Αυτό το ηλεκτρονικό άρθρο δημοσιεύτηκε τον Φλεβάρη του 2024 από την Πρωτοβουλία υπεράσπισης διωκόμενων αγωνιστών/-τριων.
ΚΑΛΕΣΜΑ ΓΙΑ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΑΛΛΗΛΕΓΥΗΣ, ΔΕΥΤΕΡΑ 4/3 08:30 ΣΤΑ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΑ ΛΕΥΚΩΣΙΑΣ
Απευθύνουμε ανοιχτό κάλεσμα σε όλο τον κόσμο της αλληλεγγύης για να στηρίξει με την παρουσία του την συγκέντρωση αλληλεγγύης την Δευτέρα 4/3, έξω από τα Δικαστήρια Λευκωσίας η ώρα 08:30 το πρωί.
Έναρξη της δικαστικής διαδικασίας 4/3
Στις 04/03 ξεκινάει το δικαστήριο των 2 συντρόφων μας για την διάρρηξη στα γραφεία του φασιστικού ελαμ. Τα γεγονότα λίγο πολύ γνωστά. Στις 16/6/2023 το φασιστικό κόμμα ε.λα.μ, πραγματοποιεί στην Λάρνακα πορεία ενάντια στην «παράνομη μετανάστευση». Την ώρα της πορείας, κάποια άτομα διέρρηξαν τα κεντρικά τους γραφεία τους πήραν έναν υπολογιστή, αναστάτωσαν το γραφείο του αρχηγού τους και φεύγοντας έβαψαν 2 αλφάδια στον τοίχο. Δύο εβδομάδες μετά και μετά από μια αλληλουχία γεγονότων συλλαμβάνονται οι 2 σύντροφοι. Δεν έχουμε σκοπό να ξανά αναλύσουμε τα γεγονότα και το άδικο της δίωξης ( μπορείτε να τα δείτε στο δελτίο ενημέρωσης που έχει αναρτηθεί στο antidioxi.blackblogs.org) αλλά να προσθέσουμε τις νέες πληροφορίες που έχουμε για να δείξουμε τους σκοπούς του κράτους, συγκεκριμένα για την υπόθεση των 2 αλλά και γενικότερα το πώς αντιλαμβάνεται το ανταγωνιστικό κίνημα και τους ανθρώπους που μάχονται ενάντια σε αυτό το εξουσιαστικό σύστημα.
Έρευνα για τρομοκρατία;
Όπως αναφέραμε σε προηγούμενα μας κείμενα, παράλληλα με την δίωξη για τη διάρρηξη, για τον ένα εκ των δύο συντρόφων μας, άνοιξε μια γελοία -παρ’όλα αυτά επικίνδυνη – έρευνα για τρομοκρατία. Έρευνα για «τρομοκρατία» χωρίς την ύπαρξη «τρομοκρατικών γεγονότων» , ούτε καν ευρήματα που να δικαιολογούν τέτοια έρευνα. Το μόνο στοιχείο που φαίνεται να έχει βρεθεί είναι χειρόγραφες σημειώσεις του ενός εκ των δύο συλληφθέντων, χωρίς αναφορά σε κάτι συγκεκριμένο. Από ότι φαίνεται αυτό ήταν αρκετό για τα λαγωνικά της αστυνομίας Κύπρου και για τον εισαγγελέα να ανοίξουν αυτή την έρευνα και να την διατηρούν ανοιχτή και σε καθεστώς πλήρης μυστικότητας εδώ και 7 μήνες. Κατά τη διάρκεια αυτών των 7 μηνών και για όσο διαρκεί αυτή η ανυπόστατη και προκλητική έρευνα, η αστυνομία Κύπρου κατέχει τα προσωπικά αντικείμενα των 2 μας συντρόφων. Αδικαιολόγητη ακόμα και για τους νόμους τους παρακράτηση αφού δεν έχει κάνει αίτηση για ανανέωση του αιτήματος για την έρευνα, χωρίς να έχει προκύψει ακόμα δικογραφία και χωρίς να ενημερώσει τους δικηγόρους του ενός εκ των 2 συντρόφων. Σύμφωνα με την αστική δικαιοσύνη, εφόσον παρέλθει η περίοδος των 3 μηνών από όταν ανοίξει μια έρευνα και δεν προκύψουν αξιόποινες πράξεις που να δικαιολογούν την κράτηση των προσωπικών αντικειμένων τα τεκμήρια αυτά πρέπει να επιστραφούν στους ιδιοκτήτες τους. Οι δικηγόροι του συντρόφου μας έπραξαν το αυτονόητο όταν είχε παρέλθει το τρίμηνο, δηλαδή να κάνουν αίτηση στο εφετείο να επιστραφούν πίσω τα τεκμήρια – προσωπικά αντικείμενα που παρακρατούν οι μπάτσοι. Η αίτηση αυτή πέρα από το δίκαιο αίτημα της διεκδικεί παράλληλα να κλίσει μια και καλή αυτή η προκλητική και αυθαίρετη έρευνα. Η αστυνομία Κύπρου αγνοεί την αίτηση και τις προσπάθειες των δικηγόρων, κρατώντας σιγή ιχθύος για το όλο θέμα. Παράλληλα, και το εφετείο στο οποίο έγινε η αίτηση, αγνοεί επίσης το αίτημα δικηγόρων και αρνείται να συνεργαστεί για να τελειώσει, έστω και με καθυστέρηση, η αυθαίρετη επιτήρηση και προσπάθεια τρομοκράτησης του συντρόφου μας. Αυτές οι πρακτικές, πέρα από τους ίδιους τους νόμους του κράτους τους, καταπατούν και το στοιχειώδες ανθρώπινο δικαίωμα για την προστασία των προσωπικών δεδομένων.
