Αυτό το ηλεκτρονικό άρθρο δημοσιεύτηκε τον Γενάρη του 2015 στην ηλεκτρονική σελίδα της Αγκάρρας.
21 Γενάρη, 2015
Η σημασία της εκλογικής ενδυνάμωσης του ΚΚΕ για την Κύπρο
Και οι δύο πόλοι του νέου δικομματισμού δίνουν στις εκλογές της 25ης Ιανουαρίου στην Ελλάδα τεράστια σημασία για την πορεία που θα ακολουθήσει η χώρα και το είδος διαχείρισης του κοινωνικού ζητήματος. Για διάφορους λόγους οι οποίοι δεν θα μας ενδιαφέρουν άμεσα στο παρόν άρθρο, ο ΣΥΡΙΖΑ έχει καταφέρει να δημιουργήσει μια τεράστια μηχανή παραγωγής άρθρων αλλά και γραφικών/οπτιακουστικού υλικού και εντός και εκτός Ελλάδος. Η κομμουνιστική απάντηση στην πολλές φορές σφοδρή λασπολογία προς το Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας με επικάλυμα πολλές φορές μια απονεκρωμένη σαλάτα από τα κείμενα διαφόρων ιστορικών/θεωρητικών δεν έχει την ανάλογη δημοσιότητα. Στην Κύπρο το κλίμα είναι μουδιασμένο, με αρκετό κόσμο από τα μικρομεσαία στρώματα τα οποία εκπροσωπούνται μέσα στο ΑΚΕΛ να υποστηρίζουν ΣΥΡΙΖΑ, αλλά και μια πολύ μεγαλύτερη μερίδα της βάσης του ΑΚΕΛ να νιώθει οτι το κόμμα τα τελευταία χρόνια έχει μεγάλη απόσταση από τις κομμουνιστικές καταβολές του και πιθανή ενδυνάμωση του ΚΚΕ θα δώσει επιχειρήματα και απτά αποτελέσματα για το τι μέλλει γενέσθαι στην πορεία του κόμματος.
Η ιστορία του ΚΚΚ αλλά και του μετέπειτα ΑΚΕΛ είναι συνυφασμένη με την ιστορία του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας. Είναι πράγματι αδιανόητο να επεξεργαστεί κανείς την ιστορία του Κομμουνιστικού κινήματος της Κύπρου χωρίς να αναφερθεί και να αναζητήσει πηγές από το εν Ελλάδι αδελφό κόμμα. Με αυτή την πολύ μικρή εισαγωγή θα επιχειρήσω να αναφέρω 4 πολύ σημαντικά ζητήματα στα οποία ένα δυναμωμένο ΚΚΕ στις 26 του Γεννάρη, έχει να προσφέρει και στο κομμουνιστικό κίνημα της Κύπρου πολλά περισσότερα απ’ ότι εκ πρώτης όψεως μπορεί να φαίνεται.
1. Ήττα της πολιτικής του εκλογισμού. Με λίγα λόγια, το ΚΚΕ πρωτοστατεί στην πράξη της πολιτικής αυτονομίας της εργατικής τάξης. Για αυτό το λόγο η καθημερινή του έγνοια, την οποία δείχνει καθημερινά μέσα από τις δράσεις του που μένουν εκτός του μηντιακού πεδίου της κοινωνίας του θεάματος, είναι η ένταξη όσω περισσότερων ανθρώπων ενεργά στην πολιτική της εργατικής τάξης μέσα από στους χώρους δουλειάς, στις γειτονιές, σε προσωπικό επίπεδο, αργά μεν αλλά σταθερά και ποιοτικά. Ότι η εργατική τάξη μπορεί να ασκήσει πολιτική χωρίς τους αστούς, ότι το κάνει και ότι μπορεί να πετύχει. Αποδεικνύεται και από τις δημοσκοπήσεις ότι ο Ελληνικός λαός, παρότι εν μέρει θα κατακεραυνώσει τα κόμματα που έχουν κυβερνήσει τα τελευταία 30 χρόνια, εντούτοις γυρεύει εύκολες λύσεις. Το ρόλο του νέου ΠΑΣΟΚ αναλαμβάνει ο ΣΥΡΙΖΑ, με τα λαικά στρώματα και μεγάλο μέρος της εργατικής τάξης να γυρεύουν ακόμη την εύκολη και επίπλαστη ελπίδα. Μέσα σε ένα κλίμα απίστευτης πόλωσης του νέου δικομματισμού, και με την τρομοκρατία στα ύψη, μια εκλογική ενδυνάμωση του ΚΚΕ, μαζί με την συνδικαλιστική ενδυνάμωση που ήδη υπάρχει, μπορεί να δείξει και στο Κυπριακό κομμουνιστικό κίνημα τον δρόμο προς τα μπρός. Να μην θυσιάζει την ταξική πολιτική για χάριν ψήφων αφού το παιχνίδι δεν παίζεται μόνο στο αστικό κοινοβούλιο, αλλά παράλληλα να είναι σε ακόμη καλύτερη θέση ισχύος εντός της καρδιάς της δικτατορίας της αστικής τάξης.
