Εμείς οι εκπρόσωποι των Οργανώσεων που αναφέρονται πιο κάτω, συνήλθαμε στη Λευκωσία στις 19 Νοεμβρίου, 10 Δεκεμβρίου, 1986 και στις 11 Φεβρουαρίου 1987 και αφού συζητήσαμε διεξοδικά θέματα σχετικά με την προστασία του Ακάμα, καταλήξαμε στα ακόλουθα:
(α) Για πολλούς λόγους και ιδιαίτερα γιατί εξυπηρετεί με τον καλύτερο τρόπο τόσο το γενικό συμφέρον του τόπου όσο και των κατοίκων της περιοχής, ενώνουμε τη φωνή μας στην καθολική απαίτηση για προστασία του Ακάμα.
(β) Είναι απαραίτητο και επείγον όπως ολόκληρος ο Ακάμας κηρυχθεί σε Περιοχή Προστασίας της Φύσης και τερματισθεί η χρήση του από τα Βρετανικά στρατεύματα.
(γ) Συγκεκριμένα ζητούμε όπως στον Ακάμα, δηλαδή στην περιοχή που περικλείεται από το Κεράτι, Πέγεια, Κάθηκα, Αρόδες, Ίνια, Ανδρολύκου, Προδρόμι, Ακρωτήρι του Ακάμα, γίνουν τα ακόλουθα:
(δ) Για να μπορέσουν να επιβιώσουν τα χωριά της περιοχής Ακάμα, είναι απαραίτητο να επιδειχθεί έμπρακτα το ενδιαφέρον του Κράτους, ως ακολούθως:
Να καταρτιστεί ολοκληρωμένη Σχέδιο Περιφερειακής Ανάπτυξης και να χρηματοδοτηθούν ενιαία προγράμματα για ανάπτυξη της γεωργίας, κτηνοτροφίας και αγροβιομηχανίας.
Να εφαρμοστούν Προγράμματα και Σχέδια με στόχο την ανάπτυξη του αγροτουρισμού, για πρόοδο και διαφύλαξη του χαρακτήρα της περιοχής. Οι παραδοσιακοί οικισμοί της περιοχής μπορούν να αποτελέσουν την βασική υποδομή για υποδοχή των επισκεπτών. Είναι αδιανόητο να κτίζονται «τουριστικά» ενώ παραμελούνται, ερειπώνονται και φθίνουν τα χωριά μας που είναι αναπόσπαστο μέρος της πολιτιστικής μας κληρονομιάς.
(ε) Με την πεποίθηση πως το συμφέρον του τόπου και ιδιαίτερα των κατοίκων της περιοχής εξυπηρετείται με τον καλύτερο τρόπο αν ακολουθηθούν οι πιο πάνω εισηγήσεις, διακηρύττουμε πως θα επιδιώξουμε με κάθε νόμιμο μέσο την υλοποίηση τους.
Καλούμε τις μαζικές οργανώσεις, τα κόμματα και τον λαό να απαιτήσουν επιτακτικά την κήρυξη του Ακάμα σε Περιοχή Προστασίας της Φύσης και τη λήψη όλων των αναγκαίων μέτρων για την πρόοδο των κατοίκων της περιοχής.
Καλούμε την κυβέρνηση να ενεργήσει χωρίς καθυστέρηση προς την πιο πάνω κατεύθυνση.