Differences

This shows you the differences between two versions of the page.

--- el:digital:unclassified:akel_10logoi [2021/06/23 15:51]
no_name12
+++ el:digital:unclassified:akel_10logoi [2024/09/21 23:10] (current)
no_name12
@@ Line 45: / Line 45: @@
 Με την Ελένη Μαύρου δήμαρχο της πόλης και τον Δημήτρη Χριστόφια πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας, η περίοδος 2008-2011 αναμενόταν ενδιαφέρον για την παλιά πόλη της Λευκωσίας. Παρόλα αυτά, η περίοδος χαρακτηρίστηκε από την συνειδητή προσπάθεια εμπορευματοποίησης της περιοχής, βάζοντας τις βάσεις για το gentrification το οποίο ακολούθησε κατά τη διάρκεια της θητείας του Κωνσταντίνου Γιωρκάτζη. Είναι σε αυτή την περίοδο που εγκρίνονται τα σχέδια για το Νέο Δημαρχείο και την ανάπλαση της Πλατείας Ελευθερίας [14], με την λογική προσέλκυσης νέων δυναμικών επενδύσεων στην παλιά πόλη [15] - το άνοιγμα της «Εμπορικής Στοάς Λευκωσίας», η οποία λειτουργούσε παράνομα club μέσα στην εντός των τειχών Λευκωσία, δημιουργώντας φοβερή ηχορύπανση, χαιρετίστηκε από την δήμαρχο ως μια θετική εξέλιξη [16], ενώ παράλληλα προωθήθηκε από την κυβέρνηση η επέκταση και η ανάπτυξη επιχειρηματικής δραστηριότητας στη παλιά πόλη [17].
-Είναι μέσα σε αυτό το πλαίσιο που αναπτύχθηκε τότε ο ηθικός πανικός σχετικά με την νεολαία που σύχναζε στη πλατεία Φανερωμένης, με την δήμαρχο της πόλης να δηλώνει πως «η εντός των τειχών Λευκωσία βρίσκεται σε ένα μεταβατικό στάδιο με μεγάλη προοπτική, γι' αυτό και το θέμα της ασφάλειας είναι καίριο» και πως η «παλιά Λευκωσία βρίσκεται στη ζυγαριά και θα εξαρτηθεί πού θα βαρύνει» [18]. «Η κυρία Μαύρου», όπως έγραφαν το 2009 οι [[el:groups:falies|Φάλιες]], μια από τις διάφορες ομάδες του εξωκοινοβουλευτικού χώρου που δραστηριοποιούνταν στην παλιά πόλη, «παραδόθηκε οριστικά στα συμφέροντα τα οποία βλέπουν την εντός των τειχών πόλη ως χώρο προς εκμετάλλευση [και] για να μπορέσουν να πετύχουν μεγιστοποίηση των αυριανών κερδών τους, θέλουν να μετατρέψουν την εντός των τειχών πόλη σε μια τεράστια βιτρίνα των επενδύσεων τους» [19]. Αξίζει να αναφέρουμε εδώ πως οι δημοτικοί σύμβουλοι του ΑΚΕΛ ψηφίσαν φέτος υπέρ του κλεισίματος του σχολείου Φανερωμένης, στο οποίο φοιτούν κυρίως παιδιά μεταναστών, συνεισφέροντας περαιτέρω στην διαδικασία εκτοπισμού του μεταναστευτικού πληθυσμού από την εντός των τειχών Λευκωσία [20].
