[Κωστή Αχνιώτη]
Κυκλοφορεί αυτό το καιρό ένα ψήφισμα προς υπογραφή, με πρωτοβουλία του συνδέσμου «Φίλοι της γης». Το ψήφισμα αναφέρει τα εξής, εις γλώσσες τρεις: Ζητούμε από τη Κυβέρνηση να δώσει προσοχή στην άγρια περιοχή του Ακόμα έτσι ώστε να μην γίνει καμιά ανάπτυξη κανενός είδους. Επικεφαλίδα του ψηφίσματος είναι. ΣΩΣΤΕ ΤΟΝ ΑΚΑΜΑ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΓΡΙΑ ΖΩΗ. Το ψήφισμα αυτό (αν και είναι ανεπαρκές) θέτει επί τάπητας το ζωτικό ζήτημα της προστασίας, της μόνης σχεδόν παραθαλάσσιας κυπριακής' περιοχής, η οποία δεν έχει ανεπίστρεπτα καταστραφεί από τη δράση της τουριστικής βιομηχανίας και άλλων τομέων της παραγωγής . Δημοσιογραφικές πηγές (π.χ. η εφημερίδα Σημερινή τη 4/7/85) αλλά και πολλές φήμες αναφέρουν ότι σχεδιάζεται τουριστική «αξιοποίηση» (SIC) της περιοχής. Τις πληροφορίες υποβαστάζουν και μερικά έργα στη περιοχή. Συγκεκριμένα 1 περίπου μίλι δυτικά των λουτρών της Αφροδίτης, μέσα σε ιδιωτική γη γνωστού μεγαλοεπιχειρηματία, μη απασχολούμενου με τη γεωργία, ανοίχτηκε τα τελευταία χρόνια μια διάτρηση νερού. Επίσης στη περιοχή της Λύρας πλατύνουν ένα χωματόδρομο έτσι που εύκολα κανείς υποψιάζεται μια πιθανή ασφαλτόστρωση του. Ο δρόμος αυτός οδηγεί σε εκκλησιαστική γη.
Όλ’ αυτά δείχνουν ότι όσοι ενδιαφέρονται για τη προστασία του περιβάλλοντος και ειδικότερα οι σχετικοί σύνδεσμοι πρέπει να δράσουν τώρα. Το αίτημα της δημιουργίας εθνικού πάρκου στη περιοχή φαίνεται να είναι η αποτελεσματικότερη μέθοδος προστασίας. Εξ' άλλου δεν έχουμε ούτε, ένα εθνικό πάρκο στο τόπο, πράγμα απόλυτα αναγκαίο. Κι' αυτό όχι μόνο από τη σκοπιά της συμπεριφοράς που στοχεύει στη διατήρηση έστω και μιας παρθένας περιοχής. Είναι και μια αναγκαία υποδομή για την οικολογική έρευνα στην οποία ελπίζουμε να επιδοθούμε πριν μετατρέψουμε το νησί σε χέρσο ξερόβραχο.
Ας έρθουμε τώρα στο ανεπαρκές του ψηφίσματος αλλά και των λίγων δημοσιευμάτων πάνω στο ζήτημα. Ο Ακάμας δεν είναι μια περιοχή η οποία κινδυνεύει μόνο από μελλοντικές επεμβάσεις. Ο Ακάμας καταστρέφεται ήδη εδώ και αρκετά χρόνια και η ειλικρινής προστασία του εξυπακούει ότι μια σειρά δραστηριότητες πρέπει να σταματήσουν, οι εξής:
1) Η πιο σημαντική πηγή καταστροφής μέχρι τώρα είναι το πεδίο βολής των κατοχικών στρατευμάτων της Αγγλίας. Η περιοχή βομβαρδίζεται με όλων των ειδών βλήματα πολλές φορές το χρόνο, τόσο η ξηρά όσο και η θάλασσα. Πέρα από τις άμεσες καταστροφές υπάρχουν και βλήματα που δε εκρήγνονται με αποτέλεσμα να κινδυνεύουν συνεχώς ζωές. Συγκεκριμένα ο γραφών μαζί με ένα φίλο του βρήκαν ένα τέτοιο βλήμα πέρυσι βορειοδυτικά της Δρούσιας σε περιοχή η οποία απέχει πολύ από τη σηματοδότημένη σαν επικίνδυνη περιοχή. Όταν καταγγείλαμε το γεγονός στην αστυνομία της Πόλης μας ανάφεραν ότι πρόκειται για συχνό φαινόμενο.
