Differences

This shows you the differences between two versions of the page.

--- el:magazines:traino:no_11:sxolia [2020/09/01 11:35] – no_name12
+++ el:magazines:traino:no_11:sxolia [2025/04/20 19:33] (current) – external edit 127.0.0.1
@@ Line 2: / Line 2: @@
 **Μια απόπειρα διαλόγου**
-**Α.Π.**
 Τ ο βιβλίο “Η Κύπρος πέραν του έθνους” του
@@ Line 62: / Line 60: @@
 ανέπτυξε στο πρώτο του βιβλίο.
-Η έννοια της Επανάστασης σ’ αυτό το δεύτερο βιβλίο όμως είναι μετέωρη γιατί η Ζυρίχη με τα δικαιώματα επέμβασης και τις κυρίαρχες βάσεις κάθε άλλο παρά επανάσταση φαίνεται να ήταν. Πι-
+<WRAP center round box 60%>
+**Το ξεπέρασμα του παρελθόντος
+προϋποθέτει ότι θα το βιώσουμε
+σαν ιστορικό γεγονός και όχι σαν
+νεκρόφιλη εμπειρία του παρόντος.
+Πρέπει να ολοκληρώσουμε την
+Επανάσταση της Ανεξαρτησίας με
+τη δημιουργία μιας νέας
+καθημερινότητας.**
+**Α.Π.**
+</WRAP>
+Η έννοια της Επανάστασης σ’ αυτό το δεύτερο βιβλίο όμως είναι μετέωρη γιατί η Ζυρίχη με τα δικαιώματα επέμβασης και τις κυρίαρχες βάσεις κάθε άλλο παρά επανάσταση φαίνεται να ήταν. Πιστεύω ωστόσο ότι ο Niazi άγγιξε πάνω σε κάτι
+εξαιρετικά σημαντικό - **η Ανεξαρτησία και η Κυπριακή Δημοκρατία ήταν Επανάσταση αν ερμηνευτούν κατ’ αρχήν σαν συμβιβασμός των εθνικών εχθρών αλλά και πιο ουσιωδώς σαν η πρώτη
+φορά που οι Κύπριοι αποκτούσαν το δικαίωμα να αυτοκυβερνηθούν.** Με αυτήν την έννοια η αλληλοεξάρτηση που προνοούσε το σύνταγμα ήταν συμβιβασμός αλλά και η επίσημη κατοχύρωση της
+Ιστορικής συμβίωσης (και αλληλεξάρτησης) Ε/Κ
+και Τ/Κ για αιώνες. Νομίζω ότι ο Niazi επικεντρώνοντας την ανάλυση του στην ελίτ παραγνωρίζει το επίπεδο της καθημερινότητας, της κοινής Ιστορικής εμπειρίας Ε/Κ και Τ/Κ το οποίο,
+σε τελική ανάλυση, αποτελούσε τον κοινωνικό
+ιστό της αλληλεξάρτησης από τον οποίο ήθελαν
+να αποσπαστούν τόσο εναγώνια οι 2 ελίτ. Χρειάζεται σ’ αυτά τα πλαίσια μια σειρά ερευνών στον
+τομέα της συλλογικής λαϊκής μνήμης (πέρα από
+τις επίσημες εθνικές εκδοχές) και στις Ιστορικές
+ρίζες τόσο της συνείδησης της Ανεξαρτησίας
+(από τη δεκαετία του 1920) όσο και της διαδικασίας εμπέδωσης των εθνικών μύθων και την
+μεταλλαγή τους σε διαχωριστικές ιδεολογίες (αξίζει να θυμηθούμε λ.χ. ότι τα Οκτωβριανά του '31
+ξέσπασαν γιατί ο μόνος Τ/Κ εθνικιστής (κεμαλικός) βουλευτής ψήφισε με τους Ε/Κ).
+**β)** Παρά την προσπάθεια του ο Niazi αγωνίζεται
+νομίζω να κρατήσει τις ισορροπίες και τις ίσες
+αποστάσεις από τους 2 εθνικισμούς.
+Δεν ξέρω τι έγινε στην Τ/Κ κοινότητα στην περίοδο
+-74 αλλά στην Ε/Κ υπήρχε μια πολυσύνθετη
+πραγματικότητα που είναι νομίζω δύσκολο να ερμηνευτεί με την ορθή μεν αλλά ελειπτική θέση ότι
+ο βασικός στόχος της Ε/Κ ελίτ ήταν η ηγεμονία της
+στο νησί. Κατ’ αρχήν νομίζω ότι δεν πρέπει να μιλούμε για 1 ελίτ η κοινωνική ομάδα όταν αναφερόμαστε στους Ε/Κ αλλά για 3. Η ηγετική ομάδα ήταν σαφέστατα το Μακαριακό κέντρο που κτίστηκε γύρω από χαρισματική φυσιογνωμία του Μακαρίου αλλά και τον παραγοντισμό και την πελατειακή σχέση των τέως καπετάνιων της ΕΟΚΑ με
+ένα μέρος του πληθυσμού. Το κράτος ουσιαστικά
+ήταν στα χέρια αυτής της ελίτ με κύριο άξονα το
+“κράτος εν κράτει” του τότε υπουργού Εσωτερικών
+Π. Γ ιωρκάτζη. Μια δεύτερη ομάδα - ουσιαστικά μια
+ολόκληρη μερίδα της κοινωνίας ανήκε στην Αριστερά (με τη δικιά της ελίτ και κομματική συντεχνιακή γραφειοκρατία).