+Είναι μέσα σε αυτό το πλαίσιο που αναπτύχθηκε τότε ο ηθικός πανικός σχετικά με την νεολαία που σύχναζε στη πλατεία Φανερωμένης, με τη δήμαρχο της πόλης να δηλώνει πως «η εντός των τειχών Λευκωσία βρίσκεται σε ένα μεταβατικό στάδιο με μεγάλη προοπτική, γι' αυτό και το θέμα της ασφάλειας είναι καίριο» και πως η «παλιά Λευκωσία βρίσκεται στη ζυγαριά και θα εξαρτηθεί πού θα βαρύνει» [18]. «Η κυρία Μαύρου», όπως έγραφαν το 2009 οι [[el:groups:falies|Φάλιες]], μια από τις διάφορες ομάδες του εξωκοινοβουλευτικού χώρου που δραστηριοποιούνταν στην παλιά πόλη, «παραδόθηκε οριστικά στα συμφέροντα τα οποία βλέπουν την εντός των τειχών πόλη ως χώρο προς εκμετάλλευση [και] για να μπορέσουν να πετύχουν μεγιστοποίηση των αυριανών κερδών τους, θέλουν να μετατρέψουν την εντός των τειχών πόλη σε μια τεράστια βιτρίνα των επενδύσεων τους» [19]. Αξίζει να αναφέρουμε εδώ πως οι δημοτικοί σύμβουλοι του ΑΚΕΛ ψηφίσαν φέτος υπέρ του κλεισίματος του σχολείου Φανερωμένης, στο οποίο φοιτούν κυρίως παιδιά μεταναστών, συνεισφέροντας περαιτέρω στην διαδικασία εκτοπισμού του μεταναστευτικού πληθυσμού από την εντός των τειχών Λευκωσία [20].
 **4. Η ‘Υπεύθυνη’ Στάση στο Κυπριακό**
@@ Line 51: / Line 51: @@
 Όπως είναι ευρέως γνωστό, το ΑΚΕΛ ήταν ενωτικό κόμμα από την ίδρυση του, ανατρέποντας την αρχική θέση του Κομμουνιστικού Κόμματος Κύπρου (Κ.Κ.Κ.) υπέρ της ανεξαρτησίας του νησιού [21]. Με την αποτυχία της Διασκεπτικής στα τέλη της δεκαετίας του ‘40 άλλαξε την τότε γραμμή του από αυτοκυβέρνηση-ένωση σε αυτοδιάθεση-ένωση, γραμμή που μέχρι τότε υποστήριζε η Δεξιά, ενώ μετέπειτα διέγραψε υποστηρικτές της προηγούμενης γραμμής, με τις πιο γνωστές διαγραφές να παραμένουν αυτές του Αδάμου Αδάμαντου και του Πλουτή Σέρβα [22]. Πρωτοστάτησε στην διεξαγωγή του ενωτικού δημοψηφίσματος το 1950 (το οποίο καπηλεύτηκε η Εκκλησία για να απομονώσει την Αριστερά) και παρέμεινε ενωτικό κόμμα επίσημα μέχρι και το 1967. Μετά τις προεδρικές εκλογές του 1959 το ΑΚΕΛ υποστήριξε συστηματικά τον Μακάριο μέχρι και τον θάνατο του, από την πολιτική της συνταγματικής μεταρρύθμισης και την επιβολή των 13 σημείων [23], μέχρι τη βίαιη επιβολή της Ελληνοκυπριακής κοινότητας πάνω στην Τουρκοκυπριακή και την αναίρεση του δικοινοτικού χαρακτήρα του κράτους, αφομοιώνοντας την επίσημη γραμμή της Ελληνοκυπριακής ηγεσίας [24].
