Differences

This shows you the differences between two versions of the page.

--- el:magazines:traino:no_10:kitromilidis [2020/08/28 11:09]
no_name12
+++ el:magazines:traino:no_10:kitromilidis [2020/08/28 11:25] (current)
no_name12
@@ Line 306: / Line 306: @@
 </WRAP>
+//**γ) Η εξαγωγή της εθνικής συνείδησης τον κράτους των Αθηνών**//
+Οι δυο ξεκάθαρα ιδεολογικές πρωτοβουλίες
+με τις οποίες το Ελληνικό κράτος προσπάθησε να σταθεροποιήσει την εθνική του
+ταυτότητα ήταν η δημιουργία της αυτοκέφαλης εθνικής εκκλησίας και η εγκαθίδρυση ενός εθνικού πανεπιστημίου στην
+πρωτεύουσα.
+Η κύρια κατεύθυνση του πανεπιστημίου (...)
+προς τους Ελληνικούς πληθυσμούς έξω απ'
+την Ελλάδα ήταν συμπτωματική του γενικού
+ιδεολογικού δόγματος της εθνικής ενότητας... Το δόγμα της εθνικής ενότητας, το
+οποίο θα αναπτυσσόταν κατά τη διάρκεια του
+ου αιώνα, λειτουργούσε σε 3 επίπεδα. Στο
+κοινωνικό επίπεδο τόνιζε την ανάγκη για
+εθνική ενότητα μέσα στην Ελλάδα με έμφαση
+στην ομοιομορφία και την ομοιογενοποίηση...
+σε ένα γεωγραφικό επίπεδο τόνιζε την ενότητα του Ελληνισμού... του Ελληνικού έθνους
+σαν συνόλου... μέσα και έξω από τα σύνορα
+και σε ένα ιστορικό επίπεδο τόνιζε τη διαχρονική ενότητα του ελληνικού έθνους... τονίζοντας την αδιάκοπη συνέχεια του δια-
+μέσου των αιώνων από τον Όμηρο, στο Βυζάντιο, στη Μοντέρνα Εποχή. Αυτό το πολυεπίπεδο δόγμα αντιπροσώπευε μια κλασσική περίπτωση ιδεολογήματος... έκρυβε σοβαρά και συχνά ασυμβίβαστα δομικά και
+πολιτιστικά ρήγματα.
+Στο κοινωνικό επίπεδο έκρυβε βαθιές συγκρούσεις και διαιρέσεις... στο γεωγραφικό
+επίπεδο αντιπροσώπευε την επιθυμία για μια
+κατάσταση του έθνους ριζικά διαφορετική
+από τον πραγματικό πολιτικό κατακερματισμό
+του Ελληνικού κόσμου τον 19ο αιώνα... στο
+ιστορικό επίπεδο η θεωρία της ιστορικής συνέχειας προσπαθούσε να προσπεράσει τις
+ανασφάλειες γύρω απ' την εθνική ταυτότητα
+που ξεκινούσαν από τις πολιτιστικές αντινομίες και αντιφάσεις ανάμεσα στα κύρια
+στοιχεία της Ελληνικής Ιστορίας: Την κλασσική Ελλάδα και το Χριστιανικό Βυζάντιο.
+Η [Ιδεολογική] **προτροπή για εθνική ενότητα δημιούργησε μια γενική έλλειψη ανοχής στην Ελληνική πολιτική σκέψη** η οποία
+σταδιακά καθιέρωσε τις αναγκαιότητες του εθνικισμού σαν τη μόνη αποδεκτή ιδεολογική ορθοδοξία.
+Η εξωτερική διάσταση της εθνικής συγκρότησης περιλάμβανε την εξαγωγή των
+νέων εθνικών ιδεών, των νέων τρόπων εθνικής ταύτισης και εθνιστικού ορισμού... Το
+ανεξάρτητο βασίλειο της Ελλάδας ανέλαβε σιγά σιγά το ρόλο του εθνικού κέντρου.
+Το όραμα της εθνικής εκπαίδευσης πέρα από
+τα σύνορα του Ελληνικού κράτους ισοδυναμούσε με τη διερεύνηση των συμβολικών
+συνόρων της Ελληνικής εθνότητας μέσω της
+υιοθέτησης κοινωνικών ομάδων οι οποίες
+λόγω της γλώσσας ή της θρησκείας μπορούσαν να διδαχθούν να ταυτίζονται με τη γενικότερη φαντασιακή κοινότητα του Ελληνικού Έθνους. Αυτή η διαδικασία έγινε
+μέσω των δραστηριοτήτων 2 θεσμικών δικτύων - το ένα κάτω απ' τον άμεσο έλεγχο
+του Ελληνικού κράτους και το άλλο στηριζόμενο σε Ελληνόφωνες ή Χριστιανικές Ορθόδοξες κοινότητες. Και τα δυο όμως ήταν
+επανδρωμένα από στελέχη εκπαιδευμένα
+στην Αθήνα. Το ένα ήταν το δίκτυο των Ελληνικών προξενείων και υποπροξενείων το
+οποίο από το 1836 και μετά απλώθηκε από
+πόλη σε πόλη στα Βαλκάνια και τη Μικρά
+Ασία. Το άλλο ήταν το δίκτυο των Ελληνικών
+σχολείων που οργανώθηκε από τοπικές κοινότητες ακολουθώντας όμως τα εκπαιδευτικά
+μοντέλα που εισάγονταν από το Ελληνικό
+κράτος... **Η πιο σημαντική συνέπεια αυτής
+της εκπαιδευτικής εκστρατείας ήταν η
+γλωσσολογική ελληνοποίηση μεγάλων ορθόδοξων πληθυσμών.**
+Όπου οι ορθόδοξες κοινότητες μιλούσαν Αλβανικά, Βλάχικα ή Σλαβικά στα Βαλκάνια ή
+Τούρκικα και Αρμένικα στη Μικρά Ασία, η εξάπλωση τού δικτύου των ελληνικών σχολείων
+οδήγησε μέσα σε μια, δυο γενιές στην αναβίωση της Ελληνικής γλώσσας.