2) Οι παραλίες του Ακόμα έχουν ήδη πάθει μεγάλη ζημιά από τα λάδια και πετρέλαια που πετιούνται από τα πλοία στ’ ανοιχτά. Ο επισκέπτης μπορεί εύκολο να διαπιστώσει ότι παραλίες «εμπλουτίζονται» σε πίσσα όλο και περισσότερο. Επίσης δεν είναι λίγες οι φορές που θα συναντήσει δεκάδες πλαστικά γεμάτα σκουπίδια να ξεβράζονται στην ακτή.
3) Από αρχαιολογικής σκοπιάς ο Ακάμας παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον. Ο περιπατητής θα συναντήσει δεκάδες συλημένους τάφους, άδειους φυσικά, και αρκετές ερειπωμένες εκκλησούλες που η προφορική παράδοση τις ανεβάζει σε 100. Αρκετές από αυτές έχουν ιδιαίτερη σημασία για την αρχιτεκτονική τους και για τις τοιχογραφίες τους. Πολλές παραλίες του Ακόμα είναι κατάσπαρτες από αρχαία αγγεία. Μια βραχώδης περιοχή στα βόρεια παράλια είναι σκαμμένη αμφιθεατρικό και παράξενα βαθειά. Μερικοί μιλούν για αρχαίο λατομείο. Σε μια άλλη παραλία στα δυτικά, στο λεγόμενο Τζιόυι, υπάρχει μια αρχαία κολόνα μέσα στη θάλασσα. Πρόκειται για αρχαίο λιμάνι λένε. Γενικά με μια πρώτη ματιά βλέπει κανείς ότι πρόκειται για ένα τόπο με πλούσια ιστορία η οποία καθόλου δεν έχει γραφτεί. Υπάρχουν όμως αρκετά σημάδια για να στηριχτεί η ιστορική έρευνα. Όλ’ αυτά είναι άγνωστα στο μουσείο. Μετά από πολλή επιμονή του γνωστού λάτρη της περιοχής Π. Χρύσανθού έγινε μια πρώτη επίσκεψη από κάποιο αρχαιολόγο που έχει καταγράψει ορισμένα πράγματα. Απ' ότι όμως γνωρίζουμε δεν έχει γίνει τίποτε περισσότερο.
4) Η αμμοληψία καταστρέφει επίσης το φυσικό οικότοπο πολλών θαλάσσιων ειδών μεταξύ των οποίων και των χελωνών. Η προστασία των χελωνών είναι ίσως μοναδική περίπτωση συνεπούς οικολογικής συμπεριφοράς από τη πλευρά της κυβέρνησης με σημασία μάλιστα πανμεσογειακή γιατί η πράσινη χελώνα αναπαράγεται μόνο στη Λάρα.
5) Η συμπεριφορά των επισκεπτών της περιοχής. Παρόλο που οι επισκέφτες αυτοί ανήκουν μάλλον στη φυσιολατρική μερίδα, δεν ξέρουν πως να συμπεριφερθούν όταν κάποια υπεύθυνη αρχή δεν τους έχει τοποθετήσει οχυβαλοδοχεία και αποχωρητήρια. Αρκεί παρόλ' αυτά ένα σκαλιστηράκι και η μεταφορά των μη βιοδιαλυτών σκουπιδιών. Επίσης δε χρειάζεται να κουβαλάμε τα όμορφα λουλούδια σπίτι μας. Ας τα χαρούμε εκεί που είναι, για να τα χαίρονται και οι απόγονοι μας.
6) Σημαντική καταστροφική δραστηριότητα στη περιοχή αποτελεί επίσης το κυνήγι νόμιμο και λαθραίο. Το δεύτερο που φαίνεται να οργιάζει στη περιοχή είναι πιο καταστροφικό από το πρώτο, που κ' αυτό όμως δε πάει πολύ πίσω.