-Μετά το 1974 τάχθηκε εναντίον του [[https://ia803100.us.archive.org/22/items/ChristofiasTalatConverges/Security%20Council%20Resolution%20%28S.2004.313%29%2C%20For%20thw%20Secure%20Application%20of%20the%20Anan%20Plan%20in%202004%2C%20Vetoed%20by%20Russia.pdf|Άγγλο-Αμερικανό-Καναδικού Σχεδίου λύσης]] το 1978, απόφαση η οποία μέχρι σήμερα προσπαθεί να δικαιολογηθεί [25], αφού προνοούσε προσπάθεια επιστροφής των Βαρωσιών υπό την διοίκηση των Ηνωμένων Εθνών παράλληλα με την έναρξη διαπραγματεύσεων. Με τη νέα διαδικασία για επίλυση του Κυπριακού να τρέχει μετά το 2000, το ΑΚΕΛ υποστήριξε τον Τάσο Παπαδόπουλο στις προεδρικές εκλογές του 2003, με τον τότε Γενικό Γραμματέα Δημήτρη Χριστόφια να δηλώνει σε ομιλία του κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας πως «Είμαστε εδώ, με υψωμένη την γροθιά, για να δώσουμε στις 16 του Φεβράρη, μια, να σπάσει ο κόσμος ο γυάλινος, ο κόσμος των παλινδρομήσεων, ο κόσμος των υποχωρήσεων στο Κυπριακό» [26]. Με την πλειοψηφία των πολιτικών δυνάμεων να τάσσονται εναντίων του Σχεδίου Ανάν το 2004, το ΑΚΕΛ τοποθετείται υπέρ του ΟΧΙ, με την δικαιολογία ότι δεν έχουν δοθεί επιπρόσθετες εγγυήσεις για την ασφάλεια εφαρμογής της λύσης [27].  Για το συγκεκριμένο θέμα [[https://ia803100.us.archive.org/22/items/ChristofiasTalatConverges/Security%20Council%20Resolution%20%28S.2004.313%29%2C%20For%20thw%20Secure%20Application%20of%20the%20Anan%20Plan%20in%202004%2C%20Vetoed%20by%20Russia.pdf|προωθήθηκε ψήφισμα στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών]], το οποίο καταψηφίστηκε με βέτο από την Ρωσία, μετά από παρέμβαση της κυβέρνησης Παπαδόπουλου [28, 29]. Έτσι και αλλιώς για το ΑΚΕΛ το Κυπριακό «είναι πρωτίστως πρόβλημα διεθνές, πρόβλημα εισβολής, κατοχής, παράνομου εποικισμού, εθνικού ξεκαθαρίσματος και ξένων επεμβάσεων» [65]. Ήταν φυσικά και η δαιμονοποίηση του σχεδίου Ανάν από τον Χριστόφια μετά την εκλογή του, σκοτώνοντας το σαν βάση για διαπραγμάτευσή [64], καθώς και η άρνηση του να υπογράψει ενδιάμεση συμφωνία που να κλειδώνει τις συγκλήσεις Χριστόφια-Ταλάτ [62, 63]. Αυτά για την διαχρονικά υπεύθυνη στάση του ΑΚΕΛ στο Κυπριακό.
+Μετά το 1974 τάχθηκε εναντίον του [[https://dn790003.ca.archive.org/0/items/ChristofiasTalatConverges/1978%20%E2%80%93%20The%20English-American-Canadian%20Plan%20for%20Cyprus.pdf|Άγγλο-Αμερικανό-Καναδικού Σχεδίου λύσης]] το 1978, απόφαση η οποία μέχρι σήμερα προσπαθεί να δικαιολογηθεί [25], αφού προνοούσε προσπάθεια επιστροφής των Βαρωσιών υπό την διοίκηση των Ηνωμένων Εθνών παράλληλα με την έναρξη διαπραγματεύσεων. Με τη νέα διαδικασία για επίλυση του Κυπριακού να τρέχει μετά το 2000, το ΑΚΕΛ υποστήριξε τον Τάσο Παπαδόπουλο στις προεδρικές εκλογές του 2003, με τον τότε Γενικό Γραμματέα Δημήτρη Χριστόφια να δηλώνει σε ομιλία του κατά τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας πως «Είμαστε εδώ, με υψωμένη την γροθιά, για να δώσουμε στις 16 του Φεβράρη, μια, να σπάσει ο κόσμος ο γυάλινος, ο κόσμος των παλινδρομήσεων, ο κόσμος των υποχωρήσεων στο Κυπριακό» [26]. Με την πλειοψηφία των πολιτικών δυνάμεων να τάσσονται εναντίων του Σχεδίου Ανάν το 2004, το ΑΚΕΛ τοποθετείται υπέρ του ΟΧΙ, με την δικαιολογία ότι δεν έχουν δοθεί επιπρόσθετες εγγυήσεις για την ασφάλεια εφαρμογής της λύσης [27].  Για το συγκεκριμένο θέμα [[https://ia803100.us.archive.org/22/items/ChristofiasTalatConverges/Security%20Council%20Resolution%20%28S.2004.313%29%2C%20For%20thw%20Secure%20Application%20of%20the%20Anan%20Plan%20in%202004%2C%20Vetoed%20by%20Russia.pdf|προωθήθηκε ψήφισμα στο Συμβούλιο Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών]], το οποίο καταψηφίστηκε με βέτο από την Ρωσία, μετά από παρέμβαση της κυβέρνησης Παπαδόπουλου [28, 29]. Έτσι και αλλιώς για το ΑΚΕΛ το Κυπριακό «είναι πρωτίστως πρόβλημα διεθνές, πρόβλημα εισβολής, κατοχής, παράνομου εποικισμού, εθνικού ξεκαθαρίσματος και ξένων επεμβάσεων» [65]. Ήταν φυσικά και η δαιμονοποίηση του σχεδίου Ανάν από τον Χριστόφια μετά την εκλογή του, σκοτώνοντας το σαν βάση για διαπραγμάτευσή [64], καθώς και η άρνηση του να υπογράψει ενδιάμεση συμφωνία που να κλειδώνει τις συγκλήσεις Χριστόφια-Ταλάτ [62, 63]. Αυτά για την διαχρονικά υπεύθυνη στάση του ΑΚΕΛ στο Κυπριακό.
