el:magazines:traino:no_2_3:xroniko

Differences

This shows you the differences between two versions of the page.

Link to this comparison view

Both sides previous revisionPrevious revision
Next revision
Previous revision
el:magazines:traino:no_2_3:xroniko [2020/07/30 12:50] no_name12el:magazines:traino:no_2_3:xroniko [2025/04/20 19:33] (current) – external edit 127.0.0.1
Line 3: Line 3:
 Ως γνωστόν, σ'αυτό το κόσμο τίποτα δεν γίνεται στο άψε σβύσε, καλά, ίσως οι αμοιβάδες, τέλος πάντων. Οι συγκυρίες, η ιστορία και οι παρακαταθήκες, του έθνους ή του χώρου, αναλόγως των περιστάσεων. Γιατί έπεσε αρκετή κουβέντα τελευταία για αυτό το φρούτο των παραλίων μας, το "χώρο" της Λεμεσού, αναρχικοί, αυτόνομοι, φρικιά, τραινόφιλοι, Ολλανδοί, μηχανόβιοι και ότι γουστάρει η ψυχή σου. Και το φρούτο δεν έπεσε απ' τη μηλιά μόλις βγήκε απ' το φκίορο. Και μπορεί βέβαια (και δικαιολογημένα) να σ' ενοχλούν οι φάσεις τα καλοκαίρια ή η ρευστότητα των ατόμων (φάρρα τραινόφιλων, τι περιμένεις;) αλλά έχει και μια ιστορία η υπόθεση. Στην αρχή όλα περιστρέφονταν γύρω από ένα [[el:groups:kkilimi|πεφτσί (ή Κκιλίμι)]] εκεί στο 80 (α' την ομάδα συμπαράστασης στους Κυρίτσιδες). Από τότε έγιναν διάφορα, αλλά αυτό το παραλιακό φρούτο, συνέχισε να μπερδεύεται και ήταν κόσμος που έμεινε και τράβηξε κόντρες με μια ολόκληρη αστυνομία και κατέγραψε τα graffitti στους τοίχους. Δίκες και ιστορίες. Ήταν και οι παραλίες και τα καλλιστεία αλλά από άλλο κανάλι, __τώρα λέμε για__ τη κόντρα με την αστυνόμευση. Ως γνωστόν, σ'αυτό το κόσμο τίποτα δεν γίνεται στο άψε σβύσε, καλά, ίσως οι αμοιβάδες, τέλος πάντων. Οι συγκυρίες, η ιστορία και οι παρακαταθήκες, του έθνους ή του χώρου, αναλόγως των περιστάσεων. Γιατί έπεσε αρκετή κουβέντα τελευταία για αυτό το φρούτο των παραλίων μας, το "χώρο" της Λεμεσού, αναρχικοί, αυτόνομοι, φρικιά, τραινόφιλοι, Ολλανδοί, μηχανόβιοι και ότι γουστάρει η ψυχή σου. Και το φρούτο δεν έπεσε απ' τη μηλιά μόλις βγήκε απ' το φκίορο. Και μπορεί βέβαια (και δικαιολογημένα) να σ' ενοχλούν οι φάσεις τα καλοκαίρια ή η ρευστότητα των ατόμων (φάρρα τραινόφιλων, τι περιμένεις;) αλλά έχει και μια ιστορία η υπόθεση. Στην αρχή όλα περιστρέφονταν γύρω από ένα [[el:groups:kkilimi|πεφτσί (ή Κκιλίμι)]] εκεί στο 80 (α' την ομάδα συμπαράστασης στους Κυρίτσιδες). Από τότε έγιναν διάφορα, αλλά αυτό το παραλιακό φρούτο, συνέχισε να μπερδεύεται και ήταν κόσμος που έμεινε και τράβηξε κόντρες με μια ολόκληρη αστυνομία και κατέγραψε τα graffitti στους τοίχους. Δίκες και ιστορίες. Ήταν και οι παραλίες και τα καλλιστεία αλλά από άλλο κανάλι, __τώρα λέμε για__ τη κόντρα με την αστυνόμευση.
  
