Το κίνημα των τραίνων είναι ενάντια στην ύπαρξη συνόρων, πράσινων γραμμών κλπ, διότι παρεμποδίζουν τις κούρσες μας με άσκοπους σταθμούς στα σύνορα. Αυτονόητα λοιπόν, το ΤΡΑΙΝΟ είναι αντι-εθνικιστικό όργανο μιας διεθνούς συνομοσίας για τη υπονόμευση της εθνικής ενότητας κάθε κοινωνίας. Αν ενδιαφέρεστε δηλαδή, η υπονόμευση γίνεται συνήθως από τα μέσα, αρχίζει στοyς υπόγειους σταθμούς όπου συχνάζουν μυστήρια, ύποπτα, περιθωριακά και γενικώς εθνικώς επιβλαβή άτομα, τα οποία διασκορπίζουν επικίνδυνα μικρόβια αμφισβήτησης.
ΤΟ ΤΡΑΙΝΟ ωστόσο είναι ενάντια και στο τυφλό διεθνισμό που ονειρεύεται μια παγκόσμια ένωση - αυτά είναι κόλπα των παραγωγικών αεροπλάνων. Τα τραίνα έχουν γεωγραφικούς περιορισμούς και διαφορετικά βαγόνια, για διαφορετικές υποκουλτούρες. Ο όργουελ σίγουρα θάγραψε το 1984 σε κανένα αεροπλάνο, όπου η υποχρεωτική συμβίωση καταντά ολοκληρωτισμός.
Τώρα για το κυπριακό, εμείς επιμένουμε ότι χωρίς τραίνα τίποτε δεν γίνεται π.χ. εμείς νομίζουμε ότι η ιδέα για επιστροφή των προσφύγων είναι εξαιρετικά καλή: θα έλυε ένα σωρό προβλήματα, θα έριχνε τα κόμματα σε κρίση γιατί δεν θάχαν τι να λένε, θα σταματούσε όλο αυτό το KITSCH για τον Πενταδάκτυλο (θα πήγαινε ο κόσμος, θα έβλεπε τι ξερόβουνο είναι, και θα ησύχαζε) και θα δημιουργούσε ένα πλεόνασμα σπιτιών οπότε θάπεφτε και καμιά κατάληψη για την πλάκα της. Όσο για τον στρατό, τις βάσεις και τα κράτη συμφωνούμε με τους αναρχικούς ότι μόνο άμα φύγουν όλοι και φτιαχτεί μια πολύ-περιφεριακή πολυπολιτισμική (γαμησέτα λέξεις που έχουν ρε παιδί μου) ομοσπονδία αναλόγως γούστων θα λυθεί το πρόβλημα.
Για την εθνική ταυτότητα εμείς είμαστε πλουραλιστές. Νομίζουμε ότι είναι παραμύθι, αλλά εντάξι, ένα παραμύθι το δικαιούτε ο καθένας στη ζωή του. Θεωρούμεν λοιπόν ότι υπάρχουν τουλάχιστον 9 ισότιμες εθνικές κοινότητες στο νησί Έλληνες, Ελληνοκύπριοι, Τούρκοι, Τουρκοκύπριοι, σκέτοι Κύπριοι, Αρμένηδες, Μαρωνίτες, Λατίνοι, Ολλανδοί εξόν βέβαια αυτοί που δεν τους καίγεται καρφί για εθνολογικές ρίζες, για να μη μιλάμε και για τους άκρατους τοπικιστές της Πάφου, της Τυλληριάς, της Πιτσιλιάς, του Καρπασιού κλπ. Με βάση το τι προτιμά ο καθένας θα τους παραχωρήσουμε από ένα βαγόνι ξεχωριστό. Εδώ πρέπει να εξομολογηθούμε ένα μυστήριο που δεν μπορούμε να εξηγήσουμε. Γιατί δηλαδή οι Έλληνες και οι Τούρκοι ιδίως του νησιού έχουν τόση καπατσοσύνη, τι καπατσοσύνη, φραστικό φασισμό για να λέμε την αλήθεια, να λενε ότι οι άλλοι είναι βλάκες και δεν καταλαβαίνουν την εθνική τους ταυτότητα. Άμα ρε μανάρι μου, θες να είσαι Έλληνας με για σου η φουστανέλα, αλλά άμα ο άλλος θέλει ναναι κύπριος λ.χ. εσένα τι σε νοιάζει; Οι αναρχικοί με τους οποίους συνεργαζόμαστε τόσο συχνά που κοντεύουμε να βαρεθούμε τη φάτσα μας στο καθρέφτη, λένε ότι αυτός ο φασισμός είναι αποτέλεσμα της ιδεολογίας του έθνους - να θέλεις δηλαδή ντε και καλά να επιβάλεις στους άλλους το δικό σου παραμύθι.
Γιατί λένε το έθνος λειτουργά σαν μια φαντασιακή ενότητα που είναι προέκταση της οικογένειας, με το κράτος σαν πατέρα και τη πατρίδα σαν μητέρα. Και λένε για πατριαρχίες κρατισμούς κλπ. Καλά παιδιά, έχουνε και γραφτά διαβάστε τα άμα γουστάρετε. Αλλά εμείς είμαστε ένα τραίνο και επειδή αρέσει μας η πολυχρωμία των βαγονιών λέμε να ανοίξουμε μια συζήτηση για τις “εθνικές” ρίζες στη βάση των σιδεροτροχιών που λένε ότι εθνική ταυτότητα είναι ένα βίτσιο μιας υποκουλτούρας. Έτσι είναι η ζωή, “άλλοι” ψάχνουν τα γενοφάσκια του Μόρισον και άλλοι του Κοσμά του Αιτωλού. Με για τους με χαρά τους, όσο δεν θέλουν το βίτσιο τους ιδεολογία των τροχονόμων και κρατών.