Αυτές είναι οι κινήσεις του κράτους, όπου στη προσπάθεια του να τρομοκρατήσει τους συντρόφους αλλά και όλες τις αντιστάσεις της κοινωνίας, δεν διστάζει να απαξιώσει τους ίδιους του τους νόμους και θεσμούς αλλά και τις ίδιες μας τις ζωές και τις ελάχιστες ατομικές ελευθερίες που μας έχουν απομείνει.
Το πολιτικό πλαίσιο της υπεράσπισης των 2 συντρόφων.
Τις αναλύσεις για το δικαστικό και νομικό σκέλος της υπόθεσης μπορούν να αναλάβουν οι δικηγόροι μας. Για εμάς σαν πρωτοβουλία υπεράσπισης ήρθε η ώρα να αναδείξουμε τις πολιτικές προεκτάσεις της συγκεκριμένης έρευνας για τρομοκρατία και ποιος κατά την γνώμη και εμπειρία μας είναι ο ρόλος αυτών των αντιλαϊκών και αντεπαναστατικών νόμων όπως ο αντιτρομοκρατικός.
Είναι φανερό ότι τα στοιχεία που υπάρχουν τόσο για την υπόθεση της διάρρηξης όσο και για την έρευνα για τρομοκρατία δεν έχουν καμιά πραγματική υπόσταση. Οι πιέσεις που ασκήθηκαν και ασκούνται από το φασιστικό κόμμα προς και από φιλικά προσκείμενα ΜΜΕ για να διαλευκανθεί η υπόθεση μας φανερώνει την αγαστή συνεργασία του κράτους των ΜΜΕ και των φασιστών απέναντι στο αντιφασιστικό κίνημα. Καταλαβαίνουμε τον κοινό τους φόβο για ένα οργανωμένο και μαχητικό αντιφασιστικό κίνημα το οποίο θα επιδιώκει να μπεί ανάχωμα τόσο στις βάρβαρες αντιμεταναστευτικές τους πολιτικές όσο και στην γενικότερη αυταρχικοποίηση του κράτους εις βάρος του δίκαιου δικαιώματος μας να αντιστεκόμαστε στο άδικο.
Λίγα λόγια για τον τρομονόμο
Πάνω σε αυτό το πλαίσιο έρχεται να ενταχθεί και ο αντιτρομοκρατικός νόμος, νόμος ο οποίος έχει ως στόχο τα κατώτερα και πιο καταπιεσμένα κοινωνικά στρώματα τα οποία είναι οι εν δυνάμει εχθροί του υπάρχοντος συστήματος.
Με μια γρήγορη ανάγνωση του νόμου περί τρομοκρατίας και στην εφαρμογή του διαβάζουμε ότι μπαίνει σε λειτουργία όταν «το αδίκημα στρέφεται κατά των θεσμών ή του πληθυσμού της Δημοκρατίας ή κατά οργάνου της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή οργανισμού, που ιδρύθηκε σύμφωνα με τη Συνθήκη για την Ίδρυση της Ευρωπαϊκής Κοινότητας ή τη Συνθήκη για την Ευρωπαϊκή Ένωση και εδρεύει στη Δημοκρατία.». Δηλαδή, στα χειρόγραφα του συντρόφου μας το κράτος είδε την πρόθεση του να στραφεί ενάντια σε αυτά. Οι κοινωνικοί και ταξικοί αγώνες στη βάση τους έχουν ως στόχο την απελευθέρωση της κοινωνίας και των λαών από την καπιταλιστική και κρατική σκλαβιά. Άρα, το να στραφούμε ενάντια στον λαό είναι αντίστοιχο του να στραφούμε ενάντια του σκοπού μας. Αυτό τα κράτη το ξέρουν καλά γι’αυτό εντάσσουν την εν λόγω πρόταση μαζί με τους υπόλοιπους αντικοινωνικούς θεσμούς για να ταυτίσουν την οποιαδήποτε πράξη που στρέφεται ενάντια στο σύστημα και τους θεσμούς του ως πράξη που στρέφεται ενάντια στο λαό. Δηλαδή προσπαθούν να μας πείσουν ότι τα συμφέροντα του λαού με τα συμφέροντα του κράτους και του κεφαλαίου είναι το ένα και το αυτό. Σε ένα παγκοσμιοποιημένο καπιταλιστικό σύστημα όπου η βία των κρατών και του κεφαλαίου έχουν γονατίσει τους λαούς του κόσμου, η κάθε σκέψη ή πράξη κοινωνικής αντίστασης η οποία αποκαλύπτει την γύμνια του συστήματος και καταρρίπτει την αφήγηση του περί ολοκληρωτικής επικράτησης του, θα χαρακτηρίζεται τρομοκρατική/εγκληματική ενέργεια.
