Έντονα συναισθήματα και συγκίνηση προκάλεσαν τα κοινά μνημόσυνα που έγιναν το Σάββατο 26 Ιούλη στο χωριό Μάραθα (Μουράταγα) στο Βορρά και στο Κοιμητήριο Αγ. Κων/νου και Ελένης με σύνθημα “Όχι άλλο αίμα στο βωμό του εθνικισμού”. Τις δυο εκδηλώσεις οργάνωσε η Δικοινοτική Πρωτοβουλία ενάντια στον Εθνικισμό και τον Πόλεμο για να αποτίσει φόρο τιμής στους αδικοσκοτωμένους και των δυο πλευρών, Τουρκοκυπρίων και Ελληνοκύπριων.
Βέβαια οι δικοινοτικές εκδηλώσεις προκάλεσαν επίσης και το μένος των Γκρίζων Λύκων, του UHH (Λαϊκό Εθνικό Κίνημα) και άλλων εθνικιστικών οργανώσεων και 'Συνδέσμων Αγωνιστών' που απείλησαν ανοικτά πως θα παρεμπόδιζαν την εκδήλωση της Δικοινοτικής Πρωτοβουλίας. Η εθνικιστική εφημερίδα ΒΟΛΚΑΝ με πρωτοσέλιδο εξαπέλυσε επίθεση ενάντια στην εκδήλωση της Δικοινοτικής Πρωτοβουλίας.
Τελικά την εκδήλωση παρεμπόδισε η τουρκοκυπριακή αστυνομία που έστησε μπλόκο έξω από το χωριό Μάραθα απαγορεύοντας τη διέλευση του λεωφορείου με τους 40 Ε/κ και Τ/κ με τη δικαιολογία ότι θα έπρεπε η Δικοινοτική Πρωτοβουλία να εξασφάλιζε προηγούμενα σχετική άδεια.
Σε ένδειξη διαμαρτυρίας η εκδήλωση έγινε στο σημείο όπου βρίσκονταν το μπλόκο των αστυνομικών. Εκεί στην παρουσία των τουρκοκυπριακών ΜΜΕ και των τουρκοκυπρίων δημοσιογράφων διαβάστηκε στα ελληνικά και τουρκικά η κοινή διακήρυξη της Πρωτοβουλίας και έγινε καταγγελία των εθνικιστών και της παρεμπόδισης της δικοινοτικής εκδήλωσης σαν μέρος της ίδιας εθνικιστικής πολιτικής που δημιούργησε τους μαζικούς τάφους και στις δυο πλευρές. Οι τουρκοκύπριοι συναγωνιστές ανέλαβαν να καταθέσουν τα λουλούδια αργότερα - όπως κι έκαμαν.
Στη συνέχεια τα μέλη της Δικοινοτική Πρωτοβουλίας επέστρεψαν στη Λευκωσία κι από εκεί στο Κοιμητήριο Αγ. Κων/νου και Ελένης στην Αγλαντζιά. Εκεί, τουρκοκύπριοι και ελληνοκύριοι κατέθεσαν λουλούδια στους τάφους αδικοσκοτωμένων ελληνοκυπρίων με επίκεντρο τον τάφο της 15χρονης τότε Βασιλείας Γεωργίου που σκοτώθηκε τον Ιούλιο του 1974. Συγκινητική ήτανε η στιγμή όταν ο Μουράτ Καντατλί προσφέροντας λουλούδια στους γονείς της Βασιλείας αγκάλιασε τη μητέρα της.
Ενώ στο βορρά η εκδήλωση παρεμποδίστηκε απο τις τουρκοκυπριακές αρχές, στο νότο δυστυχώς η ανταπόκριση από τις διάφορες οργανώσεις επαναπροσέγγισης και τις δικοινοτικές ομάδες ήταν πολύ μικρη. Όπως έγραψε ο Σενέρ Λεβέντ στην εφημερίδα Άφρικα “Ήταν η σημαντικότερη όλων των δικοινοτικών εκδηλώσεων που έγιναν ποτέ στη χώρα μας η κοινή τελετή μνήμης.” Ήταν μια εκδήλωση όπου έκφρασε τα αισθήματα χιλιάδων. Ολόκληρος ο τουρκοκυρπιακός τύπος κάλυψε την εκδήλωση με πρωτοσέλιδα. Ο ελληνοκυπριακός τύπος είχε αναφορές στην εκδήλωση και το ΡΙΚ την πρόβαλε στο κύριο δελτίο ειδήσεων του. Ήταν μια σημαντική εκδήλωση που στερεί ακόμα ένα όπλο από τους εθνικιστές και των δύο πλευρών που χρησιμοποιούν τα αθώα θύματα των πολέμων, ελληνοκύπριους και τουρκοκύπριους, για να χύνουν το δηλητήριο του μίσους. Εκδηλώσεις σαν αυτές μετατρέπουν τον ανθρώπινο πόνο των αδικοσκοτωμένων και στις δύο πλευρές σε όπλο συναδέλφωσης, συνεργασίας και ειρήνης.