ΤΟ ΑΠΟΔΕΙΚΝΥΟΥΝΕ ΤΑ ΕΦΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΔΡΑΣΗΣ ΤΟΥ

ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΣΤΟ ΑΡΘΡΟ ΤΟΥ ΖΙΑΡΤΙΔΗ ΣΤΟ «ΘΕΩΡΗΤΙΚΟ ΔΗΜΟΚΡΑΤΗ»

Του συντρόφου Α. ΠΕΡΔΙΟΥ

3ο (τελευταίο)

Το ΑΚΕΛ φάνηκε αρκετά συνεπές προς τη Σταλινική πολιτική κατεύθυνση, και δε συμφωνούμε με τους ακελικούς Μ. Χριστοδού[λου] και Α. Ζιαρτίδη, πως, μπορεί, σαν κίνημα λαϊκό απελευθερωτικό, να πέσανε σε «λά[θη] και δεξιές παρεκκλίσεις».

Αντίθετα, λέμε απερίφραστα πως, στον τομέα της παραπλάνησης και της αντιμαρξιστικής διαπαιδαγώγησης των εργατών και αγροτών, φανήκανε Σταλινικώτεροι των Σταλινικών, που σε πολλές περιπτώσεις τους έχουνε ξεπεράσει από πολλού χρόνου.

Τα ίδια τα ΑΚΕΛΙΚΑ κείμενα, που έχουμε μπροστά μας, μας πείθουνε απόλυτα πως [δεν] πέφτουμε έξω διατυπώνοντας τον πιο πα[ραπάνω] ισχυρισμό μας.

Να μερικά χαρακτηριστικά δείγματα της ακελικής καθοδήγησης πάνω στην ιδεολογική και οικονομική-πολιτική κατάρτιση των στελεχών του εργατικού κινήματος, που ξεπερνούνε κάθε Σταλινική Οργάνωση στον Κόσμο: «Το χρονικό διάστημα που επιθεωρούμε -λέει ένα ακελικό έγγραφο- μπορεί να χαρακτηρισθεί σαν περίοδος, μέσα στην οποία το κόμμα αγωνιζόταν να ξεπεράσει μια δεξιά κρίση. Η κρίση αυτή, ΔΕΝ ΟΦΕΙΛΟΤΑΝΕ ΟΥΤΕ ΣΕ ΒΑΣΙΚΕΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΚΕΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ, ΟΥΤΕ ΣΕ ΠΑΡΕΚΚΛΙΣΕΙΣ ΑΠΟ ΘΕΜΕΛΙΩΔΙΚΕΣ ΙΔΕΟΛΟΓΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ. Ήταν, όμως, προϊόν πολλών αδυναμιών, που χαρακτηρίζονται σαν αδυναμίες Οργανωτικές, αδυναμίες στην πολιτική διαπαιδαγώγηση, στη θεωρητική αντίληψη και έρευνα, αδυναμίες στη Μαρξιστική τοποθέτηση και λύση των προβλημάτων του κινήματος»!!

Και πιο κάτω: «Οι αδυναμίες αυτές είχαν σαν αποτέλεσμα την εμπειρική καθοδήγηση, τη διαισθητική αντίληψη των νόμων πάνω στους οποίους εξελίσσονταν οι ντόπιες και εξωτερικές συνθήκες και καταστάσεις, τις συνεχείς αναπροσαρμογές της γραμμής του Κόμματος, τη σύγχυση, την έλλειψη διαύγειας και σαφήνειας, τις παρερμηνεύσεις, και τις αμφιταλαντεύσεις, την αφομοιωτική αδυναμία και την ακαμψία προς καινούργιους προσανατολισμούς. Η κρίση αυτή δεν ξεπεράστηκε ακόμα ολοκληρωτικά»!!

Ούτε και θα ξεπεραστεί καμιά φορά, εφόσον στο ΑΚΕΛ θα εξακολουθεί νάναι παντοδύναμη η κομματική γραφειοκρατία, που αντλεί τη δύναμη της απ΄τα δεξιά οπορτουνιστικά στοιχεία του κόμματος, πνίγοντας κάθε πραγματικά επαναστατική-Μαρξιστική-Λενινιστική εκδήλωση των κάτω, κάτω από τον παντοδύναμο όγκο της.

Απ' τα πιο πάνω αποσπάσματα, κάθε πραγματικός συνειδητός κομμουνιστής, καταλαβαίνει πως το Σταλινικό οικοδόμημα βρίσκεται έξω από το περιβάλλον της εποχής, κι' αποτελεί μια οπισθοδρομική ανορθογραφία μέσα στα πλαίσια του Διεθνούς προλεταριάτου. Οι Σταλινικοί ηγέτες ομολογούνε πως έχουνε ιδεολογικές, θεωρητικές, αδυναμίες. Κι' αδυναμίες πάνω στη «Μαρξιστική τοποθέτηση των προβλημάτων της Εργατικής Τάξης»! Πως καθοδηγούνε το κίνημα «Εμπειρικά» κάτω από μια «Εμπειρική καθοδήγηση»..!! Κι' όμως δεν παύουνε να κατηγορούνε τους αντιπάλους τους -τους οπαδούς της 4ης Κομμουνιστικής Διεθνούς- σαν «προδότες», τη στιγμή που μόνο αυτό έμεινε να παραδεχτούνε για τους εαυτούς τους!! Κι' όλα αυτά, για να συγχύσουνε πιο πολύ τις εργαζόμενες μάζες. Για να θολώσουνε πιο πολύ τα νερά που μέσα σ' αυτά ψαρεύουνε οι ίδιοι. Για να δείξουνε τάχατες πως ακολουθούνε Μαρξιστική γραμμή, πως βλέπουνε τα λάθη τους, για να τα διορθώσουνε!!

