17/10/2009

Το μήνυμα εδόθηκεν: η αστυνομική τρομοκρατία δεν θα περάσει.

Το φεστιβάλ είσιεν μεγάλη επιτυχία. Που τες 18.00 ως τες 23.00 είσιεν σταθερά γύρω στα 400 άτομα. Πρέπει να εδώκαν τον γυρό τους που τζιαμέ πάνω που 1000. Είσιεν άτομα που ούλλες τες ηλικίες, κυπραίους τζιαι μετανάστες. Η μουσική ήταν υπέροχη, ο δεκαεφτάχρονος “διασκεδαστής” έδωσεν ρέστα. Χορός, θετική ενέργεια, αίσθημα αλληλεγγύης στον αέρα. Πολλύς κόσμος επέρασεν που το τραπέζι με τες φωτογραφίες, τες αφίσιες τζιαι τα φυλλάδια. Άλλοι εθκιαβάζαν επί τόπου άλλοι επιάσαν τα μαζί τους. Το φαϊ που επουλούσαν οι μετανάστριες που την Σρι Λάνκα ήταν καλό τζιαι εξαφανίστηκεν σε λλιόττερο που 2 ώρες. Η παρουσία της αστυνομίας ήταν διακριτική: τζιαι οι ένστολοι τζιαι οι μυστικοί εκρατήσαν κάποιαν απόσταση τζιαι εν ανακατωθήκαν μέσα στον κόσμο. Μάλλον πρέπει να υπήρχεν πολιτική εντολή να μεν προκαλέσουν. Είσιεν τζιαι κάμερες που τον Αντένα τζιαι το Σίγμα που ήρταν τζιαμέ για να βιντεογραφήσουν τα αναμενόμενα επεισόδια. Οι παρεμβάσεις ήταν σύντομες τζιαι περιεχτικές, εδέσαν με το κλίμα τζιαι εχειροκροτηθήκαν. Το κεντρικό πανώ έγραφε “Είμαστε ο ανθός της Κυπριακής νεολαίας”. Τζιαι το κομμάτι που εξεσήκωσεν ήταν που τα Μεθυσμένα ξωτικά.

“Σκατά σε όλους τους, γιατί δεν παίζουμε παιχνίδια με τους όρους τους , σκατά στα μούτρα τους, γιατί δεν μας φοβίζουν ούτε τα κουμπούρια τους”