Differences

This shows you the differences between two versions of the page.

--- el:leaflets:antifalefkosha:antifalefkosha_kanenas [2023/08/23 14:59] – no_name12
+++ el:leaflets:antifalefkosha:antifalefkosha_kanenas [2025/04/20 19:33] (current) – external edit 127.0.0.1
@@ Line 13: / Line 13: @@
 ====== ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΛΑΘΡΑΙΟΣ! ======
-Οι κρατικοί και ευρωπαϊκοί θεσμοί και το μιντιακό και πολιτικό συνονθύλευμα που τους συνοδεύουν καθιστούν κάποιους ανθρώπους ''παράνομους'' και λιγότερο σημαίνοντες, παρουσιάζοντάς τους ως απειλή για την ακεραιότητα του έθνους-κράτους. Οι άνθρωποι αυτοί αποτελούν συνήθως πρόσφυγες πολέμου, πολιτικούς αντιφρονούντες ή εξαθλιωμένους οικονομικά μετανάστες που προφανώς δεν έχουν πάντα την πολυτέλεια να πάρουν χαρτιά από το κράτος τους. Αποτέλεσμα της μεταναστευτικής πολιτικής είναι η υποτίμηση της εργατικής τους δύναμης και η εκμετάλλευσή τους απ’ τα ντόπια αφεντικά. Οδηγώντας τους στη φτώχια και την εξαθλίωση, τους περιθωριοποιεί και τους καθιστά εύκολο στόχο για κάθε λογής φασίστες.
+Οι κρατικοί και ευρωπαϊκοί θεσμοί και το μιντιακό και πολιτικό συνονθύλευμα που τους συνοδεύουν καθιστούν κάποιους ανθρώπους 'παράνομους' και λιγότερο σημαίνοντες, παρουσιάζοντάς τους ως απειλή για την ακεραιότητα του έθνους-κράτους. Οι άνθρωποι αυτοί αποτελούν συνήθως πρόσφυγες πολέμου, πολιτικούς αντιφρονούντες ή εξαθλιωμένους οικονομικά μετανάστες που προφανώς δεν έχουν πάντα την πολυτέλεια να πάρουν χαρτιά από το κράτος τους. Αποτέλεσμα της μεταναστευτικής πολιτικής είναι η υποτίμηση της εργατικής τους δύναμης και η εκμετάλλευσή τους απ’ τα ντόπια αφεντικά. Οδηγώντας τους στη φτώχια και την εξαθλίωση, τους περιθωριοποιεί και τους καθιστά εύκολο στόχο για κάθε λογής φασίστες.
 Η υποτίμηση της εργατικής δύναμης των μεταναστριών/προσφύγων αποτελεί όμως υποτίμηση όλης της εργατικής τάξης. Η υποτίμηση των ζωών τους, αποτελεί επίσης υποτίμηση κάθε ζωής που μπορεί να θεωρηθεί περιττή ή ανεπιθύμητη: των πολιτικά αντιφρονούντων, των Τουρκοκυπρίων, των εκδιδόμενων γυναικών κοκ. Επιπλέον, οι «ανεπιθύμητοι» χρησιμοποιούνται ως αποδιοπομπαίος τράγος και παρουσιάζονται ως υπεύθυνοι για τα κακά της κοινωνίας και της οικονομίας. Η τακτική του «διαίρει και βασίλευε» μεταξύ των καταπιεσμένων και η δημιουργία φανταστικών εχθρών συμβάλλει τα μέγιστα στη διασπορά του φόβου του «Άλλου», η οποία οδηγεί στην προβολή τόσο του κράτους όσο και των φασιστών ως προστάτες κάποιας ακέραιης ταυτότητας και ασφάλειας που τίθεται υπό κίνδυνο.