*
Υ.Γ. για μια λεπτομέρεια. Το κείμενο προς υπογραφή πέρα από τις συνηθισμένες στήλες {όνομα διεύθυνση κ.λ.π.) συμπεριλάμβανε και μια στήλη για τη χώρα του υπογράφοντα. Δίνεται δηλαδή ξεχωριστή έμφαση στη χώρα προέλευσης. Στην αρχή αυτό με ξένισε διότι πρώτη φορά λόχοι νε να δω κάτι τέτοιο. Μετά που σκέφτηκα λίγο θύμωσα. Οι φίλοι της γης κατάλαβαν ότι οι υπογραφές αξιολογούνται πιο φηλά από τη πλευρά της κυβέρνησης αν μπορούν να επηρεάσουν τη τουριστική βιομηχανία (υπ’ αριθμό ένα πηγή καταστροφής του κυπριακού περιβάλλοντος). Όμως είναι λάθος από τη πλευρά ενός συνδέσμου προστασίας του περιβάλλοντος να μη λαμβάνει υπ' όψη ότι και η ανθρώπινη αξιοπρέπεια είναι στοιχείο του περιβάλλοντος που πρέπει να προστατεύεται (όσα τουλάχιστον ο Ακάμας). Αν η κυβέρνηση μας χαρακτηρίζεται από υποταχτικότητα δε χρειάζεται να μιλάμε τη γλώσσα της.
τα ιδιαίτερα χαραχτηριστικά του ακάμα
από δηλώσεις του κ. α. δημητρόπουλου στη εφημερίδα «σημερινή» της 4/7/85 σε ρεπορτάζ του γ. τζιωτζιού σας μεταφέρουμε αποσπάσματα που περιγράφουν αποκαλυπτικά τη χλωρίδα και πανίδα της περιοχής του ακάμα.
Η χλωρίδα
«Οι ομάδες βλάστησης παρουσιάζουν στενή σχέση μεταξύ των ειδών που συναντώνται και του υψομέτρου και μεταξύ της γεωλογίας του εδάφους και του βαθμού διαπερατότητας που επηρεάζει το βάθος του εδάφους.
Ο Ακάμας αποτελεί ένα από τα πιο χαρακτηριστικά είδη Μεσογειακού δάσους το γνωστό σαν μακί (maqui) δηλ. δάσους που αποτελείται από χαμηλή βλάστηση (όπως ο αόρατος κλπ.) που παρέμεινε ανέπαφο και παρθένο.
Τα είδη φυτών που επικρατούν είναι: το Pinus brutia (ο κοινός πεύκος), το juniperus phoenicea (αόρατος), το Cistus (ξυσταριά) και ενός αριθμός από μοναδικά είδη.
Στον Ακάμα βρίσκεται το ενδημικό φυτό Alyssum akamasikum. Είναι η μοναδική περιοχή σ' ολόκληρο τον κόσμο που έχει αυτό το φυτό και το οποίο βρίσκεται σε μεγάλο αριθμό πράγμα πολύ παράξενο.
Ορχιδέες
Επίσης μεγάλη ποικιλία ορχιδέων συναντάται στον Ακάμα. Μεταξύ αυτών είναι το είδος Orchis punctulata, πολύ σπάνιο στην Κύπρο και σπανιότατο σ' όλη την Ευρώπη και το Orchis laxiflora σπάνιο στην Κύπρο. Η τουλίπα Tulipa cypria είναι ενδημικό της Κύπρου (σε βρίσκεται πουθενά αλλού) και βρίσκεται μόνο στον Ακαμά και στην Μύρτου στην κατεχόμενη Κύπρο.
Επιπλέον ο Ακάμας είναι η μόνη περιοχή της Κύπρου που είναι προικισμένη με εντεταμένη και πλήρη πεδινή βλάστηση σε συνδυασμό με τη δασική βλάστηση. Αν και η αρχική βλάστηση (Original vegetation) έχει μεταβληθεί από την ανθρώπινη και ζωογενή επίδραση καθόλη την ιστορία του, δικαιολογείται ακόμη να μιλούμε, αν και με επιφύλαξη, ότι παρέμεινε πολύ κοντά στην παρθένα του κατάσταση. Αυτό ενισχύεται και από το ότι μόνο ο Ακάμας έχει δάσος που σύγκριση με τις υπόλοιπες περιοχές της Κύπρου που κατά μήκος της έκτης είναι σχέδον γυμνές οπό δάση.
