek was widely spoken by Turkish Cypriots, while the opposite was rare – very few Greek Cypriots were ever bilingual. In the same issue you can also read how the Greek of the nationalist educational system was imposed upon the Cypriot Maronites, driving their native Sanna, a Levantine Arabic language, to near-extinction. “The Third Motherland” is an excellent documentary that touches upon this issue too.
+Σε αντίθεση με το δικοινοτικό Φαντασιακό, η Κύπρος δεν ήταν ποτέ αμοιβαία δίγλωσση (η αμοιβαία διγλωσσία δεν είναι σε καμία περίπτωση ο κανόνας, ρωτήστε έναν Φλαμανδό για τη λεπτομερή επεξήγηση). Ενώ πολλές διαφορετικές κοινότητες ζούσαν μαζί στην Κύπρο, η ελληνική (κυρίως, η καθομιλουμένη κυπριακή ελληνική), ήταν η ηγεμονική γλώσσα για πολύ μεγάλο χρονικό διάστημα, και δεν απειλήθηκε από κανέναν αποικιοκράτη. Μπορείτε να δείτε [[el:magazines:entropia:no_9|στο τεύχος 9]] του περιοδικού [[el:magazines:entropia|Εντροπία]] της [[el:groups:sispirosiatakton|Συσπείρωσης Ατάκτων]] πώς τα κυπριακά ελληνικά ομιλούνταν ευρέως από τους Τουρκοκύπριους, ενώ το αντίθετο ήταν σπάνιο - πολύ λίγοι Ελληνοκύπριοι ήταν ποτέ δίγλωσσοι. Στο ίδιο τεύχος μπορείτε επίσης να διαβάσετε πώς τα ελληνικά του εθνικιστικού εκπαιδευτικού συστήματος επιβλήθηκαν στους Κύπριους Μαρωνίτες, οδηγώντας τη μητρική τους Σάννα, μια λεβαντίνικη αραβική γλώσσα, σχεδόν στην εξαφάνιση. Το «The Third Motherland» είναι ένα εξαιρετικό ντοκιμαντέρ που θίγει και αυτό το θέμα.
-So Greek, even Cypriot Greek, is as colonial as English, and we don’t have enough fluent speakers of Sanna to organise with. But Turkish is okay, right? You know it’s not. Turkish was also imposed upon a lot of Turkish Cypriots during the several rounds of nationalist violence. Socially hegemonic as it was, Cypriot Greek was either the only native language of many Turkish Cypriots 50 years ago, or their more fluent language among those available to them. Turkish nationalism, much like Greek, also imposed linguistic homogeneity. There’s also Cypriot Turkish of course, for which I am not qualified to talk, but which seems not to be stubborn enough, unlike Cypriot Greek which simply refuses to die.
+Έτσι, τα ελληνικά, ακόμη και τα κυπριακά ελληνικά, είναι τόσο αποικιοκρατικά όσο και τα αγγλικά, και δεν έχουμε αρκετούς ομιλητές της Σάννα για να οργανωθούμε. Αλλά τα τουρκικά είναι εντάξει, σωστά; Ξέρετε ότι δεν είναι. Τα τουρκικά επιβλήθηκαν επίσης σε πολλούς Τουρκοκύπριους κατά τη διάρκεια των διαφόρων γύρων εθνικιστικής βίας. Κοινωνικά ηγεμονική όπως ήταν, η κυπριακή ελληνική ήταν είτε η μόνη μητρική γλώσσα πολλών Τουρκοκυπρίων πριν από 50 χρόνια, είτε η πιο εύχρηστη γλώσσα ανάμεσα σε αυτές που είχαν στη διάθεσή τους. Ο τουρκικός εθνικισμός, όπως και ο ελληνικός, επέβαλε επίσης τη γλωσσική ομοιογένεια. Υπάρχει βέβαια και η κυπριακή τουρκική, για την οποία δεν έχω τα προσόντα να μιλήσω, αλλά η οποία δεν φαίνεται να είναι αρκετά πεισματάρα, σε αντίθεση με την κυπριακή ελληνική που απλά αρνείται να πεθάνει.
-The Cypriot Sign Language is also facing pressure from spoken languages, especially the dominant Greek and Turkish, because of the unfortunate assimilationist stance of many in the Deaf Community and the wider society, who limit the ability of Deaf children to acquire a native language, instead expecting them to find a way to learn a spoken language through lip-reading, much later in life, and with horrificly low success rates, for pretty obvious reasons.
