Εν μέσω λιρών και Εθνών
Θα κάνει νέα επιχείρηση «σκούπα» στη Λεμεσό η Αστυνομία για αλλοδαπούς εργάτες. Οι εθνικιστές διαμαρτύρονται γιατί δεν φέρνουμε Πόντιους να μας δουλεύουν που είναι ομοεθνείς και ομογάλακτοι. Ο Αρχιεπίσκοπος βγάζει εγκύκλιους ενάντια στους γάμους ξένων με κυπρίες - ε όχι και να μας χαλάσουν και τη φυλετική καθαρότητα τώρα που παρολίγο να την βρούμε.
Μια φίλη μου έλεγε προχτές ότι μια γνωστή της αντέδρασε ως εξής στην παρατήρηση της ότι δεν πρέπει να φωνάζει στην Φιλιππινέζα υπηρέτρια: «Άκου να δεις, εγιώ τουλάχιστον εν τη δέρνω, όπως οι άλλες». Τελικά την έδειρε ύστερα από λίγες μέρες. Νέα ήθη, νέων τάξεων.
Εν τω μεταξύ το εθνικό καρναβάλι συνεχίζεται. Νεόπλουτοι, απόγονοι του «Κατωθκιόν της Μαδαρής» επισκέπτονται τακτικά τας Αθήνας όπου σπάζουν τα νεύρα του μέσου Έλληνα με την υπεροψία τους. «Σιόρ, τούτοι οι καλαμαράες εν έχουν να φάσιν». Μετά επιστρέφουν στην Κύπρο όπου ντύνονται τα γαλανόλευκα και σεργιανίζουν στην παλιά Λευκωσία πίνοντας «Βυζαντινούς» καφέδες. Εκεί βγάζουν πύρινους λόγους ενάντια στους νεοκύπριους που θέλουν να μας αφελληνίσουν. Σύντομα, όπως φημολογείται, ο σταθμός της εκκλησίας, ο Λόγος, θα αποκαλύψει ότι αυτοί οι νεοέλληνες της Κύπρου είναι οι μόνοι γνήσιοι Ελληνες. Ίσσιαλαχ.
Καλά είμαστε, τι να κάνουμε;
Όλα είναι εντάξει, όλα είναι μια χαρά. Ο Δημήτρης δεν έχει να πληρώσει ενοίκιο, δυο μήνες άεργος το παιδί και όταν το ρώτησα τι κάνει μου είπε είναι καλά.
Ο κ. Χρίστος ένα μήνα στο νοσοκομείο από δυστύχημα και είναι μια χαρά.
Η κ. Χρυστάλλα εργάζεται 12 ώρες την ημέρα, έχει 4 παιδιά, και αυτή καλά είναι.
Του Λάκη πέθανε ο πατέρας του αλλά δηλώνει καλά. Της κ. Άννας της έφυγε ο άντρας αλλά είναι καλά. Το ίδιο καλά και η κόρη της η Γ ιώτα. Πάει δυο εβδομάδες που είδε περίοδο το κορίτσι και χαμογελάει, είναι μια χαρά, μεγάλωσε.
Είδες μικρέ; Φάε το αυγό σου, θα πρέπει να μεγαλώσεις, είναι τόσο ωραίος ο κόσμος, και όλοι στον κόσμο είναι καλά.
Τόσο τους έμαθαν να καταλαβαίνουν το καλό από το κακό και το άσχημο από το όμορφο, τόσο τους αποκτήνωσαν που ξεστομίζουν όλοι τα ίδια. Στην πραγματικότητα δεν είναι αυτοί που μιλάνε, μιλάει ο πόνος και η αγανάκτηση.
Γεια σου κ. Μαρία, τι κάνεις; καλά; καλά είσαι ε; ωραία.
Η κ. Μαρία δεν ήτανε ποτέ καλά αλλά πάντοτε έλεγε πως ήτανε καλά. Φυσικά, όποιον ρωτήσεις «τι κάνεις»; Θα σου πει -«καλά»- ή «'Ε είμαι καλά», ή το άλλο «καλά είμαι, τι να κάνουμε;».
Βαρέθηκα να ρωτάω και να με ρωτάνε αν είμαι καλά, τι κάνω και άλλες προσποιήσεις.
Όλη η γειτονιά είναι καλά, όλη η λεωφόρος καλά, οι πάροδοι; και αυτοί καλά και στους καφενέδες πάλι το ίδιο. Όλα είναι μια χαρά και δυο μέτριους στα παιδιά ρε Κώστα.
Έρχονται:
Γεια σου κ. Κώστα τι κάνεις; Καλά, ρε παιδιά, καλά. Όλοι καλά είναι, κατάλαβα, όλοι σου λένε καλά. Το μόνο που διαφέρει είναι η εισαγωγή ή το κλείσιμο. Το -«καλά»- περιέχεται από όλους. Εσύ ρε μικρέ καλά είσαι; - όχι - όχι; άρχισες από τώρα να λες ψέματα; μια χαρά είσαι, όλος ο κόσμος είναι μια χαρά. Ναι ρε μικρέ όλοι είναι καλά, πολύ καλά, μάλλον καλά κ.λ.π.
Hair
Φτερωτές Σαύρες
Τώρα πια δεν έχουμε σκλάβους. Έχουμε σκλάβους πολιτισμένους. Οργανωμένους σε συντεχνίες και κόμματα. Θρησκείες και ομάδες. Έχουμε σκλάβους με στολές και χρυσά κουμπιά, ασύρματους και βιβλιάρια τραπέζης! Εξελιχθήκαμε, αναπτυχθήκαμε, είμαστε σκλάβοι ευπαρουσίαστοι, χαμογελαστοί, επαναστατημένοι, κάνουμε απεργίες, διαδηλώσεις, ζητούμε τα δικαιώματα μας. Είμαστε υπηρέτες με πιστεύω και αξίες. Σαύρες φτερωτές!
Στέλλα