Χελώνες
Εκτός από την χλωρίδα και η πανίδα του Ακάμα παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον. Στην παραλία της Λάρας αναπαράγονται Οι θαλάσσιες χελώνες Loggerhead (Caretta caretta) και η Πράσινη χελώνα (Chelonia mydas), σπάνια είδη στη Μεσόγειο. Ειδικά η πράσινη χελώνα σ' ολόκληρη την Μεσόγειο αναπαράγεται μόνο στην παραλία της Λάρας.
Σε άλλη περιοχή του Ακάμα ζει και αναπαράγεται μια απο τις τρεις ομάδες του γύπα (Griffin valture) που χουν στην Κύπρο, ένα είδος που κινδυνεύει να εξαφανιστεί και το οποίο προστατεύεται σε όλες σχεδόν τις χώρες και την Κύπρο φυσικά. Αξίζει να σημειωθεί ότι ο αριθμός έχει μειωθεί στο ελάχιστον και σήμερα στην Κύπρο υπολογίζεται ότι υπάρχουν μόνο περίπου 20 ζευγάρια από τα οποία 2-3 ζευγάρια ζουν στον Ακάμα. Ο Ακάμας αποτελούσε το βιότοπο των αγριόχοιρων οι οποίοι τελικά εξαφανίστηκαν λόγω εντατικού κυνηγιού. Οι πληροφορίες που υπάρχουν αναφέρουν ότι πριν 40 χρόνια υπήρχαν ακόμη αγροιόχοιροι στον Ακάμα.
Τέλος, στις πηγές του Ακάμα υπάρχουν τα σπάνια καβούρια του γλυκού νερού (Potamion Pitamios).»
Με αντιφατικά συναισθήματα είδα τις επιστολές που στάληκαν στις εφημερίδες σε σχέση με τη περιοχή του Ακάμα και την «κριτική» που έγινε στα ψήφισμα για προστασία της περιοχής που κυκλοφόρησαν οι «φίλοι της γης». Αναδημοσιεύουμε δίπλα μερικές ενδειχτικές επιστολές.
Το πρώτο συναίσθημα που αποκόμισα ήταν θετικό. Προέκυπτε από την ευχαρίστηση που νοιώθει κανένας όταν βλέπει τους συμπατριώτες ν' αντιδρούν, να κρίνουν και να ξεσηκώνονται. Θα ήταν κρίμα το ψήφισμα αυτό να περάσει στο ντούκου.
Το δεύτερο θετικό είναι η διαπίστωση του ακμαίου αντιιμπεριαλιστικού φρονήματος αρκετών κύπριων σε βαθμό που να σκέπτομαι ότι είναι ρεαλιστικό να ελπίζει κανένας ότι θα διώξουμε ΚΑΙ τους αγγλικούς στρατούς κι ότι είναι ακόμα πιο ρεαλιστικό να τους υποχρεώσουμε να σταματήσουν τα στρατιωτικά γυμνάσια στον Ακάμα. Η διαπίστωση ότι δεν μπορεί ένας που ενδιαφέρεται για την προστασία της περιοχής να μη ζητά και να μη παλεύει τη κατάργηση των στρατιωτικών γυμνασίων είναι ορθή και νόμιμη. Είναι συγκινητικό να διαπιστώνει κανένας, αυτή την αγωνιστικότητα τη στιγμή που άλλοι συμπατριώτες μας φοβούνται να τα βάλουν με τους Άγγλους είτε για να μη χάσουν τις δουλειές τους που σχετίζονται με τις βάσεις, είτε από φόβο μήπως η αγγλική κυβέρνηση ανακόψει το αγγλικό τουριστικό ρεύμα προς την Κύπρο.