+Η Κυπριακή Νοηματική Γλώσσα αντιμετωπίζει επίσης πιέσεις από τις ομιλούμενες γλώσσες, ιδιαίτερα την κυρίαρχη ελληνική και την τουρκική, εξαιτίας της ατυχής αφομοιωτικής στάσης πολλών στην Κοινότητα των Κωφών και την ευρύτερη κοινωνία, οι οποίοι περιορίζουν τη δυνατότητα των κωφών παιδιών να αποκτήσουν μια μητρική γλώσσα, περιμένοντας αντ' αυτού να βρουν έναν τρόπο να μάθουν μια ομιλούμενη γλώσσα μέσω της χειλεανάγνωσης, πολύ αργότερα στη ζωή τους, και με τρομακτικά χαμηλά ποσοστά επιτυχίας, για αρκετά προφανείς λόγους.
-Western Armenian, Kurbetcha, and other more recent minority languages are also facing various levels of either threat, or societal pressure, but importantly, not from English. And of course all those languages are all standing on the long decomposed body of Eteo-Cypriot, a language so dead that we hardly know anything about it, so there’s no chance we all learn it and truly be linguistically “decolonised” — if we are to take the whole ‘colonial language’ argument seriously (also, if we start as adults, we will need to try really hard to reach fluency, children have it so easy when it comes to learning languages, but until they grow up, or we find endless time to devote to second language learning, we are stuck with what we already speak).
+Η δυτική αρμενική, η Κουρμπέτσα και άλλες πιο πρόσφατες μειονοτικές γλώσσες αντιμετωπίζουν επίσης διάφορα επίπεδα είτε απειλής είτε κοινωνικής πίεσης, αλλά το σημαντικότερο είναι ότι δεν προέρχονται από την αγγλική γλώσσα. Και βέβαια όλες αυτές οι γλώσσες στέκονται πάνω στο προ πολλού αποσυντεθειμένο σώμα της Ετεοκυπριακής, μιας γλώσσας τόσο νεκρής που σχεδόν δεν ξέρουμε τίποτα γι' αυτήν, οπότε δεν υπάρχει περίπτωση να την μάθουμε όλοι και να «αποαποικιοποιηθούμε» πραγματικά γλωσσικά - αν θέλουμε να πάρουμε στα σοβαρά το όλο επιχείρημα περί «αποικιοκρατικής γλώσσας» (επίσης, αν ξεκινήσουμε ως ενήλικες, θα πρέπει να προσπαθήσουμε πολύ σκληρά για να φτάσουμε στην γλωσσική ευφράδεια, τα παιδιά τα έχουν τόσο εύκολα όσον αφορά την εκμάθηση γλωσσών, αλλά μέχρι να μεγαλώσουν, ή μέχρι να βρούμε ατελείωτο χρόνο να αφιερώσουμε στην εκμάθηση δεύτερης γλώσσας, είμαστε κολλημένοι με αυτό που ήδη μιλάμε).
-Maybe so far you get the impression that I believe that we should also just speak English, or perhaps another international language, even an artificial one. There’s some intersections between anarchism and Esperanto after all!
+Ίσως μέχρι στιγμής να έχετε την εντύπωση ότι πιστεύω ότι θα πρέπει να μιλάμε μόνο αγγλικά ή ίσως μια άλλη διεθνή γλώσσα, ακόμη και τεχνητή. Υπάρχουν κάποιες διασταυρώσεις ανάμεσα στον αναρχισμό και την Εσπεράντο, άλλωστε!
 [[https://www.youtube.com/watch?v=tCKnPfs2NxU|A las barricadas in esperanto]]
+Αλλά όχι. Δεν θέλω να μιλάμε όλοι την αγγλική ή Εσπεράντο. Το θέμα είναι πολύ πιο απλό: η χρήση της αγγλικής δεν είναι πιο αποικιοκρατική από τη χρήση της ελληνικής ή της τουρκικής, και είναι πολύ πιο εφικτή από το να μάθουμε τη Σάννα, ή τη δυτική αρμένικη, ή τη ρωσική και τα την κουρδική (που είναι στην πραγματικότητα οι μητρικές γλώσσες πολλών ανθρώπων στην Κύπρο) πριν σχεδιάσουμε το επόμενο πανό μας. Και αφού δεν μιλούν όλοι την ελληνική, και δεν μιλούν όλοι την τουρκική, αλλά το 75% των Κυπρίων έχει επικοινωνιακή γνώση της αγγλικής, δεν νομίζω ότι η αγγλική πρέπει να αποφεύγεται ως αποικιοκρατική, όταν μας δίνει πρόσβαση στους ανθρώπους στους οποίους θέλουμε να επικοινωνήσουμε τα ιδανικά μας.