 **5. Ανέκαθεν Εχθρός του Ελληνοκυπριακού Αντι-Μιλιταριστικού Κινήματος**
@@ Line 76: / Line 76: @@
 **9. Πανδημία; Ας Κάμει ότι Θέλει η Κυβέρνηση Αναστασιάδη**
-Η έλλειψη ουσιαστικής αντιπολίτευσης σε σχέση με τη διαχείριση της πανδημίας, καθώς και η εκμετάλλευση της πανδημίας από την κυβέρνηση Αναστασιάδη έχουν καταγραφεί σε δύο κείμενα σε αυτό το blog [47, 48]. Θα αναφέρουμε εδώ απλώς τα αυτονόητα - εργαλειοποιώντας έναν απαρχαιωμένο αποικιακό νόμο, η κυβέρνηση Αναστασιάδη αποφάσισε να διοικήσει την χώρα μέσω υπουργικών διαταγμάτων, των οποίων τόσο η συνταγματικότητα όσο και η νομική ισχύ έχουν αμφισβητηθεί συστηματικά από τον Δικηγορικό Σύνδεσμο, μια σειρά από σοβαρούς δικηγόρους καθώς και από την Διεθνής Αμνηστία, με  υποθέσεις να φτάνουν πλέον στα δικαστήρια. Μέσω τον διαταγμάτων η κυβέρνηση έχει καταφέρει μέχρι τώρα να κλείσει τα οδοφράγματα, να μετατρέψει κέντρα φιλοξενίας μεταναστών και προσφύγων σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, να επιβάλλει curfew καθώς και το σύστημα sms, να απαγορεύσει τις διαδηλώσεις και να συλλάβει πολίτες για αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης [47, 48, 49]. Η αντιπολίτευση στην ολότητα της άφησε την κυβέρνηση Αναστασιάδη να διαχειριστεί την πανδημία ανεξέλεγκτα, με τη βουλή να παραιτείται από τον ρυθμιστικό της ρόλο, που είναι να κρατά την εκτελεστική εξουσία υπόλογη.
+Η έλλειψη ουσιαστικής αντιπολίτευσης σε σχέση με τη διαχείριση της πανδημίας, καθώς και η εκμετάλλευση της πανδημίας από την κυβέρνηση Αναστασιάδη έχουν καταγραφεί σε δύο κείμενα σε αυτό το blog [47, 48]. Θα αναφέρουμε εδώ απλώς τα αυτονόητα - εργαλειοποιώντας έναν απαρχαιωμένο αποικιακό νόμο, η κυβέρνηση Αναστασιάδη αποφάσισε να διοικήσει την χώρα μέσω υπουργικών διαταγμάτων, των οποίων τόσο η συνταγματικότητα όσο και η νομική ισχύ έχουν αμφισβητηθεί συστηματικά από τον Δικηγορικό Σύνδεσμο, μια σειρά από σοβαρούς δικηγόρους καθώς και από την Διεθνής Αμνηστία, με  υποθέσεις να φτάνουν πλέον στα δικαστήρια. Μέσω των διαταγμάτων η κυβέρνηση έχει καταφέρει μέχρι τώρα να κλείσει τα οδοφράγματα, να μετατρέψει κέντρα φιλοξενίας μεταναστών και προσφύγων σε στρατόπεδα συγκέντρωσης, να επιβάλλει curfew καθώς και το σύστημα sms, να απαγορεύσει τις διαδηλώσεις και να συλλάβει πολίτες για αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης [47, 48, 49]. Η αντιπολίτευση στην ολότητα της άφησε την κυβέρνηση Αναστασιάδη να διαχειριστεί την πανδημία ανεξέλεγκτα, με τη βουλή να παραιτείται από τον ρυθμιστικό της ρόλο, που είναι να κρατά την εκτελεστική εξουσία υπόλογη.
