Αυτό το ηλεκτρονικό άρθρο δημοσιεύτηκε τον Μάη του 2014 στην ηλεκτρονική σελίδα της Ανατροπής.

ΓΙΑΤΙ ΨΗΦΟ ΣΤΟ ΑΚΕΛ

Βρισκόμαστε στη μέση μιας χωρίς προηγούμενο στην ιστορία της Κυπριακής Δημοκρατίας επίθεσης του κεφαλαίου και της Δεξιάς εναντίον των εργαζομένων και των ευρύτερων λαϊκών στρωμάτων.

Μαζί με τη λεηλασία του βιοτικού επιπέδου της τεράστιας πλειοψηφίας της κοινωνίας, το πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο επιδίδεται σε μια συστηματική προσπάθεια να κυριαρχήσει στη σφαίρα των ιδεών, φορτώνοντας στην Αριστερά τις ευθύνες για τις καταστροφικές συνέπιες της κρίσης του συστήματος.

Κατηγορούν το ΑΚΕΛ ότι δεν κατάφερε να οδηγήσει κατά τη διακυβέρνησή του στη δίκαιη κοινωνία που υποσχόταν. Για να το καταφέρουν αυτό «αγνοούν» σκανδαλωδώς το ξέσπασμα της οικονομικής κρίσης, για την οποία ευθύνεται προφανώς ο ευρωπαϊκός και παγκόσμιος καπιταλισμός. Κατηγορούν ταυτόχρονα το ΑΚΕΛ για απροθυμία και «αναβλητικότητα» να εγκαταλείψει την προοπτική μιας δίκαιης κοινωνίας, γδέρνοντας «έγκαιρα και δεόντως» τους εργαζόμενους. Αυτή η διπλά άδικη κριτική που εκτοξεύεται από το κατεστημένο κατά του ΑΚΕΛ ορίζει τις ιδέες και αντιλήψεις που διακυβεύονται στη διεξαγωγή της σημερινής εκλογικής μάχης.

Ο ΔΗΣΥ είναι ο τελευταίος που δικαιούται να κατανέμει σε άλλους ευθύνες. Η Κυπριακή κρίση ορίζεται παντού (εκτός από τα κυπριακά ΜΜΕ) ως μέρος της κρίσης χρέους του ευρωπαϊκού Νότου και της ευρωζώνης. Κατά την περίοδο εκκόλαψης αυτής της κρίσης, κατά το ξέσπασμά της, σε ολόκληρη τη διάρκεια της ανάπτυξής της, κατά το κούρεμα και την υπογραφή του κυπριακού μνημονίου, μέχρι και σήμερα, επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Ένωσης είναι το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα, η πολιτική οικογένεια του ΔΗΣΥ!

Το κεφάλαιο και η Δεξιά στοχεύουν στην επικράτηση, «δια της λαϊκή ετυμηγορίας», της αντίληψης ότι παρέλαβαν από την Αριστερά και διαχειρίζονται «καμένη γη», πως «για ότι υποφέρετε από εμάς, ευθύνεται η Αριστερά» και, προπαντός, πως τώρα πια «δεν υπάρχει άλλος δρόμος».

Θέλουν να μετατρέψουν τις ευρωεκλογές σε δημοψήφισμα κατά της εργατικής αντίστασης στη νεοφιλελεύθερη λιτότητα, στα μνημόνια, τις ιδιωτικοποιήσεις, την ανεργία.

Η κάθε λαϊκή ψήφος προς τα κόμματα της Δεξιάς θα πιστοποιεί και θα αυξάνει την αποτελεσματικότητα των εξωφρενικών ισχυρισμών τους. Το ίδιο και η κάθε αποχή που φιλοδοξεί να καταμετρηθεί ως αριστερή κριτική προς το ΑΚΕΛ, με στόχο την κλιμάκωση της εργατικής αντίστασης. Αυτή, στη πράξη, μέσα στη συνολική σημερινή πραγματικότητα και κλίμα, θα καταμετρηθεί από τα επιστρατευμένα ΜΜΕ ως δικαίωση της δεξιάς «κριτικής», αυτής που θέλει τους εργαζόμενους να πείθονται πως μόνη διέξοδος είναι η υποταγή στη βαθιά φτωχοποίηση των λαϊκών στρωμάτων.

Η Δεξιά, το οικονομικό κατεστημένο και τα ΜΜΕ, επιχειρούν να απαξιώσουν και με κάθε μέσο να συρρικνώσουν την επιρροή του ΑΚΕΛ, του ιστορικού και μαζικού εργατικού κόμματος της χώρας, ώστε να διαρρήξουν την αντίσταση των εργαζομένων. Το ζήτημα δεν είναι αν «έκανε λάθη» το ΑΚΕΛ αλλά ποιά είναι αυτά τα λάθη. Στις σημερινές συνθήκες η αριστερή αποχή θα δυναμώσει το μήνυμα στην κοινωνία ότι τα λάθη αυτά είναι τα όσα του καταλογίζει η Δεξιά. Να μην τους το επιτρέψουμε. Καλούμε τον κάθε αριστερό, όλους τους ταξικά συνειδητούς εργαζόμενους, να ενισχύσουν στις 25 του Μάη την αντίσταση στη νεοφιλελεύθερη επέλαση ψηφίζοντας τους υποψήφιους του ΑΚΕΛ.

Υπογράφουν: Κούλλα Αρέστη (Υπάλληλος Ημικρατικού Οργανισμού), Σταυρούλα Γεωργιάδου (Συνταξιούχος), Χριστάκης Γεωργίου (Διδακτορικός Φοιτητής), Γιώτα Δημητρίου (Δημοσιογράφος), Μαρία Ευσταθίου (Υπάλληλος Ημικρατικού Οργανισμού), Ιωάννα Θεοδώρου (Διδακτορική Φοιτήτρια), Φωτεινή Κωνσταντίνου (Τουρκολόγος), Κούλλα Σαββίδου (Εικαστικός), Μαίρη Σελλά-Φλωρεντίν (Σχεδιάστρια), Δάφνος Οικονόμου (Ιδιωτικός Υπάλληλος), Τάνια Οικονόμου (Μουσικός), Γιώργος Τσαλακός (Εκπαιδευτικός), Λέανδρος Φίσερ (Διδακτορικός Φοιτητής), Αλμπέρτο Φλωρεντίν (Εκπαιδευτικός), Ισαβέλλα Φλωρεντίν (Κοινωνιολόγος).