Αυτό το ηλεκτρονικό άρθρο δημοσιεύτηκε από το αφοα στις 08/11/23.
Από τους Ως Δαμέ ώς την Παλαιστίνη
Του Χρίστου Αχνιώτη
Κατά τη διάρκεια των διαδηλώσεων του κινήματος Ως Δαμέ πριν λίγα χρόνια τέθηκε το ζήτημα της απαγόρευσης των διαδηλώσεων των προοδευτικών και ριζοσπαστικών δυνάμεων στην Κύπρο. Ήταν κάτι στο οποίο στόχευσε η κυβέρνηση Αναστασιάδη χωρίς επιτυχία. Η μεγάλη πορεία των Ως Δαμέ και η διαδήλωση στη Λήδρας για τη διάνοιξη των οδοφραγμάτων τότε ανέστειλαν τις φιλοδοξίες του ακροδεξιού προέδρου να θέσει και να καθιερώσει απαγορεύσεις στην πολιτική αντίσταση των προοδευτικών πολιτών.
Το ίδιο συμβαίνει και με τις διαδηλώσεις υπέρ των Παλαιστινίων στη Δύση, καθώς σχεδόν όλες οι κυβερνήσεις της στοχεύουν στην αποστέρηση δημοκρατικών δικαιωμάτων από τους πολίτες που οργανώνουν δράσεις με προοδευτικό πρόσημο. Στο μυαλό των δυτικών ελίτ η ποινικοποίηση των προοδευτικών και ριζοσπαστικών κινημάτων καιροφυλακτεί εδώ και χρόνια, ενώ διάφοροι συντηρητικοί πολιτικοί ακούγονται σαν αυτούς που οι ίδιοι χαρακτηρίζουν ως «τριτοκοσμικούς μουλάδες», κυρίως όσοι θέλουν τον ισραηλινό στρατό να δρα ανεξέλεγκτα ενάντια σε έναν εξαθλιωμένο λαό.
Την ίδια στιγμή, οι δυτικές ελίτ συνδράμουν στην επιτυχία της ισραηλινής προπαγάνδας σε διεθνές επίπεδο. Οι μεγάλες εταιρείες μέσων ενημέρωσης και οι δυτικές κυβερνήσεις έχουν λάβει θέση υπέρ του δικαιώματος του Ισραήλ να αμύνεται και να επιτίθεται, όπως βλέπουμε να συμβαίνει εδώ και μέρες με τη γενοκτονία στη Λωρίδα της Γάζας. Βέβαια είναι αυτονόητο ότι, όταν οι πανίσχυροι οργανισμοί των μέσων ενημέρωσης βομβαρδίζουν την κοινή γνώμη με fake news με αποτέλεσμα οι πολίτες να στερούνται ουσιαστικές πληροφορίες, τότε αυτή αρχίζει να διαμορφώνεται ανάλογα.
Εν πάση περιπτώσει συμβαίνει κάτι που μπορεί να αποτελεί κάτι καινούργιο ή να φαίνεται τουλάχιστον ως κάτι καινούργιο: η αποστέρηση του δικαιώματος της ελεύθερης πολιτικής έκφρασης και διαμαρτυρίας συμβαίνει τόσο για τοπικά όσο και για διεθνή ζητήματα, δημιουργώντας ένα νέο τοπικό και παγκόσμιο κλίμα, μέσα στο οποίο διαμορφώνεται όλο και περισσότερο ένα καθεστώς ποινικοποίησης των κινημάτων και της δημοκρατίας με ορίζοντα την ποινικοποίηση της γνώμης.
Η προσπάθεια του Ισραήλ να χρησιμοποιήσει την επίθεση της Χαμάς για να δικαιολογήσει την εκδίωξη των Παλαιστινίων από τη Λωρίδα της Γάζας φαίνεται να μην πετυχαίνει, είτε γιατί ο παλαιστινιακός πληθυσμός αποφάσισε να παραμείνει στον τόπο του και να πεθάνει εκεί, είτε γιατί η Αίγυπτος δεν ανοίγει τα σύνορα για έξοδο προς τα εκεί. Σε αυτό σημαντικό ρόλο διαδραματίζει όμως και η κινητοποίηση της παγκόσμιας προοδευτικής κοινότητας, η οποία βλέπει ότι η επιβίωση και βελτίωση της ζωής των Παλαιστινίων αποτελεί ουσιώδες ζήτημα για την υπόλοιπη ανθρωπότητα, που θεωρεί ότι το καθεστώς απαρτχάιντ του Ισραήλ πρέπει να δώσει τη θέση του σε ένα δημοκρατικό καθεστώς κι ότι πρέπει επιτέλους να επιτραπεί στους Παλαιστίνιους να έχουν το δικό τους αυτάρκες κράτος.
Αυτά που έχει υποστεί ο παλαιστινιακός λαός είναι τόσα πολλά που η κυβέρνηση του Ισραήλ δεν μπορεί να κρυφτεί πίσω από το Ολοκαύτωμα, κάτι που και η ίδια και οι προπαγανδιστές της έκαναν ώς τώρα. Επίσης, η αυθαίρετη χρήση του όρου «αντισημίτης» από την ισραηλινή πολιτική ηγεσία χρησιμοποιείται σε πολύ μεγάλο βαθμό για να αποτρέψει την ήδη διαμορφωμένη εντύπωση ότι το κράτος του Ισραήλ είναι ο κύριος αίτιος της κρίσης. Από την άλλη, έχουν ήδη αρχίσει να ακούγονται πολλές φωνές που ονομάζουν αυτό που συμβαίνει στη Λωρίδα «γενοκτονία» , ανάμεσα στις οποίες δρα και η παγκόσμια προοδευτική κοινότητα των Εβραίων.
Οι μαζικές εξώσεις Παλαιστινίων από τη γη τους με τη βοήθεια του ισραηλινού στρατού αποτελούν ντροπή και για την υπόλοιπη ανθρωπότητα. Η δε ανοχή που επιδεικνύουν διάφορες διεφθαρμένες κυβερνήσεις, όπως η κυπριακή με τη στάση της στον ΟΗΕ για την ανθρωπιστική βοήθεια στη Γάζα, είναι και εξοργιστική.
Είναι, επίσης, ξεκάθαρο ότι στις όποιες υπέρ του Ισραήλ εκδηλώσεις κυριαρχεί η ιδεολογία του απαρτχάιντ και η απάνθρωπη πολιτική κουλτούρα υπέρ της καταπίεσης των Παλαιστινίων. Δες για παράδειγμα τη διαδήλωση Ισραηλινών στη Λάρνακα και ποιοι Ελληνοκύπριοι πολιτικοί έλαβαν μέρος. Το ίδιο παρατηρούμε και στις -πολύ μικρές ομολογουμένως- διαδηλώσεις υπέρ του Ισραήλ παγκοσμίως, το ίδιο και σε παρεμβάσεις υποστηρικτών της ισραηλινής πολιτικής στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.
Η συλλογική δράση υπέρ του δικαιώματος των Παλαιστινίων για ελευθερία και αυτοδιάθεση είναι καθήκον όλης της ανθρωπότητας, κι αυτό φαίνεται να συμβαίνει στην πράξη με τις πολυπληθείς, καθημερινές διαμαρτυρίες σε πολλά μέρη του πλανήτη.