Απο 'δω και πέρα αρχίζουν τα αμφίβολης λογικής συνέπειας επιχειρήματα. Και πρώτα τα περί πραχτόρων και ετερόφωτων. Είναι δυνατόν ως γεγονός η αγγλική κυβέρνηση να μεταχειριζόταν διάφορους τρόπους για να διατηρήσει τη περιοχή των στρατιωτικών γυμνασίων, αν κινδύνευε να τη χάσει. Φαίνεται όμως ότι μέχρι τώρα δεν υπήρξαν οποιεσδήποτε ενδείξεις που να δείχνουν ότι η κυπριακή κυβέρνηση αποφάσισε να τους ενοχλήσει έμπραχτα. Δεν υπάρχει επίσης κανένα κόμμα ή κίνημα που να έδωσε οποιαδήποτε ένδειξη ότι πρόκειται ν' αναλάβει πραχτική δράση προς αυτή τη κατεύθυνση. Αντίθετα οποιοσδήποτε θέτει ζήτημα προστασίας του περιβάλλοντος της περιοχής, δε μπορεί παρά να προκαλέσει υποχρεωτικά και ζήτημα κατάργησης των στρατιωτικών γυμνασίων, έστω κι αν δεν το βάζει ο ίδιος από την αρχή. Είμαι πεπεισμένος ότι οι άγγλοι θα προτιμούσαν να διακανονίσουν το ζήτημα «διακριτικά» με τη κυπριακή κυβέρνηση ή με τους μερικούς κεφαλαιούχους που ενδιαφέρονται να κάνουν «κάτι το ωραίον» στη περιοχή παρά με κάποιο περιβαλλοντικό κίνημα.
Εξ΄άλλου κάποιος περιβαλλοντιστής θα μπορούσε να απαντήσει με την ίδια τεχνοτροπία αναζητώντας ποια είναι τα κίνητρα των επιστολογράφων και ποια η σχέση τους με τους επενδυτές στη τουριστική βιομηχανία. Εχτός από βόμβες οι άγγλοι φτιάχνουν και ρητά. Ένα από αυτά λέει πως μπορεί ο πατριωτισμός να είναι το τελευταίο καταφύγιο του κάθε κατεργάρη.
Νομίζω ότι η συζήτηση θα έμπαινε στη σωστή της βάση αν το ιέμα της ήταν: Χρειαζόμαστε εθνικό πάρκο στη Κύπρο; Η περιοχή του Ακάμα είναι κατάλληλη;
Τελειώνοντας αναφέρω, για όσους δίνουν κάποια σημασία στο γεγονός, ότι ο πρώτος που μίλησε δημόσια για τη δημιουργία εθνικού πάρκου στον Ακάμα ήταν ο Μακάριος.
-Για τον Ακάμα
Κύριε Διευθυντά,
Διάβασα στις εφημερίδες με ιδιαίτερο ενδιαφέρον την επιστολή του κ. Χριστάκη Βασηλείου για τον Ακάμα και τα εκεί αγγλικά στρατιωτικά γυμνάσια και όχι μόνο συμφωνώ αλλά και υπερθεματίζω πως πρέπει να ξεσηκωθούμε όλοι, λαός και κυβέρνηση, για να πείσουμε τις Αρχές των Αγγλικών Βάσεων να σεβασθούν την επιθυμία του λαού και να περιοριστούν στις βάσεις τους για τα γυμνάσια τους απαλλάσσοντας τον Ακάμα από την καταστρεπτική παρουσία τους που είναι μια πραγματική κατάρα.
Εξ' αιτίας τους χάσαμε την Κερύνεια και το Καρπάσι από τους Τούρκους, που μας έφεραν εδώ οι Άγγλοι οι ίδιοι. Δεν πρέπει να χάσουμε και την υπόλοιπη βόρεια Κύπρο - τον Ακάμα - από τα γυμνάσια τους.
Το δάσος του Ακάμα είναι το γραφικότερο μέρος της Κύπρου που συνδυασμένο με το θρύλο της Αφροδίτης, το ιστορικό βασίλειο του Ακάμα και την Ακαμαντίδα προσφέρεται σαν μοναδική περιοχή και καταφύγιο του ντόπιου και ξένου τουρισμού μας.
Ο Ακάμας έχει και τη μοναδικότητα έναντι των άλλων τουριστικών μας μερών, το ότι είναι κυβερνητική γη όπου μπορεί το κράτος να ελέγξει απόλυτα το τι θα γίνει εκεί, ώστε διατηρουμένου του φυσικού περιβάλλοντος να είναι κάτι πραγματικά ωραίο που να χαρακτηρίζει το νησί της θεάς του Κάλλους και ν' αποτελέσει προσκύνημα για ντόπιους και ξένους.
