Η Ανθή Κουμούσιη μας στέλλει μια μετάφραση ενός δελτίου των GREENPEACE, για όσους ενδιαφέρονται και συμπληρώνει με δικές της σκέψεις.
«Μια αρχαία προφητεία των ινδιάνων της Β. Αμερικής, της φυλής των Cree, λέει: «Θα έρθει καιρός που τα πουλιά θα πέσουν από τα δέντρα, τα νερά των ποταμών θα είναι δηλητηριασμένα και οι λύκοι θα πεθάνουν στα δάση».
Αυτός ο καιρός θα φτάσει λόγω της αχόρταγης εκμετάλλευσης της γης από μέρους του ανθρώπου και από την προσπάθεια του να επιβάλει την κυριαρχία του στην φύση.
«Ομως τότε -συνεχίζει η προφητεία- θα εμφανιστούν οι ΠΟΛΕΜΙΣΤΕΣ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΙΟΥ ΤΟΞΟΥ»[1] για να σώσουν την γη».
Και είναι πάνω από δέκα χρόνια που ένας πνευματικός αρχηγός τω Cree χαιρέτισε τους ακτιβιστές του GREENPEACE σαν τους τόσο αναμενόμενους ΠΟΛΕΜΙΣΤΕΣ ΤΟΥ ΟΥΡΑΝΙΟΥ ΤΟΞΟΥ.
Από τότε, ακτιβιστές του GREENPEACE και οι φίλοι τους σ' όλο τον κόσμο προσπαθούν να τιμήσουν αυτό τους το όνομα.
Μα μια ομάδα μόνη της δεν μπορεί να σώσει την γη. Πολλοί άνθρωποι σ' όλο τον κόσμο πρέπει να δουλέψουν για να πραγματοποιήσουν την προφητεία των ινδιάνων Cree.
Με ότι κάνουμε σήμερα για το περιβάλλον μας, καθορίζουμε το μέλλον μας και εκείνο των παιδιών μας.
Ζωή και επιβίωση είναι δυνατή μόνο μέσα σε μια αρμονική σχέση ανάμεσα στα ζωντανά όντα. Μα μια τέτοια αρμονία δεν υπάρχει πια. Ο άνθρωπος έχει ζημιώσει σοβαρά την οικολογική ισορροπία δηλητηριάζοντας ποταμούς, λίμνες και θάλασσες μολύνοντας τον αέρα και προκαλώντας την εξαφάνιση πολλών ζωικών ειδών. Κάθε μέρα, εξαφανίζεται ένα ζωικό είδος, κάθε μέρα και κάθε ώρα ένα φυτικό είδος. Η ανεξέλεγκτη εκμετάλλευση της φύσης κάνει την γη όλο και πιο φτωχή, όλο και λιγώτερο κατοικήσιμη.
Γ' αυτό είναι ώρα να αντιδράσουμε. Όχι μόνοι, μα όλοι μαζί με το GREENPEACE (και τις οργανώσεις κι ομάδες στην χώρα μας, στην κάθε χώρα).[2] Μαζί με το GREENPEACE (κι όλες τις άλλες ομάδες), μπορούμε να κάνουμε εκείνη την απαραίτητη στροφή, αναγκαία για ένα μέλλον σε ένα υγιή κόσμο.
Το GREENPEACE είναι μια διεθνής οργάνωση για την προστασίατου περιβάλλοντος. Σαν οργάνωση είναι ανεξάρτητη και μη κομματική.
Από το 1971 ομάδες του GREENPEACE είναι ενεργές σ' όλο τον κόσμο και τώρα είναι παρούσες σε 15 χώρες. Με απευθείας, μη βίαιες ενέργειες, οι ακτιβιστές του GREENPEACE αγωνίζονται ενάντια στην παραπέρα μόλυνση και καταστροφή της ζωής πάνω στην γη».
Η διεύθυνση για όσους ενδιαφέρονται:
GREENPEACE INTERNATIONAL TEMPLE HOUSE, 25/26 HIGH STREET LEWES EAST SUSSEX BN7 2LU UNITED KINGDOM
Σημ.:1. Το σύμβολο του GREENPEACE είναι το ουράνιο τόξο.
