====== Κάποια προκαταρκτικά συμπεράσματα για τις εκλογές (Ηλεκτρονικό Άρθρο) ====== ===== Ιστορικό Σημείωμα ===== Αυτό το ηλεκτρονικό άρθρο δημοσιεύτηκε από το [[el:groups:afoa|αφοα]] στις 19/06/24. ====Περιεχόμενο===== * [[https://web.archive.org/web/20240922072417/https://afoa.cy/%ce%ba%ce%ac%cf%80%ce%bf%ce%b9%ce%b1-%cf%80%cf%81%ce%bf%ce%ba%ce%b1%cf%84%ce%b1%cf%81%ce%ba%cf%84%ce%b9%ce%ba%ce%ac-%cf%83%cf%85%ce%bc%cf%80%ce%b5%cf%81%ce%ac%cf%83%ce%bc%ce%b1%cf%84%ce%b1-%ce%b3/| Αρχειοθετημένη σελίδα στο Wayback Machine]] * Για αρχεία κειμένου (PDF, ODF) και την δημιουργία συλλογών κειμένων (book creator), χρησιμοποιείστε τις αντίστοιχες επιλογές στο δεξί πλάι της σελίδας κάθε άρθρου. **Κάποια προκαταρκτικά συμπεράσματα για τις εκλογές** Δημήτρης Δημητρίου 1. Η αποχή σε γενικές γραμμές σταθεροποιείται χοντρικά γύρω στο 43% αλλά μαζί με τα λευκά – γύρω στις 25,000 – και τα άκυρα προσεγγίζει το 50% . Αυτό σημαίνει ότι αν πχ ένα κόμμα πήρε το 20% των έγκυρων ψηφοδελτίων η πραγματική του επιρροή στο σύνολο του εκλογικού σώματος πέφτει στο 10%. Αυτά για προβληματισμό όσων θέλουν να διαβάζουν πέραν από τις συνηθισμένες ατάκες μετά από κάθε εκλογική αποτυχία. 2. Το φαινόμενο Φειδία (επιμένω να τον χαρακτηρίζω σαν μιαν άοσμη, άχρωμη και άγευστη φαιδρά προσωπικότητα) έχει δύο σκέλη που αλληλό -ενισχύονται: A. Ότι ο νεοφιλελευθερισμός σαν μια ιδεολογία της άκρας δεξιάς, έχει εισχωρήσει πολύ βαθιά στη ζωή μας αφου ενθαρρύνεται ο ατομικισμός, η αυτοπροβολή, η ιδιοτέλεια, η παντελής έλλειψη κοινωνικής συνείδησης και ουμανισμού, η αντίληψη περι του τέλους της ιστορίας και των πολιτικών θέσεων. Παράλληλα, θεοποιείται ο προσωπικός πλουτισμός που αποκτάται κυρίως είτε με τζόγο είτε με άλλης μορφής μη παραγωγικής εργασίας. Β. Η προσπάθεια της κοινοβουλευτικής αριστεράς να προσαρμοστεί στις νέες αντιλήψεις που κυριαρχούν στην κοινωνία που κινείται όλο και δεξιότερα , συνέβαλε στην από-ιδεολογικοποίηση και συνεπώς στην απολιτικοποίηση μιας μεγάλης μερίδας των νέων μας . Η παντελής απουσία μιας αριστερής ριζοσπαστικής αντιπαράθεσης ιδεών και οράματος, της απουσίας δηλαδή μια προσπάθειας να μεταλαμπαδευτεί στις μη προνομιούχες τάξεις η ανατρεπτική λογική, δημιούργησε ένα χάσμα μεταξύ της ιστορίας της κοινοβουλευτικής αριστεράς και της σύγχρονης της πρακτικής, μιας όλο και περισσότερο διευρυνόμενης απόστασης μεταξυ διακηρύξεων στις διάφορες τελετουργίες που διοργανώνει και των επί του εδάφους πολιτικών τακτικής και διεκδικήσεων. Για παράδειγμα, δεν μπορείς να λες ότι η αριστερά έχει περγαμηνές στην ιστορία της σχετικά με την τοπική αυτοδιοίκηση (που σωστά το λες) και να επιλέγεις Προύντζο (ανεξάρτητα αν εκλέγηκε με τη συμμετοχή μιας μεγάλης μάζας δεξιών ψηφοφόρων) ή/ και να συνεργάζεσαι σε τοπικό επίπεδο με το ΔΗΚΟ , ένα κόμμα του ακραίου κέντρου που διαπνέεται ιστορικά από πολιτικές νεποτισμού , διαπλοκής, διαφθοράς και συμφεροντολογίας. Ούτε και μπορείς να πείσεις για την ειλικρίνεια σου απέναντι στη προσήλωση για μια ΔΔΟ εντάσσοντας στο ψηφοδέλτιο σου μιαν Άννα Θεολόγου που για να είμαστε ειλικρινείς ήταν συνεπέστατη στη ιστορία της ενάντια στην ΔΔΟ. Ούτε μπορείς να επικαλείσαι τον Μαρξισμό και να εξαγγέλλεις κοινωνικές συμμαχίες με το βλέμμα στραμμένο στην εξουσία μεσα σε μια καθόλα ταξική κοινωνία. Τι σημαίνει άραγε στην πραγματικότητα μια κοινωνική συμμαχία μεσα σε μια ταξική κοινωνία; 3 Η μειωμένη προσέλευση των Τ/Κ έδειξε την βαθιά απογοήτευση των απλών Τ/κ στις πολιτικές τόσο των Ε/κ κομμάτων όσο και απέναντι της ΕΕ. Μόλις το 5% των εγγεγραμμένων ψηφοφόρων προσήλθε στις