Για να γίνουν όμως όλα αυτά, πρέπει απαραιτήτως να σταματήσουν τα στρατιωτικά γυμνάσια οι Άγγλοι στην όμορφη αυτή περιοχή.
Γιατί αλήθεια δεν κάνουν τα γυμνάσια τους οι Άγγλοι μέσα στα 120 τετρ. μίλια των στρατιωτικών βάσεων τους;
Εκτός του ότι τα γυμνάσια εμποδίζουν την χρήση του πανέμορφου Ακάμα από το λαό που δικαιούται και μαζί καταστρέφουν ένα από τα ωραιότερα δάση μας με τους βομβαρδισμούς τους, οι Άγγλοι καταστρέφουν τόσο τον θαλάσσιο πλούτο μας, όπως συχνά διαμαρτύρονται οι ψαράδες της περιοχής, όσο και διώχνουν τον πτερωτό κόσμο μας. Μου κάνει πραγματικά εντύπωση πως οι τόσο δραστήριοι κατά τα άλλα, κύριοι ιθύνοντες του Ορνιθολογικού Συνδέσμου δεν ακόυσθησαν ποτέ να διαμαρτύρονται για τους βομβαρδισμούς της περιοχής Ακάμα από τους Άγγλους. Εκτός αν τα άγρια πουλιά που θέλει να προστατέψει ο Ορνιθολογικός είναι ατρόμητα στους ανηλεείς βομβαρδισμούς των Βρεττανών.
Το ίδιο εκπλησσόμαστε και για τους ακόμη δραστηριότερους τελευταία περιβαλλοντιστές οι οποίοι κόπτονται για το μέλλον του Ακάμα, το οποίον θέλουν παρθένο, αγνό και απάτητον, αλλά ποτέ δεν άνοιξαν το στόμα τους να καταδικάσουν τα Βρεττανικά γυμνάσια που κατ' επανάληψη και κατ' εξακολούθηση «βιάζουν» την περιοχή και μαζί τα όνειρα των περιβαλλοντιστών. Και πραγματικά διερωτάται κανείς αυτοί παίρνουν κατευθύνσεις και καθοδήγηση από τους Βρεττανούς «περιβαλλοντιστές» συμβούλους τους, οι οποίοι φυσικά έχουν κάθε λόγο να θέλουν να μη μπορούν ανενόχλητοι οι Άγγλοι να συνεχίζουν, εσαεί και για μερόνυκτα, τα καταστρεπτικά γυμνάσια τους σε μια απομακρυσμένη και εγκαταλελειμμένη, έρημη όπως τη θέλουν, περιοχή, χωρίς να τους λέει κανείς τίποτα, και ας κουρεύεται ο λαός μας;
Απλώς διερωτώμεθα, ίσως διερωτηθούν μαζί μας και άλλοι συμπατριώτες μας και βάλουμε κάποτε μερικούς ετερόφωτους «δικούς μας» στη θέση τους.
