[Κωστή Αχνιώτη]
Ο Φιλοδασικός Σύνδεσμος Αγλαντζιάς είναι ένας μικρός σύνδεσμος με συνεπή και ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ δραστηριότητα αρκετών χρόνων.
Μάθαμε για την ύπαρξή του μόλις πέρσι, στη διάρκεια των κινητοποιήσεων για την προστασία του πάρκου Αθαλάσσας, στις οποίες διαδραμάτισε βασικό ρόλο ειδικά στην Αγλαντζιά, όπου έπεισε ή υποχρέωσε όλες τις πολιτικές παρατάξεις να αντισταθούν στο κυβερνητικό σχέδιο της παραχώρησης μέρους του πάρκου για την ανέγερση νοσοκομείου. Πίσω από τη θεαματική αυτή ενέργεια κρύβεται, ωστόσο, μια αδιάλειπτη δράση σ’ ό,τι αφορά το πράσινο στην Αγλαντζιά. Αφορά τον εντοπισμό μικρών και μεγάλων χώρων που είτε δενδροφυτεύτηκαν εθελοντικά είτε με τη συνεργασία του δήμου (που πρόσφατα απέκτησε και βυτιοφόρο). Προς τιμή του συνδέσμου είναι η ασυμβίβαστη στάση του όταν πρόκειται για το πράσινο. Π.χ. πόσοι θα αντιστέκονταν στην πρόταση, να γίνει ο καινούριος Ιππόδρομος που θα ‘φερνε τόσα λεφτά, στον δήμο Αγλαντζιάς; Όταν κινδυνεύει το πράσινο, ο σύνδεσμος βλέπει κόκκινο. Αυτά τα λίγα για τον Φιλοδασικό Αγλαντζιάς κι έρχομαι στο θέμα που τον ενδιαφέρει τελευταία.
Το «δάσος Ακαδημίας» κινδυνεύει
Το Υπουργείο Παιδείας έχει αποφασίσει να χτίσει το Γυμνάσιο Αγλαντζιάς μέσα στο δάσος. Υπάρχουν, απ’ ό,τι μαθαίνουμε, σχέδια και λεφτά. Η πρόθεση είναι να χτιστεί το σχολείο σ’ έναν χώρο όπου ήδη υπάρχουν κάποια παλιά χτίσματα. Σημειωτέον ότι το νέο (μη εφαρμοσμένο ακόμα) πολεοδομικό σχέδιο της Μείζονος Λευκωσίας εντάσσει το δάσος σε μη οικοδομήσιμη ζώνη. Το Υπουργείο Γεωργίας και το τμήμα προγραμματισμού διαφωνούν και ανθίστανται επί του παρόντος, ακριβώς γι’ αυτό τον λόγο. Όμως, είναι δύσκολο να τα βάζει κανένας με τον κ. Χριστοφίδη. Το γεγονός δείχνει ότι η παραπομπή της έγκρισης του «περί χωροταξίας και οικήσεως νόμου» (ο οποίος δεν μας αρέσει εξάλλου) στις ελληνικές καλένδες δεν έγινε μετά από αντιδράσεις αντικρουόμενων συμφερόντων, ιδιωτών ιδιοκτητών γης μόνο. Φαίνεται ότι και η ίδια η κυβέρνηση στοχεύει σε έργα που προσκρούουν σε διατάξεις του νόμου.
Σαν «χρυσωμένο χάπι», για να πεισθούν οι Αγλαντζιώτες, προσφέρεται η δικαιολογία ότι το γυμνάσιο τους θα είναι καλύτερο από τ’ άλλο (και πρότυπο), διότι θα ‘ναι δίπλα στην Παιδαγωγική Ακαδημία (τον πυρήνα του μελλοντικού Κυπριακού Πανεπιστημίου – μην το ξεχνάμε). Εν τω μεταξύ, στο πολεοδομικό σχέδιο προτείνεται συγκεκριμένος χώρος για το γυμνάσιο, μόλις ένα χιλιόμετρο πιο πέρα, από την πλευρά του δάσους, σε κενό χώρο. Η όλη ιστορία δεν εξηγείται ούτε τεκμηριώνεται. Δείχνει ότι το Υπουργείο Παιδείας έχει έμμονες ιδέες (βλέπε λοξές). Επιπλέον, δείχνει και την ασχετοσύνη του Υπουργείου Παιδείας στο θέμα της ποιότητας της ζωής, ένα θέμα που υποτίθεται ότι θα πρέπει να ενσωματώσει στη διδασκαλία που προσφέρει.
Κ.Α.