-But no. I don’t want us to all speak English, or Esperanto. The point is much simpler: using English is not more colonial than using Greek or Turkish, and it’s much more achievable than learning Sanna, or Western Armenian, or Russian and Kurdish (which are actually the native languages of a lot of people in Cyprus) before we design our next banner. And since not everyone speaks Greek, and not everyone speaks Turkish, but 75% of Cypriots have communicative knowledge of English, I don’t think English should be shunned as colonial when it gives us access to the people we want to communicate our ideals to.
+Οι γλώσσες χρησιμοποιούνται τακτικά για να γίνουν πολιτικές τοποθετήσεις - το να έχεις ένα πανό στα ελληνικά και στα τουρκικά, αντί για ένα σε μία από τις δύο γλώσσες ή στα αγγλικά, λέει πολλά για την πολιτική σου στάση απέναντι στον εθνικισμό. Αλλά θέλουμε επίσης να επικοινωνήσουμε περισσότερα από τη στάση μας στον εθνικισμό, και θέλουμε επίσης να επικοινωνήσουμε περισσότερη ουσία από το «χρησιμοποιώ και τις δύο γλώσσες σε ένα περιβάλλον όπου αυτό αποδοκιμάζεται».
-Languages are regularly used to make political statements — having a banner in Greek and Turkish, instead of one in either language, or in English, says a lot about your political stance on nationalism. But we also want to communicate more than our stance on nationalism, and we also want to communicate more substance than just “I’m using both languages in an environment where this is frowned upon”.
-With the useless colonialism argument out of the way, there’s some real language issues we must deal with. The people who do not want our movement to rely solely on English are not wrong.
+Με το άχρηστο επιχείρημα της αποικιοκρατίας να έχει ξεπεραστεί, υπάρχουν κάποια πραγματικά γλωσσικά ζητήματα που πρέπει να αντιμετωπίσουμε. Οι άνθρωποι που δεν θέλουν το κίνημά μας να βασίζεται αποκλειστικά στα αγγλικά δεν έχουν άδικο.
-Previously I wrote that 75% of Cypriots have communicative knowledge of English. The keyword here is communicative. Not everyone can follow highly specialised discussions or texts in English, and many among those who can follow, do not feel comfortable replying in English instead of their native language. Most of us learned English as a second language, and usually in an educational system that used terrible pedagogical methods, and was also not aiming for proficiency.
+Προηγουμένως έγραψα ότι το 75% των Κυπρίων έχουν επικοινωνιακή γνώση της αγγλικής. Η λέξη κλειδί εδώ είναι επικοινωνιακή. Δεν μπορούν όλοι να παρακολουθήσουν πολύ εξειδικευμένες συζητήσεις ή κείμενα στην αγγλική, και πολλοί από αυτούς που μπορούν να παρακολουθήσουν, δεν αισθάνονται άνετα να απαντούν στην αγγλική αντί της μητρικής τους γλώσσας. Οι περισσότεροι από εμάς μάθαμε την αγγλική ως δεύτερη γλώσσα, και συνήθως σε ένα εκπαιδευτικό σύστημα που χρησιμοποιούσε απαράδεκτες παιδαγωγικές μεθόδους, και επίσης δεν στόχευε στην επάρκεια.
-Also, for a lot of people, English was not their international second language. For people who came to Cyprus from the ex-USSR, Russian is, not English. For people who came from our neighbourhood in the Middle East, often Turkish is. From people who came from certain parts of Africa, French is still more widely used than English. No country is ever really monolingual, and Cyprus is a good example (not the most extreme though, say hello to Papua New Guinea with 832 native languages). There have been occasions our knowledge of English was simply not enough to communicate with people who approached us.
+Επίσης, για πολλούς ανθρώπους, η αγγλική δεν ήταν η δεύτερη διεθνής γλώσσα τους. Για τους ανθρώπους που ήρθαν στην Κύπρο από την πρώην ΕΣΣΔ, η ρώσικη είναι, όχι η αγγλική. Για τους ανθρώπους που ήρθαν από τη γειτονιά μας στη Μέση Ανατολή, συχνά είναι η τούρκικη. Από ανθρώπους που ήρθαν από ορισμένα μέρη της Αφρικής, γ γαλλική εξακολουθεί να χρησιμοποιείται περισσότερο από την αγγλική. Καμία χώρα δεν είναι ποτέ πραγματικά μονόγλωσση, και η Κύπρος είναι ένα καλό παράδειγμα (όχι το πιο ακραίο όμως, πείτε γεια στην Παπούα Νέα Γουινέα με 832 μητρικές γλώσσες). Υπήρξαν περιπτώσεις που η γνώση της αγγλικής απλά δεν ήταν αρκετή για να επικοινωνήσουμε με ανθρώπους που μας πλησίαζαν.