2. Το νέο μεγάλο αδιέξοδο στο Κυπριακό πράβλημα εμπεριέχει ευθύνες ξεκάθαρες και από τις δύο αντιμαχόμενες πλευρές της αστικής διαχείρισης. Η θεωρητική-αναλυτική κατάρτιση του ΚΚΕ, παρότι πολλοί ακόμη και στην ελληνική αριστερά το κατηγορούν ως εθνικιστικό, αδυνατώντας ουσιαστικά να αντιληφθούν τι σημαίνει ιμπεριαλισμός (όχι δεν είναι απλά η επιθετική εξωτερική πολιτική, αυτό είναι σύμπτωμα), είναι πολυτιμότατη αυτή την πολύ κρίσιμη ώρα μπροστά στο νέο αδιέξοδο την στιγμή που άλλοι έχουν ξεχάσει να λάβουν σοβάρα υπόψην τον παράγοντα ”ιμπεριαλιστική γεωπολιτική”. Τόσο η απορριπτική αλλά και η ενδοτική παράταξη της αστικής εξουσίας έχουν φέρει με τα διλήμματα και τις κινήσεις τους την Κύπρο προ της διχοτόμησης, με καταστροφικά αποτελέσματα στο μέλλον που ακόμη δεν μπορεί να διανοηθεί κανείς. Ένα ενδυναμωμένο ΚΚΕ μπορεί να δώσει περισσότερη πρώτη ύλη και φωνή στην μαρξιστική-λενινιστική ανάλυση αλλά και να εμπλακεί πιο ενεργά στην ανάγνωση της κατάστασης για να αρχίσουν να γίνονται βήματα προς την αντίθετη κατεύθυνση από το σημείο που είμαστε σήμερα.
3. Πολλοί καθημερινοί άνθρωποι της εργασίας πάνω στην απελπισία τους για μια αλλαγή σε οποιοδήποτε επίπεδο που θα ανατρέψει έτσι για λίγο το βάρος στην πλάτη τους, συζητούν έντονα την πολιτική του μικρότερου κακού, την αλλαγή συσχετισμών δύναμης και ανάκτηση χαμένων (το κάτιτις σήμερα). Μια ενδεχόμενη ενδυνάμωση του ΚΚΕ αναμένεται να δείξει ξεκάθαρα, πως αυτόν τον καθημερινό αγώνα για κάτι περισσότερο σήμερα και όχι στην δευτέρα παρουσία, θα το πάρουν μόνο με ανυποχώρητη στάση και συγκρουσιακή πολιτική αντί με μια πολιτική της συναίνεσης. Για να μην βρεθούν οι κομμουνιστές της Κύπρου ξανά σε θλιβερά διλήμματα όπως το Μαλάς ή Αναστασιάδης, η ενδεχομένως στο μέλλον Παπαδόπουλος ή Αναστασιάδης.
4. Συνολική πρόταση έναντι του βερμπαλισμού και της άδειας ρητορείας (θωρούμε τζαι κάμνουμεν). Η καταστροφική πολιτική του εκλογισμού, η εγκατάλειψη σε μεγάλο βαθμό της μαρξιστικής-λενινιστικής ανάλυσης (αλλά και της μακροπρόθεσμης ανάλυσης γενικά) έχει καταστήσει το Κυπριακό κομμουνιστικό κίνημα ουραγό των εξελίξεων. Χωρίς ουσιαστικό ολοκληρωμένο πρόγραμμα, να δείχνει συνεχώς σε αμυντική στάση, να απαντά σπασμωδικά και μόνο λεκτικά στην σφοδρή επίθεση του κεφαλαίου. Να αναμοχλεύει συνεχώς τις ίδιες κουβέντες περί “κυρίαρχων κύκλων στην Ε.Ε” και να ταυτίζει την Ευρωπαική Ένωση με την Ευρώπη και τους λαούς. Σαμπώς και υπάρχει περίπτωση να αλλάξει το DNA (ιδρυτικό καταστατικό) της Ε.Ε. Συνολική πρόταση σημαίνει ανάλυση της ταξικής σύνθεσης και διάρθρωσης της κοινωνίας , την κατάσταση των παραγωγικών δυνάμεων του σήμερα, των συγκεκριμένων συμφερόντων της αστικής τάξης και συνολικό πρόγραμμα ρήξης με την ένωση του Ευρωπαικού κεφαλαίου. Όχι στην δευτέρα παρουσία, ΣΗΜΕΡΑ.
Αντιλαμβανόμαστε την τεράστια δυσκολία που ενδέχεται να αντιμετωπίσει ο μέσος Έλληνας για να πάει στην κάλπη και να ψηφίσει ένα κόμμα με εντολή για αλλαγή συστήματος και όχι απλά διαχειριστή. Και είναι απόλυτα κατανοητό ότι σε εκλογές αστικού κράτους ένα κομμουνιστικό κόμμα δεν ενδέχεται να έχει εκλογική υπεροχή έναντι των αντιπάλων του. Ακριβώς όμως επειδή ένα κομμουνιστικό κόμμα αντιλαμβάνεται ότι η πολιτική δεν είναι μόνο το αστικό κοινοβούλιο, αυτό που επιζητά είναι εκλογική ενδυνάμωση για τα περαιτέρω και όχι απλά εντολή για καλύτερη διαχείριση της ήδη υπάρχουσας αστικής εξουσίας. Αυτή είναι η μεγάλη διαφορά με τα υπόλοιπα αστικά κόμματα. Εκλογική ενδυνάμωση που θα φέρει μια κριτική μάζα του εργατικού κινήματος μπροστά, να οργανώσει την πάλη του λαού για αλλαγή του εκμεταλλευτικού συστήματος, του καπιταλισμού. Ξεκινώντας με πολλές μικρές νίκες αυτοπεποίθησης και καθημερινών αναγκών. Η ενδυνάμωση αυτή βεβαίως δεν θα φανεί αμέσως μετά τις εκλογές αλλά σε ένα μικρό βάθος χρόνου στο οποίο κάθε αριστερός μανδύας της νέας κυβέρνησης δεν θα μπορεί πλέον να στέκεται. Αυτά μπορεί να πει ξεκάθαρα ένα ενδυναμωμένο ΚΚΕ την Κυριακή και την επόμενη περίοδο και είναι ένα καλό μάθημα για το Κομμουνιστικό Κόμμα και κίνημα της Κύπρου.