Τραίνο Στην Πόλη | |
---|---|
Εκδότες: | Εκδόσεις Τραίνο Στην Πόλη |
Περίοδος Έκδοσης: | 1987–1994 |
Τεύχη: | 11 |
Ιστοσελίδα: | Δεν υπήρξε |
Το Τραίνο Στην Πόλη ήταν αναρχικό περιοδικό που εκδόθηκε στην Λεμεσό μεταξύ του 1987 και του 1994. Είχε υπότιτλο του “underground έντυπο της ερωνήσου” και τα τεύχη αποκαλούνταν “βαγόνια”. Ήταν συνδεδεμένο με το αναρχικό στέκι Χρυσαλλίδα στη Λεμεσό, αλλά το περιοδικό συνέχισε να εκδίδεται και μετά το κλείσιμο του στεκιού, κάτω από την επιμέλεια των Εκδόσεις Τραίνο Στην Πόλη. Αρχικά διατίθετο με ελεύθερη εισφορά, ενώ σε μετέπειτα τεύχη υπήρχαν αναφορές σε τιμή συνδρομής ή τιμή ενίσχυσης.
Είναι χαρακτηριστικό ότι τα περιεχόμενα των περισσότερων από τα τεύχη ήταν δακτυλογραφημένα σε γραφομηχανή, ή χειρόγραφα, ενώ γινόταν και αρκετή χρήση κολάζ.
Το Τραίνο ξεκίνησε την άνοιξη του 1987 σαν έκφραση του Αντιεξουσιαστικού – Εναλλακτικού χώρου της Λεμεσού και διαμορφώθηκε στο καφενείο - μπαράκι Χρυσαλλίδα. Η Χρυσαλλίδα έκλεισε (μεταλλάκτηκε) το Γεννάρη του 1990. Από τότε το Τραίνο εκδίδεται σαν παγκύπριο εναλλακτικό - αντιεξουσιαστικό forum (βήμα) έκφρασης και διαλόγου.
Δημοσιεύονται σαν θέμα αρχής (θέμα ελευθερίας, ελευθεριότητας και αντι-λογοκρισίας) όλα τα σχόλια και οι κριτικές επιστολές πάνω σε κείμενα του περιοδικού (στο section του Διαλόγου). Τα υπόλοιπα κείμενα δημοσιεύονται αν δεν έχουν ρατσιστικές, εθνικιστικές, σεξιστικές, αντι-ομοφυλόφιλες, εξουσιαστικές και γενικώς καφροειδείς απόψεις. Το Τραίνο πληρώνεται από τον προλεταριακό μας μόχθο και αυτονόητα δημοσιεύει απόψεις που έχουν σαν στόχο το ερέθισμα, την πρόκληση, τον προβληματισμό και αν είναι δυνατόν την ηδονή ενός κόσμου που αναζητεί το “περάσματα” (όπως το θέτει ένα φιλικό Ελληνικό έντυπο] για τη “ζωή που είναι αλλού“.
Σαν έντυπο, όπως άλλωστε και η Χρυσαλλίδα που το γέννησε͵ είναι χώρος ελευθερίας και όχι προπαγάνδισης ή προώθησης απόψεων. Η συντακτική ομάδα έχει την ευθύνη της οργάνωσης της ύλης σε ενότητες και της μετάφρασης ή επαναδημοσίευσης κειμένων που ολοκληρώνουν μια παρουσίαση. Τα εκδοτικά σχόλια δεσμεύουν μόνο τη συντακτική ομάδα και τα κείμενα δεσμεύουν μόνο τους συγγραφείς.
Το Τραίνο είναι ανοικτό και στις 4 γλώσσες που χρησιμοποιούνται στην Κύπρο: Κυπριακά, Ελληνικά (Αθηναϊκά), Τούρκικα και Αγγλικά. Μέχρι στιγμής η πλειοψηφία των κειμένων είναι στην Ελληνική διότι αυτή εμβλήθηκε σαν η γραπτή γλώσσα στην περιοχή που ζούμε - και διότι το έντυπο έχει αναγνώστες στην Ελλάδα, οι οποίοι δεν έχουν τίποτα να κάνουν με την εξουσιαστική ιστορία της γλώσσας τους στην Ερώνησο.
Το Τραίνο, ως γνωστόν, είναι ΚΥΠΡΙΑΚΟ έντυπο.1)