Αυτό το ηλεκτρονικό άρθρο δημοσιεύτηκε τον Γενάρη του 2021 στην σελίδα Facebook της Σπιριθκιάς.
ΑΝ ΔΕΝ ΑΝΤΙΣΤΑΘΟΥΜΕ ΣΕ ΚΑΘΕ ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΘΑ ΒΓΑΙΝΟΥΜΕ ΑΠ' ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΟΝΑΧΑ ΓΙΑ ΔΟΥΛΕΙΑ
Το πιο κάτω κείμενο γράφεται το Γενάρη του ‘21 τζιαι είναι μια απάντηση στα νέα μέτρα, από μας που είμαστε πολλοί τζιαι πολλές, βρεθούμαστεν τζιαι εν εφάαμεν αμάσητα ό,τι μας λαλούν.
Μιας τζιαι εν θέλουμε να μπούμε στις νέες νόρμες, αποτυπώνουμε θκυο, τρία πράματα για να μεν το χάσουμε τέλεια!
“Η κρίση συνίσταται ακριβώς στο γεγονός, ότι το παλιό πεθαίνει και το καινούργιο δεν μπορεί να γεννηθεί, στο μεσοδιάστημα, μια μεγάλη ποικιλία νοσηρών φαινομένων εμφανίζεται.”
Αντόνιο Γκράμσι
Έφερε ο κορωνοϊός την κρίση ή η κρίση τον κορωνοϊό;
Ο κόσμος που ζούμε, ένας κόσμος καπιταλιστικός, εν σίουρο ότι εν νοιάζεται για την ανθρώπινη ζωή, ούτε για την υγεία, τουλάχιστον όχι όπως την εννοούμε εμείς. Ένας τέθκοιος κόσμος, που έσσιει στο επίκεντρόν του πως θα αυξήσει τα κέρδη ,σκέφτεται πρώτον τζιαι κύριο, πως να εκμεταλλευτεί την ανθρώπινη εργασία. Βκάλει μάθκια τούτον τζιαι όι εν μιλούμε που τη σκοπιά κάποιου ειδικού ή επιστήμονα. Εμάθαμεν τούντο πράμα όταν μας είπαν τα αφεντικά ότι εν να συνεχίσετε να ζείτε με 800 ευρώ τζιαι με 40-50 ώρες δουλειά την βδομάδα, εμάθαμεν το όταν εβλέπαμε τα αφεντικά τζιαι το κράτος να πατούν μες τον λαιμό τους μετανάστες εργάτες τζιαι τον ρατσισμό να καλπάζει. Ακούαμεν το όταν στα νοσοκομεία έθκιωχναν μετανάστες που είχαν πραγματική ανάγκη περίθαλψης, γιατί ανέκαθεν η επιστήμη δρα μειονεκτικά, ανάλογα με την φυλή, το φύλο τζιαι την τάξη. Επίσης, ξέρουμε πολλά καλά ότι πάντα τα κράτη τζιαι οι φασίστες τους, ήθελαν μας ετοιμοπόλεμους στην πρώτη γραμμή να γινόμαστε κρέας για οβίδες όπως έκαμναν που πάντα (π.χ Α’και Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος ,1974). Τζιαι γενικά είμαστε πολλά καχύποπτοι για το ότι, τα μέτρα που μας βάλλουν, έχουν τελικά να κάμουν με την υγεία μας. Πρώτον τζιαι κύριον, βλέπουμε τα σαν μέτρα που μας θέλουν φοβισμένους, παρανοημένους τζιαι μόνους, να μεν μπορούμε να συνεννοηθούμε παρά μόνο μέσω μηχανήματων τζιαι όι με φυσική παρουσία..