Και ο Τύπος μας, η τρίτη εξουσία όπως ονομάζεται, γιατί δεν παίρνει θέση; Ως πότε θα κατευθύνουν ξένοι το δύσμοιρο αυτό λαό μας, και μεις να σιωπούμε;
Με πολλήν εκτίμηση,
ΓΑΒΡΙΝΑ ΘΕΟΔΩΡΙΔΗΣ
-Και πάλιν για τον Ακάμα
Αγαπητή Διεύθυνση,
Διάβασα στη Νέα Μεσηβρινή το ρεπορτάζ της Βαρβάρας Χριστοφόρου «Σώστε τον Ακάμα» και πραγματικά με συνεκίνησε το ενδιαφέρον της για τη σωτηρία του πράγματι πανέμορφου Ακάμα. Προπαγανδίζει, εν είδει πλασιέ, την προσπάθεια των Άγγλων τους οποίους και κατονομάζει, να εμποδίσουν την τουριστική ανάπτυξη του Ακάμα και μας ζητά χωρίς δεύτερη σκέψη να υπογράψουμε το σχετικό υπόμνημα που περιάγουν οι Άγγλοι αυτοί για να υποβληθεί εκ μέρους όλων μας στις Αρχές. Και ο λόγος; Για να μην ενοχλούνται, λέει, τα άγρια πουλιά μας, οι σπάνιες χελώνες μας και να μη πατούμε τα αγριολούλουδα μας. Πολύ ρομαντικό αλήθεια. Αλλά κυρία ή δεσποινίς Βαρβάρα, που είσθε όταν οι φίλοι σας οι Άγγλοι βομβαρδίζουν ανηλεώς το όμορφο δάσος του Ακάμα τις τρακόσιες μέρες και νύκτες του χρόνου, καταστρέφοντας και κατακομματιάζοντας με τις δασοβόρες βόμβες τους, τα πανέμορφα πεύκα μας, τους σπάνιους αόρατους μας, τις αντρουκλιές για τις οποίες τόσο κάπτεσθε, τσαλαπατούν κάθε βλάστηση στα δάση μας και που με τις συχνές πυρκαγιές που προκαλούν τα στρατιωτικά γυμνάσια των Άγγλων δεν μένουν ούτε κάρδαμο ούτε κυπριακές τουλίπες ή οποιοδήποτε πράσινο φύλλο; Όσο για τους γύπες και τα άλλα άγρια πουλιά που τόσο πονάτε γι' αυτά, μήπως η παρουσία του ειρηνικού ανθρώπου στην περιοχή θα τα τρομάζει τόσο πολύ, αν είναι τόσο ατρόμητα ώστε να μη τα τρομάζουν οι φοβεροί βομβαρδισμοί και το συνεχές άγριο κανονιοβολητό ολόκληρης περιοχής;
Και όταν οι ψαράδες μας συνεχώς παραπονιούνται πως με τα γυμνάσια τους οι Άγγλοι, που βομβαρδίζουν και τη θάλασσα του Ακάμα, καταστρέφουν το αλίευμα της περιοχής πως δεν επηρεάζουν και τς χελώνες μας; Και αν οι βομβαρδισμοί δεν τις ενοχλούν, γιατί να τις ενοχλήσουν οι φιλήσυχοι άνθρωποι;
Όλα αυτά κυρία Βαρβάρα μου δεν πρέπει να σας κάνουν να σκεφθείτε μήπως τα ελατήρια της κυρίας «Τζάκο της Μπουάτ» και των άλλων Άγγλων συνεργατών της, δεν είναι άλλα παρά τα συμφέροντα των βρεττανικών ένοπλων δυνάμεων - που σίγουρα θα είναι και καλοί πελάτες της Μπουάτ της - οι οποίοι θέλουν τον Ακάμα έρημον για να συνεχίζουν ανενόχλητοι τα καταστροφικά στρατιωτικά γυμνάσια τους εκεί και όχι η αγάπη της για τα πτηνά μας και τα αγριολούλουδα μας;
Ίσως σας έχει παρασύρει ο ρομαντισμός σας και η αγάπη σας για τη φύση και χωρίς να το καταλάβετε γίνατε συνήγορος αλλότριων συμφερόντων που αντιστρατεύονται τα γνήσια κυπριακά συμφέροντα.
Εκείνο που πρέπει σαν ευσυνείδητη δημοσιογράφος και σας καλή πατριώτισσα να κάνετε είναι να ξεκινήσετε μίαν ρωμαλέας εκστρατείαν να σταματήσουν αμέσως τα ολέθρια στρατιωτικά γυμνάσια των Βρεττανών στον Ακάμα που είναι πράγματι κίνδυνος-θάνατος για τα πανέμορφα δάση μας της χαρισματικής εκείνης περιοχής της μυθικής ερωτοφωλιάς της Αφροδίτης.
Και τότε ερωτήστε την φίλη σας Τζάκυ να δούμε αν συμφωνήσει μαζί σας να συνυπογράψει την εκστρατεία σας εναντίον των στρατιωτικών γυμνασίων, που πραγματικά θα εξυπηρετήσει όλους τους ωραίους εκείνους σκοπούς που τώρα επικαλείται με το υπόμνημα της που περιάζει προς υπογραφήν.
