Antifa Tropikal (Περιοδικό)

Antifa Tropikal
Εκδότες: antifa λευkoşa
Περίοδος Έκδοσης: 2019-2020
Τεύχη: 2
Ιστοσελίδα: Link
Αρχειοθετημένη Ιστοσελίδα: Link

Ιστορικό Σημείωμα

Το Antifa Tropikal ήταν ελευθεριακό περιοδικό που κυκλοφορούσε από την ομάδα antifa λευkoşa την περίοδο 2019-2020.

Ταυτότητα Περιοδικού

Το περιοδικό που κρατάς εν κομμάτι της προσπάθειας να μιλήσουμε για τζιείνα που θωρούμε, ακούμε τζιαι ζούμε στην κυπριακή πραγματικότητα που αντιφασιστική σκοπιά. Η θεματολογία, βέβαια, ένεν αυστηρά αντιφασιστική. Τούτο προκύπτει που την εμπειρία της πολιτικής δράσης που κουβαλούμε: το να τα βάλλεις με τον φασισμό στην Κύπρο σημαίνει να συγκρούεσαι με ένα σύνολο καταστάσεων. Η στροφή στη βαρβαρότητα που θωρούμε γύρω μας εν πολλά πιο περίπλοκη που τους φουσκωτούς του ελαμ ή τους εθνόπληκτους οπαδούς. Έχουμε τον κρατικό μηχανισμό που παρανομοποιεί, φυλακίζει τζιαι απελαύνει τους πιο υποτιμημένους εργάτες, τους μετανάστες, την ώρα που εκδίδει διαβατήρια μέσα σε μερικές ώρες για πλούσιους ξένους επενδυτές. Έχουμε την εξωτερική πολιτική που συνάπτει συμμαχίες τζιαι λαμβάνει μέρος σε στρατιωτικές ασκήσεις, παραχωρώντας το νησί ως βάση στην πλευρά που εθκιάλεξε στον παγκόσμιο πόλεμο που ζούμε. Έχουμε τους στρατιωτικούς τζιαι πολιτικούς «αναλυτές» να μας σφυροκοπούν κάθε μέρα στα κανάλια για το πόσο κακιά εν η Τουρκία τζιαι πόσο έτοιμοι πρέπει να ‘μαστε για πόλεμο. Έχουμε την εκκλησία τζιαι τον αρχιεπίσκοπο που μιλά για τα «καλά παιδιά» εννοώντας τους νεοναζί ενώ ταυτόχρονα θέλει σχολεία που να καταπολεμούν την… ομοφυλοφιλία. Έχουμε την εκπαίδευση του «δεν ξεχνώ» που διδάσκει τους γαλανόλευκους ήρωες τζιαι τον εθνικισμό τζιαι σφυρίζει αδιάφορα για τα εγκλήματα των ε/κ φασιστών. Έχουμε τους δημοσιογράφους που γκρινιάζουν για το «έγκλημα» τζιαι ονειρέφκουνται στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών. Έχουμε τους «μετριοπαθείς» πολιτικούς του κέντρου ή της δεξιάς που κάμνουν ακροδεξιά ανοίγματα τζιαι προσπαθούν να συνάξουν το κοπάδι των συντηρητικών στην εκάστοτε μάντρα. Έχουμε τη μαφία τζιαι το βαθύ κράτος που στήνουν μπίζνες πάνω στες φτηνές ζωές των μεταναστριών, τζιαι με υπάλληλους/μπράβους τους νεοναζί – για να μεν ξεχνιόμαστε. Έχουμε, τέλος, ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας που είτε επιλέγει να κάμνει την πάπια μπροστά στον εξόφθαλμο καθημερινό ρατσισμό ή να τον αναπαράγει για να εξυπηρετήσει τα συμφέροντά της.1)

Τεύχη