Πώς τον αντιλαμβανόμαστε
Το κράτος με αυτή την έρευνα για τρομοκρατία ουσιαστικά προσπαθεί να ποινικοποιήσει την σκέψη και να προειδοποιήσει ότι κάθε οργανωμένη ή αυθόρμητη πράξη αντίστασης θα εκλαμβάνεται ως τρομοκρατική. Με σχεδιασμούς σαν αυτούς θέλει να μας δείξει ότι η σκέψη και μόνο ότι αυτό το σύστημα μπορεί να αμφισβητηθεί, να απειληθεί και να ανατραπεί είναι αδιανόητη, καθώς και να τρομοκρατήσει τους ανθρώπους που θέλουν να αγωνιστούν με σκοπό την προληπτική καταστολή των κινημάτων.
Οι διώξεις αυτές μας ανοίγουν κάποια πεδία αγώνα τα οποία ως ανταγωνιστικό κίνημα δε μπορούμε να τα αφήσουμε αμαχητί. Γιατί αν διώξεις όπως αυτές κανονικοποιηθούν τότε κάθε αγωνίστρια και αγωνιστής που έχει σκοπό να αγωνιστεί με αξιώσεις θα αισθάνεται την ήδη αποπνικτική θηλιά του κράτους να σφίγγει όλο και περισσότερο. Πρώτα από όλα μέσα από την κινηματική μας δράση πρέπει να πιέσουμε να γίνει το εφετείο για αυτήν την έρευνα. Ο σύντροφος μας όσο παραμένει αυτή η αιωρούμενη διαδικασία απέναντι του τόσο παραμένει αιχμάλωτος και ανυπεράσπιστος απέναντι στις ορέξεις τους. Το κράτος προσπαθεί να απαξιώσει την ζωή του διωκόμενου συντρόφου μας καταπατώντας του βασικές ελευθερίες που ευαγγελίζεται το ίδιο πως ο καθένας και η κάθε μια μας έχει και δικαιούται. Προφανώς για αυτό, οι αντίπαλοι του δεν ανήκουν σε αυτή την κατηγορία. Το ότι θέλουμε να ξεκινήσει το εφετείο δε σημαίνει ότι ο αγώνας σταματά εκεί. Εκεί ξεκινά ένας άλλος αγώνας ο οποίος δεν είναι άλλος από την οριστική αθώωση του συντρόφους μας και το κλείσιμο αυτής της αυθαίρετης έρευνας. Η νίκη μέσα στο εφετείο σημαίνει ότι οι επιδιώξεις του κράτους για την ποινικοποίηση της ανατρεπτικής σκέψης και δράσης θα βρει απέναντι του ένα αποφασισμένο κίνημα. Ένα κίνημα που θα αγωνίζεται για την απελευθέρωση της κοινωνίας από τα καπιταλιστικά και κρατικά δεσμά και δε θα αφήνει αγωνίστριες και αγωνιστές ανυπεράσπιστες και ανυπεράσπιστους, στις σκευωρίες που θα στήνει απέναντι μας.
Επόμενα βήματα
Αρχή του αγώνα είναι η Δευτέρα 04/03 που θα ξεκινήσει η δίκη των 2 συντρόφων μας για τη διάρρηξη στα γραφεία των φασιστών. Καλούμε τον κόσμο του αγώνα σε συγκέντρωση έξω από τα δικαστήρια για να δείξουμε στο κράτος ότι τα συντρόφια μας ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΑ και ότι οι σκευωρίες απέναντι τους μας θα καταρρεύσουν με την ίδια ευκολία που τα λαγωνικά της αστυνομίας Κύπρου τις έστησαν. Επίσης, καλείτε το αντιφασιστικό κίνημα να δείξει την στήριξη του στους 2 συντρόφους που δικάζονται για μια διάρρηξη στα γραφεία του φασιστικού ελαμ με μόνο στοιχείο την πολιτική τους ταυτότητα και δράση.
-πρωτοβουλία υπεράσπισης διωκόμενων αγωνιστών/-ριών