Δεν έφερε ο κορονοϊός την κρίση αλλά η κρίση τον κορονοϊό
Τα lockdown τα βλέπουμε τα σαν μέτρο διαχείρισης της καπιταλιστικής κρίσης , μιας κρίσης που εφρόντισαν να ξεχαστεί με πρόσχημα την «πανδημία». Μίαν κρίση που εν ήρτεν «λόγω κορωνοϊού», αλλά μια κρίση που έσσιει 10 χρόνια που καλά κρατεί με διακρατικούς οικονομικούς (ή τζιαι όχι) πολέμους. Το 2013 (χρονιά κουρέματος τζιαι μνημονίων) που λέτε, εκόπηκαν οι μισθοί, με τα κέρδη των αφεντικών σε μερικούς τομείς όπως για παράδειγμα ο τουρισμός να αυξάνουνται .Χρήμα έρρεεν τζιαι για δαπάνες στην αστυνομία[1]. Τότε τα αφεντικά εν μας έλεαν για νυχτερίδες, αλλά για ακαταλαβίστικους οικονομικούς όρους με ομόλογα τζιαι κουρέματα. Τώρα όπως τζιαι τότε, τα αφεντικά διαχειρίζονται την κρίση με εμπορικούς πολέμους. Γι’ αυτό λέμε ότι, δεν θα βόλευκε τίποτε καλύτερα που έναν lockdown. Τζιαι για να δούμε πιο βαθκιά πώς τζυλούν τα πράματα εν μέσω lockdown…
Α. Επιχειρήσεις που αναστέλλουν την λειτουργία τους σταματούν να έχουν κάποιαν υποχρέωση προς τους εργαζομένους τους. Οπότε δεν φεύγει τίποτα από την τσέπη των αφεντικών για μισθούς
Β. Πολλές επιχειρήσεις βάζουν τους εργαζομένους τους σε αναστολή ενώ αυτοί συνεχίζουν να δουλεύουν κανονικά οπότε κατά βάση πληρώνονται που το κράτος
Γ. Τα μέτρα περιορισμού που λειτουργούν ως μέτρα κατανάλωσης, πέρα που την μείωση εισαγόμενων εμπορευμάτων, έχουν τζιαι ως αποτέλεσμα την αύξηση των καταθέσεων.[2] Τούτο, σημαίνει μεγαλύτερη ρευστότητα για τις κυπριακές τράπεζες, δηλαδή μεγαλύτερη δυνατότητα δανεισμού σε επιχειρήσεις.
Κάμνοντας μια σούμα τούτον ούλο εν να λέαμεν, ότι το κράτος εν καιρό μιας οικονομικής κρίσης που ακόμα συνεχίζεται, διαχειρίζεται τον ιό ώστε να μετριάσει τις απώλειες της εθνικής οικονομίας τζιαι να σώσει ότι μπορεί που το κεφάλαιο των αφεντικών[3]. Με τούτο το αβέβαιο μέλλον λοιπόν, αύριο μπορεί να μας πουν ότι φταίει κάτι άλλο, η κλιματική αλλαγή, οι εξωγήινοί, ποιος ξέρει?