+Αυτή η ομάδα ήταν ουσιαστικά πολίτες β' κατηγορίας στο καθεστώς των φακέλλων και του
+ρουσφετιού που έφτιαξε ο Γιωρκάτζης. Και μια
+τρίτη ομάδα που στήριξε τελικά την ΕΟΚΑ Β λειτούργησε σαν έκφραση αυτών που είδαν τα δικαιώματα, όνειρα ή την κοινωνική τους θέση / status να απειλούνται με τον εκμοντερνισμό που
+έφερε η Ανεξαρτησία.
+Αυτές οι περίπλοκες ισορροπίες στην Ε/Κ κοινότητα οδήγησαν προοδευτικά σε μια όχι απλή
+αποδοχή της Ανεξαρτησίας αλλά και σε ένα αγώνα
+εξίσου ηρωικό όπως τον αντιαποικιακό (για την Ε/Κ κοινότητα) - για την υπεράσπιση της Κυπριακής
+Δημοκρατίας από τις παρεμβάσεις των Αθηνών,
+του ΝΑΤΟ και της Κυπριακής ακροδεξιάς. Η τραγωδία που διαπιστώνει κανείς διαβάζοντας το
+έργο του Niazi ήταν ότι αυτός ο αγώνας δεν έφτασε ποτέ στους Τ/Κ. **Ο ηγεμονισμός της πλειοψηφίας παρέμεινε αμείωτος παρά την εσωτερικό αγώνα της Ε/Κ κοινότητας να ολοκληρώσει την
+ανεξαρτησία και να υπερασπιστεί τη δημοκρατία.** Σ’ αυτά τα πλαίσια η φυσιογνωμία του Μακαρίου
+θα παραμείνει σίγουρα αμφιλεγόμενη - όχι μόνο
+για ένα μέρος της Ε/Κ δεξιάς αλλά και για την
+πλειοψηφία της Τ/Κ κοινότητας. Ίσως όμως να
+είναι καιρός να αρχίσουμε μια συζήτηση για το
+Μακάριο σαν ιστορική φυσιογνωμία παρά σαν ένα
+πρόσωπο ή σαν πολιτικό. Ο Μακάριος ήταν σίγουρα ο χαρισματικός ηγέτης που έκφρασε με ένα
+σχεδόν μαγικό τρόπο (όπως όλοι οι χαρισματικοί
+ηγέτες άλλωστε) τη ματέλλαγη της Ε/Κ κοινότητας από την παραδοσιακή, αγροτική θρησκευτική κοινότητα στη μοντέρνα κοινωνία των
+πολιτών μιας κοσμικής Πολιτείας. Ταυτόχρονα ο
+Μακάριος σαν Κύπριος πρόεδρος υπήρξε ο θεμελιωτής όχι απλά της Ανεξαρτησίας αλλά και της
+υπόστασης της Κύπρου σαν διεθνούς υποκειμένου. Ότι και να νομίζει κανείς σήμερα για
+τους αδέσμευτους - στην μεταψυχροπολεμική
+εποχή - η ηγετική παρουσία του Μακαρίου σ’ αυτό
+το διεθνές κίνημα υπήρξε η πιο σημαντική απόπειρα ολοκλήρωσης της Ανεξαρτησίας και τοποθέτησης της Κύπρου στο διεθνή χάρτη. Αυτή η κίνηση του Μακαρίου ως γνωστόν έγινε παρά την
+αντίθεση της Τ/Κ ελίτ. Στα πλαίσια της ανάλυσης
+του Niazi ήταν μια ηγεμονική κίνηση απέναντι της
+Τ/Κ. Όμως ιστορικά ήταν και μια κίνηση ολοκλήρωσης της Ανεξαρτησίας.
+Ο Niazi κάνει ορισμένες ιδιαίτερα οξυδερκείς παρατηρήσεις για τις επιδράσεις του εθνικισμού
+πάνω στα άτομα (την ισοπέδωση των ατόμων-πολιτών) και στη ψυχολογική θωράκιση που δημιουργεί απέναντι στον πόνο του άλλου. Ταυτόχρονα στον πνευματικό τομέα ο εθνικισμός δημιουργεί πόλους αναφοράς (μυθικούς ή
+μυθολογικούς) τους οποίους οφείλουμε να αντιμετωπίσουμε κριτικά. Δεν χρειάζεται όμως να
+γκρεμίσουμε τα μαυσωλεία (τα οποία για μερικούς
+- κολλημένους ή μη - είναι ιερά) για να γράψουμε
+τη συνολική ιστορία της χώρας μας. Πρέπει κάποτε να μπορέσουμε να γράψουμε μια Ιστορία που
+να χωρά το Μακάριο, το Γρίβα, τον Κουτσιούκ, το
+Ντεκτάς, το Σέρβα,
+τον Παπαϊωάννου,
+τον Αυξεντίου, τον
+Παπαφώτη, το Μένοικο, το Σαμψών, το
+Λυσσαρίδη, το Δώρο
+Λόίζου, την ΕΟΚΑ Β
+και τη Δημοκρατική
+αντίσταση, την ΕΟΚΑ
+και την ΤΜΤ... Αν
+αυτά ακούγονται βέβηλα τότε μάλλον
+δεν συνειδητοποιούμε ότι
+ζούμε στην Κύπρο.
+{{tag> Κατάσταση:"Χρειάζεται Μετάφραση":"Χρειάζεται Τούρκικη Μετάφραση" Κατάσταση:"Χρειάζεται Μετάφραση":"Χρειάζεται Αγγλική Μετάφραση"
+"Περιοδικά":"Τραίνο στην πόλη (Περιοδικό)":"Τραίνο στην πόλη - Τεύχος 11"
+"Δεκαετία":"Δεκαετία 1990-1999"
+Χρονιά:"1994"
+Τοποθεσίες:Λεμεσός
+}}