Αυτό το ηλεκτρονικό άρθρο δημοσιεύτηκε τον Μάη του 2021 στην ηλεκτρονική σελίδα της Ανατροπής.

ΨΗΦΟ ΣΤΟ ΑΚΕΛ, ΓΙΑ ΤΑΞΙΚΗ ΑΝΤΕΠΙΘΕΣΗ

Μαζί με τη λεηλασία του βιοτικού επιπέδου της συντριπτικής πλειοψηφίας της κοινωνίας, το πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο είναι προσηλωμένο στη διατήρηση της κυριαρχίας του. Ιδεολογικά, μέσα από τα κατευθυνόμενα ΜΜΕ και, όπου το κρίνει σκόπιμο, με τον βούρδουλα. Η αγριότητα της κυβέρνησης του ΔΗΣΥ στην αντιμετώπιση της πρώτης κινητοποίησης του κινήματος «Ως Δαμέ» στις 13ης περασμένου Φλεβάρη δεν ήταν μια «άτυχη στιγμή». Ήταν κεντρική πολιτική της απόφαση. Εν μέσω της γενικής κατακραυγής εξαιτίας των σκανδαλών και της ξετσίπωτα κερδοσκοπικής διαχείρισης της οικονομικής και υγειονομικής κρίσης, επιχείρησε να κατοχυρώσει την αστυνομική καταστολή ως τρόπο αντιμετώπισης της αντίστασης της Αριστεράς.

Όταν αυτή η προσπάθεια της γύρισε μπούμεραγκ, την επομένη της κινητοποίησης των δέκα και πλέον χιλιάδων στις 20 Φλεβάρη, ο Αβέρωφ Νεοφύτου ομολογούσε το φάσμα που σκιάζει την τάξη του: «Δεν είναι καιρός για ταξικούς αγώνες», είπε. Ποιος; Ο ηγέτης του κόμματος του οποίου οι επιτελικοί άνοιξαν τις σκοτεινές διαδρομές των δισεκατομμυρίων από τα «Χρυσά Διαβατήρια». Αλλά και της καταλήστευσης του δημόσιου πλούτου, μπροστά στα μάτια μας, στο φως της μέρας: ιδιωτικοποιώντας το μεγαλύτερο λιμάνι της χώρας, βάζοντας λουκέτο στο Κεντρικό Σφαγείο Κοφίνου και στις Κυπριακές Αερογραμμές, δωρίζοντας την Συνεργατική Τράπεζα και την τύχη δεκάδων χιλιάδων ανθρώπων στην Ελληνική Τράπεζα, διατηρώντας απαρασάλευτα στο στόχαστρο της την ιδιωτικοποίηση του πιο προσοδοφόρου τμήματος της CYTA και της ΑΗΚ. «Όχι στους ταξικούς αγώνες» κράζει ο πολιτικός καθοδηγητής του κατεστημένου που πλαισιώνει τις τράπεζες για το οριστικό γδάρσιμο της βάσης της κοινωνίας μέσα από τις μαζικές εκποιήσεις. Ο ταξικός πόλεμος από την μεριά του οικονομικού και πολιτικού κατεστημένου όχι μόνο ασίγαστος είναι αλλά και επιτείνεται.

Καθώς όμως η ταξική τους επίθεση αποκαλύπτεται σε όλο της το μέγεθος, σύσσωμη η Δεξιά επιδίδεται σε μια άνευ προηγουμένου φιλολογία υπέρ της απολίτικης και αταξικής «οριζόντιας ψήφου». Αυτό που επιδιώκει η Δεξιά του ΔΗΣΥ και του ΔΗΚΟ, αλλά και η «εναλλακτική» τυχοδιωκτική Δεξιά των Οικολόγων, της ΕΔΕΚ, των Ανεξάρτητων, κλπ., είναι το ξεδόντιασμα της ταξικής συνείδησης στη βάση της κοινωνίας. Πως καθοριστικά δήθεν είναι τα άτομα, οι «ικανότητες» και το «ήθος» τους, και όχι οι κοινωνικές τάξεις και τα πολιτικά προγράμματα. Πως ακόμα «μαζί τα φάγαμε». Και πως όλοι τελικά θα πρέπει να κριθούν με αφετηρία τον ίδιο ευτελή και ιδιοτελή παρονομαστή: το άτομο ξεκομμένο από τις μάχες που δίνει η τάξη του.

Η κάθε ψήφος προς τα κόμματα της Δεξιάς αυξάνει την αποτελεσματικότητα των αποπροσανατολιστικών τους ισχυρισμών.

Το ίδιο ισχύει όμως και με την αποχή που θα ήθελε να μετρήσει ως αριστερή κριτική στο ΑΚΕΛ. Στο σημερινό κλίμα θα καταμετρηθεί από τα επιστρατευμένα ΜΜΕ ως δικαίωση της δεξιάς «κριτικής»: που θέλει τους εργαζόμενους, και ιδιαίτερα τους νέους, να πείθονται πως μόνη διέξοδος είναι ο συντηρητισμός των ανέφικτων προσωπικών λύσεων και η παράδοση στον πολιτικό μηδενισμό του «όλοι είναι ίδιοι». Το ζήτημα δεν είναι αν «έκανε λάθη» το ΑΚΕΛ. Σε αυτά τα θολά νερά είναι πολλοί που ψαρεύουν. Η αριστερή αποχή μόνο να δυναμώσει μπορεί το μήνυμα ότι τα λάθη του είναι εκείνα που του καταλογίζει η Δεξιά. Θα αποσιωπήσουν την εναντίωση του στις ιδιωτικοποιήσεις, στο σοβινισμό, και στους ναζιστές του ΕΛΑΜ για να αναδείξουν την νεοφιλελεύθερη του «ανεπάρκεια». Η αριστερή αποχή εξασθενεί την καταγραφή μέσα από τις εκλογές του αριστερού, ταξικού προσήμου της εναντίωσης στην διακυβέρνηση του ΔΗΣΥ και την αποτύπωση της διάθεσης για πέρασμα, από την άμυνα στη δεξιά λιτότητα, στην αντεπίθεση.

Η γραμμή της ταξικής αντιπαράταξης πρέπει να αναδειχθεί και μέσα από τις εκλογές. Καλούμε τον κάθε αριστερό/η, όλους τους ταξικά συνειδητούς/ες εργαζόμενους/ες, όλους τους/τις κινητοποιημένους/ες των τελευταίων μηνών, ψηφίζοντας ΑΚΕΛ στις 30 του Μάη, να συνδράμουν στην ανάδειξη του ρήγματος που χωρίζει τους πάνω και τους κάτω, εκείνους από εμάς, και την ανάγκη ενότητας για την ταξική αντεπίθεση.

ΑΝΑΤΡΟΠΗ

11/05/2021