Εμείς οι αντικοινωνικοί
Μετά έχουμε και τα Μ.Μ.Ε που μάχουνται ούλλον τζιαι παραπάνω να βάλουν στο στόχαστρο τους «αντικοινωνικούς» που εν υπακούουν τζιαι αντιδρούν ή που εν τηρούν τα μέτρα, αλλά πίσω που τον όρο «αντικοινωνικοί» εννοούν την εργατική τάξη, τούτη εν τζιαι ο στόχος τους . Τούτη εκστρατεία που άρκεψαν βεβαία, εν έσσιει μόνο τους μπάτσους, αλλα έχει τζιαι τους ειδικούς που πάσειν μαζί. Έτσι, μπάτσοι τζιαι στρατός, επιδημιολόγοι τζιαι κρατικοί φορείς, εβάφτισαν όποιον εν πάει με τις απόψεις τους τζιαι σπάζει τα μέτρα, συνωμοσιολόγο ή αρνητή της πανδημίας ή αντικοινωνικό . Τζιαι ποιοι εν τούτοι; Εν έναν κομμάτι που ήταν τζιαι που παλιά στο στόχαστρο, εν έναν κομμάτι του πληθυσμού που παράγει έναν τεράστιο πλούτο στο νησί για παράδειγμα - οι μετανάστες- οι οποίοι μένουν τζιαι πολλοί μαζί λόγω των ακριβών ενοικίων τζιαι είναι εύκολος στόχος για να τους αποκαλούν «υγειονομική βόμβα» τα ρουφιανοΜΜΕ. Βέβαια έναν τρανταχτό παράδειγμα ήταν, όταν τούτος ο όρος («αντικοινωνικοί») μπήκε τζιαι στο παρελθόν . Τον όρο «αντικοινωνικοί» τον χρησιμοποιούσαν τον καιρόν της ναζιστικής Γερμανίας το ‘30,για όσους αλλάσαν συχνά τόπο διαμονής, για όσους ήταν αλκοολικοί, όσους ήταν ομοφυλόφιλοι κτλ. Η κατάληξη όλων αυτών βέβαια εν ήταν τζιαι η καλύτερη, άλλοι στα στρατόπεδα εξόντωσης τζιαι άλλοι στις φυλακές . Στα Μ.Μ.Ε βέβαια, λέουν τζιαι το άλλο ότι τζείνοι που σπάνε τα μέτρα εν μια μειοψηφία του πληθυσμού ή κάποιοι ψεκασμένοι ακροδεξιοί. Όμως εν πολλοί παραπάνω, που καταλάβοντας τζιόλας του στόχους των ψεκασμένων, αγνοήσαν τους τζιαι εδιαλύσαν τζιαι πορείες τους στην Λεμεσό. Εν η νεολαία που ακόμα αράζει στες καβάτζες τους, εν οι παρέες που ακόμα βρέθουνται, εν οι μιτσιοί που παίζουν μάπα στο πάρκο. Οπότε ας μην αναλωθούμε με την παραφιλολογία των περισσότερων ΜΕΘ τζιαι γιατρών. Ας βρούμε τρόπους να μεν μείνουμε ήσυχοι. Ναι αδέρφια, αν δεν βρεθούμε αναμεταξύ μας, αν δεν χτίσουμε σχέσεις εμπιστοσύνης, αν δεν βρούμε τη χαμένη μας συλλογική αυτοπεποίθηση, αν δεν οργανωθούμε, τότε η έξοδος από το σπίτι θα είναι ακόμη πιο δύσκολη!
Σαν Σπιριθκιά ανήκουμε και εμείς με την σειρά μας σε κομμάτια των κουλτουρών που ξεπηδάν που τα κάτω, ο ένας ως γηπεδικός, η άλλη ως φεμινίστρια λεσβία, ο άλλος σαν ράπερ ή σαν μπρέικ ντάνσερ ,με προϋπόθεση πάντα την ταξική μας συνείδηση ,τζαι εν να συνεχίσουμε να υπάρχουμε στους ζωτικούς μας χώρους, γιατί αναπτύξαμε αντανακλαστικά απέναντι στην αστυνομία που μας είσσεν βάλει στο στόχαστρο πριν τα lockdown, εν να βρεθούμαστεν σε πορείες οπαδών που αψηφούν τα μέτρα ή σε εργοστάσια εγκαταλελειμμένα για γκράφιτι.
[1] η αστυνομία ανέκαθεν λειτουργεί ως προστάτης της αστικής τάξης
[2] I. https://www.philenews.com/oikonomia/kypros/article/1048229/se-ypsilo-exi-minon-to-ypoloipo-ton-katatheseon-ton-septembrio II. https://politis.com.cy/politis-news/ellada/pos-o-koronoios-ektinaxe-tis-katatheseis-stis-trapezes-stin-ellada/
[3] περί οικονομικών πολέμων βλέπε από περιοδικό antifa την σειρά κείμενων ‘’το πειραμα’’ https://autonomeantifa.gr/wp-content/uploads/2020/07/70_to_peirama_1.pdf