 Τον Νοέμβριο του ‘20, η τότε ανεξάρτητη βουλευτής Άννα Θεολόγου προώθησε στην βουλή [[https://archive.org/details/protasi-tropopiisis-peri-limokatharseos-nomou-anna-theologou|αλλαγή του Περί Λοιμοκαθάρσεως Νόμου]], η οποία θα μετέφερε την εξουσία έκδοσης διαταγμάτων στη βουλή, σε μια προσπάθεια να περιορίσει τις ανεξέλεγκτες εξουσίες της εκτελεστικής εξουσίας, κάνοντας έτσι την κυβέρνηση υπόλογη στη βουλή και ενσωματώνοντας κάποιο επίπεδο διαφάνειας σε σχέση με τις αποφάσεις. Αν περνούσε, η αλλαγή του νόμου θα έδινε πλέον την εξουσία στη βουλή να αναιρέσει διατάγματα, με την δυνατότητα ανατροπής των πιο αυταρχικών αποφάσεων που σχετίζονται με την διαχείριση της πανδημίας (κλείσιμο οδοφραγμάτων, δημιουργία στρατοπέδων συγκέντρωσης, απαγόρευση διαδηλώσεων, curfew κτλ). Τα κόμματα της βουλής (με το ΑΚΕΛ συμπεριλαμβανόμενου) δεν αφήσαν το νομοσχέδιο να πάει στην ολομέλεια με την διαδικασία του κατεπείγοντος, ρίχνοντας το μέσα στις επιτροπές της βουλής, μπλοκάροντας έτσι την ψήφιση του που την ολομέλεια, με το νομοσχέδιο να καταδικάζεται σε αιώνια αναμονή. Τόσους μήνες μετά, το νομοσχέδιο ακόμα κάθεται σε  κάποιο κουτί κάποιας επιτροπής, ενώ η κυβέρνηση συνεχίζει ανενόχλητη να κάνει ότι θέλει με βάση τον Περί Λοιμοκαθάρσεως Νόμο. Εναλλακτική πρόταση τροποποίησης του νόμου δεν εμφανίστηκε φυσικά ποτέ από το ΑΚΕΛ. Μετά την βίαιη καταστολή της πρώτης πορείας ‘Ως Δαμέ’ τον Φλεβάρη του ‘21, το ΑΚΕΛ, όπως και τα πλείστα πολιτικά κόμματα, αναγκάστηκε να τοποθετηθεί έντονα κατά της απαγόρευσης διαδηλώσεων. Και ενώ οι διαδηλώσεις ακόμα απαγορεύονται με βάση τα διατάγματα του Υπουργείου Υγείας, το ΑΚΕΛ σταμάτησε εδώ και μήνες κάθε αναφορά στην απαγόρευση διαδηλώσεων, με τους τόνους σιγά σιγά να πέφτουν μετά την συνάντηση του Άντρου Κυπριανού με τον Νίκο Αναστασιάδη στις 18 Φλεβάρη του ‘21 [50].

Κυπριακό Κινηματικό Αρχείο Cyprus Movements Archive Kıbrıs Sosyal Hareket Arşivi

User Tools

Site Tools

Differences

Page Tools

Κυπριακό Κινηματικό Αρχείο
Cyprus Movements Archive
Kıbrıs Sosyal Hareket Arşivi