Το ΑΚΕΛ, όπως και κάθε Σταλινικό κόμμα του Εξωτερικού, στηρίζει την ύπαρξη του πάνω στην αμάθεια των εργατών και αγροτών. Σε καμιά περίπτωση δεν κάνει Μαρξιστική διαφωτιστική δουλειά μέσα στις μάζες, κι΄ αποκλείει συστηματικά την Ομαδική μόρφωση των στελεχών του εργατικού κινήματος, κι' όταν πάνω σ' αυτό αντιμετωπίζει την κριτική των μελών του, έχει για πάντα πρόχειρη τη στερεότυπη δικαιολογία: Όλα τα συνέδρια μας δώσανε εντολή να λύσουμε το Μορφωτικό ζήτημα. Οι ίδιες οι Κ.Ε. πήρανε ένα σωρό αποφάσεις πάνω στο Μορφωτικό. Μα δυστυχώς, μέχρι σήμερα, δε μπορέσαμε να στηρίξουμε τον απαραίτητο μηχανισμό για τη μόρφωση των μελών και στελεχών μας.

Το συνέδριο θα κληθεί να σώσει το Κόμμα απ' αυτό το «πατροπαράδοτο» αμάρτημα!! Σε κάθε δύσκολη στιγμή που τα κάτω στρώματα αφυπνίζονται και ζητάνε λόγο από την κομματική γραφειοκρατία για το ένα ή το άλλο ζήτημα, υπάρχει πάντα μια πρόχειρη δικαιολογία που ικανοποιεί, σταλινικά, τους σταλινικούς!

Για μας, όμως, όλες αυτές οι προχειρότητες, είναι μια ακόμα επίσημη ένδειξη πως το ΑΚΕΛ, όπως και κάθε άλλο σταλινικό κόμμα, κυριαρχεί πάνω στις εργαζόμενες μάζες, όχι γιατί αυτές αντιλαμβάνονται το ρόλο του και τη σωστή γραμμή που ακολουθεί αλλά γιατί είναι βυθισμένες στα σκοτάδια της αμάθειας που οι Σταλινικοί έντεχνα δημιουργούνε γύρω τους, για να μη μάθουνε ποτές την αλήθεια, και νάναι έτσι ο ευκολόπιστος «όχλος» που ξέρει μόνο να δίνει «δύναμη» και λεφτά στο κόμμα χωρίς άλλες ενοχλητικές απαιτήσεις για Μαρξιστική-Λενινιστική διαπαιδαγώγηση.

Οι εργαζόμενες μάζες, και τοπικά και σε Διεθνή κλίμακα, είναι βαθειά επηρεασμένες από την ακτινοβολία της προλεταριακής-Οχτωβριανής επανάστασης και τη σταθεροποίηση της στη Σοβιετική Ένωση. Φαντάζονται πως οι Ρώσοι εργάτες και αγρότες βρίσκονται τώρα μέσα σ' ένα αληθινό παράδεισο. Κι' είναι η ακτινοβολία -κάλπικη όμως, στο είναι της ακτινοβολία- του Ρούσικου παραδείσου, που κάνει την πλειοψηφία του Διεθνούς προλεταριάτου, να βρίσκεται τώρα στο πλευρό της Σταλινικής γραφειοκρατίας. Όταν κάποτες γνωσθεί πέρα για πέρα η αλήθεια, όταν πια οι μάζες των εργατών και αγροτών πληροφορηθούνε την αλήθεια για τα αισχρά μέσα που εφαρμόζει η Σταλινική γραφειοκρατία για την εκμετάλλευση των εργατών και αγροτών για δικούς της αποκλειστικά κυριαρχικούς σκοπούς, τότες πραγματικά θα αντιληφθούνε το Μαρξισμό-Λενινισμό, θα καταλάβουνε την ψευτιά και την απάτη των όπου γης Σταλινικών πρακτόρων, και θ' απαλλάξουνε τους όπου γης Μιλτήδες και Ζιαρτίδηδες από τον κόπο να κοιτάζουνε για «πιθανές παρεκκλίσεις» και τα ρέστα, για να ακολουθήσουνε τον μοναδικό διεθνισμό κομμουνιστικό δρόμο που χαράζει η 4η Διεθνής κάτω από το πραγματικό Μαρξιστικό-Λενινιστικό πρόγραμμα του Τρότσκι, που έδωσε κι' αυτή ακόμα τη ζωή του για τη διαφώτιση του Διεθνούς προλεταριάτου, στην προσπάθεια του να φέρει πιο κοντά τη μέρα της Διεθνούς προλεταριακής Επανάστασης για το Σοσιαλισμό.