2. Οι παρενθέσεις δικές μου.
Κι όσον αφορά εμάς, στην Κύπρο; Δυστυχώς, όπως το ξέρετε κι εσείς, δεν μπορέσαμε να μείνουμε έξω από τον χόρο και το αποτέλεσμα είναι ότι μας έχει μείνει μόνο ένα κομμάτι φύσης κι αυτό σε αμεσότατο κίνδυνο. Λοιπόν, είναι τόσο άσχημη η κατάσταση; Για μένα και ναι και όχι. Φυσικά δεν είμαστε ακόμα (ίσως ναι, αν σκεφτώ την υπόθεση «Ασκαρέλ») στην κατάσταση άλλων χώρων, όπου δεκάδες χωριά μένουν χωρίς πόσιμο νερό γιατί είναι δηλητηριασμένο από τα φυτοφάρμακα ή ολόκληρες περιοχές ζουν με τα αποτελέσματα ενός πυρηνικού δυστυχήματος ή με τον φόβο ενός τέτοιου δυστυχήματος κι οπωσδήποτε με τις μολυντικές συνέπειες της λειτουργίας ενός πυρηνικού σταθμού ενέργειας. Όμως έχουμε τα παραδείγματα της θάλασσας μας, σε πολλά σημεία 100% μολυσμένης κι ας φαίνεται γαλάζια και καθαρή. Κι ακόμα εργοστάσια όπως εκείνο στην Λακατάμια (κατασκευή μπαταριών) που στέλλει στον τάφο εφήβους και παιδιά από καρκίνο. Κι ας μην μιλήσω για την Λευκωσία που ιδίως στο κέντρο είναι ώρες που δεν μπορείς να αναπνεύσεις από το καυσαέριο. Και τόσα, τόσα άλλα. Είμαστε δηλ. κατά την γνώμη μου, ένα βήμα πριν την καταστροφή. Τα γιατί και τα διότι δεν θα τ' αναφέρω καθόλου, είναι πια γνωστά και δεν χρειάζεται να τα επαναλάβω κι εγώ. Θέλω όμως να αναφερτώ σε κάτι άλλο, σε μια παρατήρηση. Η αντίδραση που έχουμε όλοι, ή σχεδόν όλοι, μπροστά στα γεγονότα είναι επιφανειακή κι όχι συνειδητοποιημένη. Για παράδειγμα, δεν ακολουθούμε συμβουλές άλλων, που στο βάθος-βάθος είναι η πείρα από την εμπειρία τους σε καταστάσεις ανάλογες ή και ίδιες με τις δικές μας στην δεδομένη στιγμή, ενώ δεχόμαστε ότι είναι σωστές κι ότι μπορούν να μας βοηθήσουν, με αποτέλεσμα να κάνουμε λάθη και να μπαίνουμε σε καταστάσεις δύσκολες, ακόμα κι επικίνδυνες. Χρειάζεται πραγματική συνειδητοποίηση και να είναι κανένας παρών μέσα στα γεγονότα για να μπορέσει να αντιδράσει έγκαιρα μπροστά σε μια περιπλοκή ή μια καταστροφή χωρίς να περιμένει πρώτα για τ’ αποτελέσματα της. Σκεφτόμενοι τα δικά μας περιβαλλοντικά (και άλλα) δεδομένα και ξέροντας τα παραδείγματα των άλλων χωρών, είμαστε αρκετά συνειδητοποιημένοι και παρόντες ώστε να σταματήσουμε στο τελευταίο βήμα πριν το γκρεμό; Είμαστε έτοιμοι, εκτός από συνέδρια και διαδηλώσεις που κι αυτά χρειάζονται) να αντιδράσουμε μπροστά στον κίνδυνο της περιβαλοντικής μας καταστροφής επιτόπου, εκεί όπου αυτή συντελείται, πριν ο Ακάμας χαθεί και μ ’ αυτόν η τελευταία ελπίδα του χρυσοπράσινου φύλλου, τώρα πια γκρίζου απ' το τσιμέντο;
Άνθη Κουμούσιη