Differences

This shows you the differences between two versions of the page.

--- el:leaflets:socialracism:parpas [2020/07/09 11:16] – no_name12
+++ el:leaflets:socialracism:parpas [2025/04/20 19:33] (current) – external edit 127.0.0.1
@@ Line 20: / Line 20: @@
 __ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΣΤΟΝ ΑΝΤΙΡΡΗΣΙΑ ΣΥΝΕΙΔΗΣΗΣ ΓΙΑΝΝΗ ΠΑΡΠΑ__
-Η άρνηση συμμετοχής του Πάρπα σαν έφεδρος στις ασκήσεις της Εθνικής Φρουράς -υπόθεση που πέρασε στα ψιλά των εφημερίδων και που είχε σαν αποτέλεσμα τη δίμηνη φυλάκιση του- φέρνει στην επιφάνεια, για πρώτη φορά ίσως στη Κύπρο (αν εξαιρέσουμε τις περιπτώσεις των Μαρτύρων του Ιεχωβά) το πρόβλημα της καταπάτησης του ανθρώπινου δικαιώματος της ελευθερίας συνείδησης και σεβασμού της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και του πολιτικού δικαιώματος της άρνησης στράτευσης για λόγους συνείδησης. Πρόκειται για υποκρισία πρώτου βαθμού του Ελληνοκυπριακού κράτους που από τη μια σέρνεται κλαψουρίζοντας στους Διεθνείς οργανισμούς επικαλούμενο τις καταπατήσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από τον Τούρκικο στρατό, ενώ στην ουσία, όπως πολύ σωστά αναφέρει στη δήλωση του ο Πάρπας, “....Η ευαισθησία τους για τη καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων φαίνεται ότι περιορίζεται μόνο σ’ αυτά που δεν θίγουν τον ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ τους...”.
+Η άρνηση συμμετοχής του Πάρπα σαν έφεδρος στις ασκήσεις της Εθνικής Φρουράς -υπόθεση που πέρασε στα ψιλά των εφημερίδων και που είχε σαν αποτέλεσμα τη δίμηνη φυλάκιση του- φέρνει στην επιφάνεια, για πρώτη φορά ίσως στη Κύπρο (αν εξαιρέσουμε τις περιπτώσεις των Μαρτύρων του Ιεχωβά) το πρόβλημα της καταπάτησης του ανθρώπινου δικαιώματος της ελευθερίας συνείδησης και σεβασμού της ανθρώπινης αξιοπρέπειας και του πολιτικού δικαιώματος της άρνησης στράτευσης για λόγους συνείδησης. Πρόκειται για υποκρισία πρώτου βαθμού του Ελληνοκυπριακού κράτους που από τη μια σέρνεται κλαψουρίζοντας στους Διεθνείς οργανισμούς επικαλούμενο τις καταπατήσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από τον Τούρκικο στρατό, ενώ στην ουσία, όπως πολύ σωστά αναφέρει [[el:leaflets:epitropi_simparastasis_parpa:filadio_ipostiriksis|στη δήλωση του]] ο Πάρπας, “....Η ευαισθησία τους για τη καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων φαίνεται ότι περιορίζεται μόνο σ’ αυτά που δεν θίγουν τον ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ τους...”.
 Κάθε ένας έχει το δικαίωμα να πιστεύει ότι κανένας δεν μπορεί να σκοτώσει τον άλλο, ούτε καν στο όνομα της εθνικής ή συλλογικής άμυνας. Ακόμα ο καθένας έχει το δικαίωμα να αμφισβητεί  τη σκοπιμότητα και το ρόλο που παίζει ο στρατός στη κοινωνία γενικά και η Ε.Φ. στη Κύπρο ειδικότερα. Μερικοί απορρίπτουν τον “Εθνικό στρατό” σαν όργανο της άρχουσας τάξης, οι αντιμιλιταριστές απορρίπτουν κάθε είδος στρατού, οι Πασιφιστές απορρίπτουν κάθε μορφή βίας, Κλπ. Έτσι η υποχρεωτική ή η κατόπιν εκβιασμού (απειλή τιμωρίας) συμμετοχή του οποιουδήποτε στο στρατό, με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, παρά τη θέληση του, αποτελεί εξαναγκασμό σε πράξεις αντίθετες με τη συνείδηση του ατόμου.