-Γερμασόσεια το 85, η πρώτη νεολαιίστηκη έκρηξη, το παγκύπριο συγκλονισμένο και κρυφά ηδονισμένο με το ρατσισμό της εκδήλωσης. Και άλλοι βγάζαν φυλλάδια ενάντια στην αστυνόμευση και άλλοι έγραφαν στους τοίχους "ΝΑ ΔΙΑΛΥΘΕΙ Η ΜΜΑΔ". Στην αρχή βέβαια η νεολαία ηδονιζόταν με τη μαγκιά της ΜΜΑΔ όσπου η ένταση έφτασε στη σωστή διάσταση της σύγκρουσης και σε μια κόντρα κάποιοι νεαροί πέταξαν ένα διπλόφαρδο στη θάλασσα. Κατά παράκλησιν της τοπικής σατυνομίας η ΜΜΑΔ έφυγε για να γλυτώσουν οι τυρόπιττες - γιατί αν δεν το ξέρατε υπάρχει ολόκληρη σύγκρουση στον αστυνομικό σταθμό Λεμεσού για το ποιός θα έχει προτεραιότητα στη καντίνα. Τέλος πάντων φυλλάδια να θέλεις, για πρωτοχρονιές στον Ακάμα και το υπαρξιακό της βουλής. Η συναυλία του Παπακωσταντίνου το 86 και ένας χαμός από άσχετα άτομα που υποστήριξαν τη λέξη "αναρχικός" μπροστά στη λογοκρισία των περιβραχιονοφόρων της ΕΔΟΝ και των μπάτσων εν στολή. Και μια αυθόρμητη ή μάλλον δύο - αντίδραση στην απαγόρευση κυκλοφορίας στους παραλιακούς δρόμους που τελικά όμως διαλύεται βίαια από τη αστυνομία. Αφτοί στημένοι ότι τη πορεία την οργάνωσαν οι αναρχικοί, πήραν γραμμή απ' την Αθήνα και από καλούς και σοβαρούς μοτόρατζηδες, όχι μοτορτζίηες γιατί οι μοτορτζίηες δεν καρφώνουν. Και η βαλίτσα πάει μακρυά, κόσμος μπαίνει βγαίνει πάει έρχεται φτιάχνονται διαλύονται παρέες και το φάντασμα των αναρχικών πλανιέται πάνω από την μοντέρνα Αμαθούντα.+Γερμασόγεια το 85, η πρώτη νεολαιίστηκη έκρηξη, το παγκύπριο συγκλονισμένο και κρυφά ηδονισμένο με το ρατσισμό της εκδήλωσης. Και άλλοι βγάζαν φυλλάδια ενάντια στην αστυνόμευση και άλλοι έγραφαν στους τοίχους "ΝΑ ΔΙΑΛΥΘΕΙ Η ΜΜΑΔ". Στην αρχή βέβαια η νεολαία ηδονιζόταν με τη μαγκιά της ΜΜΑΔ όσπου η ένταση έφτασε στη σωστή διάσταση της σύγκρουσης και σε μια κόντρα κάποιοι νεαροί πέταξαν ένα διπλόφαρδο στη θάλασσα. Κατά παράκλησιν της τοπικής σατυνομίας η ΜΜΑΔ έφυγε για να γλυτώσουν οι τυρόπιττες - γιατί αν δεν το ξέρατε υπάρχει ολόκληρη σύγκρουση στον αστυνομικό σταθμό Λεμεσού για το ποιός θα έχει προτεραιότητα στη καντίνα. Τέλος πάντων φυλλάδια να θέλεις, για πρωτοχρονιές στον Ακάμα και το υπαρξιακό της βουλής. Η συναυλία του Παπακωσταντίνου το 86 και ένας χαμός από άσχετα άτομα που υποστήριξαν τη λέξη "αναρχικός" μπροστά στη λογοκρισία των περιβραχιονοφόρων της ΕΔΟΝ και των μπάτσων εν στολή. Και μια αυθόρμητη ή μάλλον δύο - αντίδραση στην απαγόρευση κυκλοφορίας στους παραλιακούς δρόμους που τελικά όμως διαλύεται βίαια από τη αστυνομία. Αφτοί στημένοι ότι τη πορεία την οργάνωσαν οι αναρχικοί, πήραν γραμμή απ' την Αθήνα και από καλούς και σοβαρούς μοτόρατζηδες, όχι μοτορτζίηες γιατί οι μοτορτζίηες δεν καρφώνουν. Και η βαλίτσα πάει μακρυά, κόσμος μπαίνει βγαίνει πάει έρχεται φτιάχνονται διαλύονται παρέες και το φάντασμα των αναρχικών πλανιέται πάνω από την μοντέρνα Αμαθούντα.
  
 ---- ----
el/magazines/traino/no_2_3/xroniko.1596113419.txt.gz · Last modified: 2025/04/20 19:47 (external edit)