-There is need for translations of written texts, and there’s need for interpretation. Few groups make translations a priority, and even among those who do because it is politically desirable, do not always do it enthusiastically, because translations are hard — a bilingual is not automatically a translator. Interpretation is even harder, it’s an amazing but mentally demanding skill, and those who posses it are disproportionately asked put it in use. Importantly, those translations almost never happen between Greek and Turkish, because, as mentioned before, reciprocal bilingualism is almost non-existent in Cyprus, and Turkish Cypriots who natively know Greek are getting older and older.
+Υπάρχει ανάγκη για μεταφράσεις γραπτών κειμένων και ανάγκη για διερμηνεία. Λίγες ομάδες θέτουν τις μεταφράσεις ως προτεραιότητα, και ακόμη και μεταξύ αυτών που το κάνουν επειδή είναι πολιτικά επιθυμητό, δεν το κάνουν πάντα με ενθουσιασμό, επειδή οι μεταφράσεις είναι δύσκολες - ένας δίγλωσσος δεν είναι αυτόματα και μεταφραστής. Η διερμηνεία είναι ακόμη πιο δύσκολη, είναι μια καταπληκτική, αλλά ψυχικά απαιτητική δεξιότητα, και όσοι την κατέχουν καλούνται δυσανάλογα συχνά να την θέσουν σε χρήση. Επίσης σημαντικό είναι ότι αυτές οι μεταφράσεις δεν γίνονται σχεδόν ποτέ μεταξύ ελληνικών και τουρκικών, διότι, όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, η αμοιβαία διγλωσσία είναι σχεδόν ανύπαρκτη στην Κύπρο, και οι Τουρκοκύπριοι που γνωρίζουν εγγενώς την ελληνική ολοένα και μεγαλώνουν.
-It is a challenge to those who want to reduce the milieu’s reliance on English, especially those who are fluent multilinguals, but also to all of us. Can we succeed where 35-33 failed? Can we develop a robust network of radical translators that will make sure most of our political work is accessible in as many languages relevant to Cyprus we want to target?Will we dedicate time in learning new languages? We need infrastructure, and we need dedication to acquiring the necessary knowledge of both the languages, and techniques. And we need to make promoting early childhood multilingualism a political principle, even if on the face of it looks like a surprising priority for a political movement to have.
+Αποτελεί πρόκληση για όσους θέλουν να μειώσουν την εξάρτηση του περιβάλλοντος από την αγγλική γλώσσα, ιδίως για όσους είναι άπταιστα πολύγλωσσοι, αλλά και για όλους μας. Μπορούμε να πετύχουμε εκεί που απέτυχε το 35-33; Μπορούμε να αναπτύξουμε ένα ισχυρό δίκτυο ριζοσπαστικών μεταφραστών που θα διασφαλίσει ότι το μεγαλύτερο μέρος της πολιτικής μας δράσης θα είναι προσβάσιμο σε όσες περισσότερες γλώσσες είναι σχετικές με την Κύπρο που θέλουμε να στοχεύσουμε; Θα αφιερώσουμε χρόνο στην εκμάθηση νέων γλωσσών; Χρειαζόμαστε υποδομές, και χρειαζόμαστε αφοσίωση στην απόκτηση των απαραίτητων γνώσεων τόσο για τις γλώσσες, όσο και για τις τεχνικές. Και πρέπει να καταστήσουμε την προώθηση της πολυγλωσσίας στην πρώιμη παιδική ηλικία ως πολιτική αρχή, ακόμη και αν εκ πρώτης όψεως φαίνεται να αποτελεί περίεργη προτεραιότητα για ένα πολιτικό κίνημα.
-And in the mean time, English is still better than linguistic isolation.
+Και εν τω μεταξύ, η αγγλική εξακολουθεί να είναι καλύτερη από τη γλωσσική απομόνωση.
 {{tag>
-Κατάσταση:"Χρειάζεται Μετάφραση":"Χρειάζεται Τούρκικη Μετάφραση" Κατάσταση:"Χρειάζεται Μετάφραση":"Χρειάζεται Ελληνική Μετάφραση"
+Κατάσταση:"Χρειάζεται Μετάφραση":"Χρειάζεται Τούρκικη Μετάφραση"
 Ιστοσελίδες:"Kontrasusta (Ιστοσελίδα)"
 "Ηλεκτρονικά Άρθρα"

Κυπριακό Κινηματικό Αρχείο Cyprus Movements Archive Kıbrıs Sosyal Hareket Arşivi

User Tools

Site Tools

Differences

Page Tools

Κυπριακό Κινηματικό Αρχείο
Cyprus Movements Archive
Kıbrıs Sosyal Hareket Arşivi