Ευχαριστώ,
ΜΑΡΙΑ ΓΕΩΡΓΙΟΥ
Λευκωσία
Φίλη σύνταξη,
Βρισκόμενος πρόσφατα με την οικογένεια μου σε νυκτερινό κέντρο της Λεμεσού μας πλησίασαν δύο νεαροί και μας ζήτησαν να υπογράψουμε ένα έγγραφο.
Μας εξήγησαν πως μαζεύουν υπογραφές για να υποβάλουν εκ μέρους όλων μας υπόμνημα στη Κυβέρνηση εναντίον της Τουριστικής Ανάπτυξης του Ακάμα.
Συνδυάζοντας το ανώτερο συμβάν με πρόσφατα δημοσιεύματα διαμαρτυρίας εναντίον των Βρεττανικών στρατιωτικών γυμνασίων στο δάσος του Ακάμα, καθώς και τη σκέψη μήπως τα συμφέροντα που παν να εξυπηρετήσουν οι καθοδηγητές των νεαρών που μάζευαν υπογραφές, είναι τα Βρεττανικά για να παραμείνει η πανέμορφη αυτή περιοχή και το υπέροχο δάσος του Ακάμα βορά των Αγγλικών βαρέων πυροβόλων όπλων;
Και αν είναι πράγματι έτσι, πως μπορούν ακόμη αλήθεια και σήμερα - μετά τα τόσα και τόσα που μας έκαναν οι Άγγλοι με τους ομογάλακτους τους Τούρκους - να βρίσκονται τόσο πωρωμένοι και ασυνείδητοι Έλληνες Κύπριοι που να γίνονται όργανα και πράκτορες των ξένων Βρεττανικών συμφερόντων εις βάρος της ταλαίπωρης μικρής μας πατρίδας;
Οι Άγγλοι κράτησαν πρώτα τις πιο όμορφες μας περιοχές σαν πολεμικές βάσεις τους, Επισκοπή και Δεκέλεια, πήραν δικαιώματα διευκολύνσεων στο Τρόοδος, τον Ακάμα, Άγιο Νικόλαο και δεν ξέρω που αλλού ακόμα, τα οποία επιδιώκουν με τους διεσπαρμένους εγκάθετους πράκτορες τους ανάμεσα μας να εμποδίσουν την ανάπτυξη τους. Έδωσαν στους Τούρκους το 40% σχεδόν της καλύτερης μας γης που αντιπροσωπεύει το μεγαλύτερο μέρος τότε ολικών φυσικών πλουτοπαραγωγικών μας πόρων. Και λέγω έδωσαν οι Άγγλοι στους Τούρκους, γιατί σχέδιο και χάρτες που βρέθηκαν πριν από την Τουρκική εισβολή και Αγγλικά έγγραφα που αποκαλύπτονται τώρα, μαρτυρούν πως οι Άγγλοι είναι εκείνοι που υποσχέθηκαν στους Τούρκους τη γη μας σαν αντάλλαγμα συνεργασίας τους εναντίον του απελευθερωτικού μας αγώνα.
Είναι αυτούς τους αδίστακτους σφετεριστές της γης μας, της Εθνικής μας υπόστασης, του ψωμιού μας, του μέλλοντος των παιδιών μας που υπάρχουν πουλημένοι δικοί μας αχρείοι που αντί πινακίου φακής επιδιώκουν να τους εξυπηρετήσουν καθυστερώντας την ανάπτυξη όλων των δυνατών πόρων της ακρωτηριασμένης μικρής μας χώρας.
Τόσο το Τρόοδος όσο και ο Ακάμας είναι δύο πραγματικοί θησαυροί για τον τόπο μας τόσο χρήσιμοι και απαραίτητοι πόροι για την εύθραστη μας οικονομία.
Πρέπει οι αρχές μας να κωφεύσουν στα Αγγλόπνευστα αυτά πονηρά έμμεσα κελεύσματα και να προχωρήσουν χωρίς καθυστέρηση στην αξιοποίηση και ανάπτυξη όλων των διαθέσιμων πλουτοπαραγωγικών μας πόρων για το καλό του λαού μας και μόνο του λαού μας.
Μετά τιμής,
Δήμος Παυλίδης
Λευκωσία