κάλπες. Η εξουδετέρωση του Νιαζί με την συμμετοχή στο ίδιο ψηφοδέλτιο αντιομοσπονδιακής προσωπικότητας, έδωσε συνειδητά ή ασυνείδητα, την εικόνα στους Τ/κ ότι η σωστότατη θέση για επανένωση κάτω από την ΔΔΟ, θολώνει όλο και περισσότερο χάριν εκλογικών σκοπιμοτήτων. Άσε που η μεγάλη διαφορά των ψήφων (περίπου 10,000 αν δεν κάνω λάθος ) δίνει την εντύπωση (χωρίς να μπορώ να το τεκμηριώσω αυτή την στιγμή) ότι ο κομματικός μηχανισμός εργάστηκε υπέρ της Θεολόγου. Ο αγαπητός Νιαζί δεν θα έχει και άδικο αν νοιώθει ότι έπαιξε το ρόλο του κράχτη απλά και μόνο για να δείξει το κόμμα αυξημένα ποσοστά. 4 Το VOLT δεν έπεισε ότι αποτελεί μια εναλλακτική προοδευτική λύση αφού το πολιτικό του πρόγραμμα δεν διαφέρει από τα συνηθισμένα κόμματα της κεντροαριστεράς που κινούνται μέσα και μαζί με το σύστημα δημιουργώντας την ψευδαίσθηση ότι μπορούμε να αλλάξουμε το σύστημα χωρίς να κατεδαφίσουμε το οικοδόμημα. Αν και δεν είμαι ψηφοφόρος του, θα προτιμούσα να κέρδιζε μεγαλύτερα ποσοστά από το ΔΗΚΟ και την ΕΔΕΚ για να χάσουν εντελώς αυτά τα ακραία κόμματα τον ρυθμιστικό τους ρόλο που ιστορικά προκάλεσαν τόσο μεγάλη ζημιά στην υπόθεση της επανένωσης. 5 Το ΕΛΑΜ ηλθε για να μείνει και άρα, χρειάζονται ισχυρά κοινά μέτωπα αντιμετώπισης του ανερχόμενου νεοναζισμού στην Κύπρο . Μέτωπα ειδικού σκοπού και όχι εκλογικές συμμαχίες με ετερόκλητες δυνάμεις μόνο και μόνο για την κατάκτηση της εξουσίας. Η στροφή ‘’αριστερότερα’’ του ΕΛΑΜ από το νεοναζιστικό στρατόπεδο στο συντηρητικό, είναι απλώς προπέτασμα καπνού με την ελπίδα να προσελκύσει κι΄ άλλους πελάτες κάτι που η παιδεία και η συντηρητική μας κοινωνία διευκολύνει αφάνταστα. 6 Φάνηκε καθαρά η αναγκαιότητα δημιουργίας από νέα πρόσωπα με φρέσκες ιδέες ( χωρίς να χάνουν όμως τον προσανατολισμό τους), ενός ριζοσπαστικού αντικαπιταλιστικού κινήματος που να δημιουργεί συνεχείς ρήξεις με το κατεστημένο. Θα ήταν ένα πολύ ευκολότερο εγχείρημα αν αυτή η προσπάθεια γινόταν από το ΑΚΕΛ αφου έχει αναμεσα της και ένα αριθμό από αξιόλογα στελέχη (που απλά παραμένουν στο κόμμα διότι δεν βλέπουν σήμερα βιώσιμες εναλλακτικές) και μια οργάνωση που μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις αυτής της προσπάθειας φτάνει να ανασυγκροτηθεί εκ θεμελίων. Δυστυχώς όμως δεν υπάρχει τέτοια πιθανότητα αφου ο ηγετικός μηχανισμός δεν πρόκειται ποτέ να το επιτρέψει. Οι ηγετικές κάστες που αναπαράγουν εαυτούς δημιουργούν όλες τις προϋποθέσεις και συνθήκες για συνεχείς κινήσεις κομφορμισμού με τις απαιτήσεις του συστήματος και όχι αντιπαράθεσης με αυτό. Θα ήταν ένα τεράστιο σφάλμα για την υπόθεση της αριστεράς αν κάποιες αντικαπιταλιστικές συλλογικότητες που άρχισαν να ξεμυτούν τα τελευταία χρόνια δεν τολμήσουν να δημιουργήσουν εναλλακτικές πολιτικές κινήσεις στο σύντομο μέλλον. Η αναβλητικότητα δημιουργεί μεταξυ άλλων και τις προϋποθέσεις μονιμοποίησης και κανονικοποιήσης του φαινόμενου Φειδίας. Αυτές οι διάφορες συλλογικότητες πρέπει να καταλάβουν ότι αν δεν μπουν στο νερό δεν θα μπορέσουν ποτέ να μάθουν κολύμπι. Ο αυτοπεριορισμός και η άρνηση εμπλοκής στην πολιτική αρένα νέων αντικαπιταλιστικών δυνάμεων με ένα πρόγραμμα συνεχούς ρήξης με τα κατεστημένα, το μόνο που προσφέρει είναι την διαιώνιση των αδιεξόδων των πολιτικών της δεξιάς και την εδραίωση του εθνικισμού και της ξενοφοβίας. {{tag> Κατάσταση:"Χρειάζεται Μετάφραση":"Χρειάζεται Αγγλική Μετάφραση" Κατάσταση:"Χρειάζεται Μετάφραση":"Χρειάζεται Τούρκικη Μετάφραση" "Ηλεκτρονικά Άρθρα" "Δεκαετία:Δεκαετία 2020-2029" "Χρονιά:2024" Ομάδες:"αφοα, Κοινότητα Αγώνα (Ομάδα)" Τοποθεσίες:"Απροσδιόριστη Τοποθεσία" }}