+Η αναβίωση της γλώσσας φυσικά άνοιξε τον
+δρόμο για την καλλιέργεια αισθημάτων εθνιστικής ταύτισης, της πολιτικοποίησης της μνήμης και τη σταδιακή μεταμόρφωση των παραδοσιακών θρησκευτικών ταυτίσεων σε
+εθνικές. Σύντομα τους δασκάλους τους ακολούθησαν και άλλες ομάδες που ευεργητήθηκαν από τη δυνατότητα ανώτερης εκπαίδευσης που παρείχε η ανεξάρτητη Ελλάδα.
+Δικηγόροι, γιατροί, δημοσιογράφοι... έγιναν
+πρωταγωνιστές στη μεταφορά της πολιτικής
+κουλτούρας του Ελληνικού κράτους στους χριστιανούς υποτελείς του Οθωμανού Σουλτάνου.
+<WRAP center round box 90%>
+//**Μύθος 2: Η κοινή καταγωγή και η ανύπαρκτη φυλετική αγνότητα**//
+Ο μύθος της «κοινής Ιστορικής πορείας»
+ενδιαφέρει ιδιαίτερα τους διανοούμενους
+γιατί μέσα από την κατασκευή ενός τέτοιου
+«έργου» γίνονται αρχικά οι πρωτοπόροι μιας
+ιδέας και μετά οι αδίσταχτοι εφαρμοστές της
+μέσω της κρατικής εξουσίας. Η «κοινή
+ιστορία», η «κοινή μοίρα» είναι ο μύθος που
+κάνει την ιδεολογία του έθνους μοντέρνα -
+της προσδίδει την ιδιότητα της εξέλιξης στο
+χρόνο. Η «κοινή καταγωγή» από την άλλη
+είναι λαϊκός μύθος. Έχει να κάνει με την πίστη
+ότι κάπως το έθνος είναι μια οικογένεια
+αίματος και άρα το «αδέλφια μου Έλληνες» ή
+το «μητέρα πατρίδα» δεν είναι απλά σχήματα
+λόγου αλλά πραγματικότητα.
+Οι εθνικόφρονες διανοούμενοι βέβαια
+γνωρίζουν ότι οι δεσμοί αίματος είναι
+παραμύθια. Κανένα έθνος δεν αποτελείται
+από μια αιματολογική-βιολογική ομάδα. Όλα
+τα έθνη είναι μείγματα και μπασταρδέματα
+αιματολογικών γραμμών. Δεν έχει βέβαια
+νόημα να μιλήσει κανείς για βιολογική
+ενότητα των εθνών της Αμερικής που
+δημιουργήθηκαν από μετανάστες. Αλλά και τα
+ιστορικά (δηλαδή αυτά που είναι 2-3 αιώνων)
+έθνη της Ευρώπης, όπως η Γαλλία,
+αποτελούνται από ποικίλες διασταυρώσεις.
+Μια πρόσφατη έρευνα στη Γαλλία έδειξε ότι ο
+σημερινός πληθυσμός της χώρας είναι
+απόγονοι αλλοδαπών κατά το 1/3
+τουλάχιστον.
+Η πιο ακραία μορφή ιδεολογικής έκφρασης
+της πίστης στη βιολογική καταγωγή είναι ο
+ρατσισμός και ο φασισμός. Γι’ αυτό και μετά
+το 1945 αυτές οι θεωρίες υποχώρησαν
+κάπως. Σήμερα επανέρχονται παρά την
+έκδηλη ανοησία που τις χαρακτηρίζει. Η ρίζα
+αυτής της πίστης βρίσκεται στην ίδια τη
+συναισθηματική αυταπάτη που προβάλλει το
+κράτος για να καλύψει το γεγονός ότι το
+έθνος είναι η ιδεολογία του. Το κράτος μέσα
+από το εκπαιδευτικό σύστημα προβάλει
+έντονα την εικόνα **έθνος = οικογένεια**. άρα:
+**κράτος** = πατέρας
+**πατρίδα** = μητέρα
+**παιδιά της πατρίδας/έθνους** = πολίτες
+γιοι της πατρίδας που θα την υπερασπιστούν από το βιασμό των βαρβάρων.
+Αυτή η φαντασιακή δομή εξουσίας αντλεί τη
+συναισθηματική της φόρτιση από τα
+αξεπέραστα οιδοιπόδεια αλλά κατά κύριο
+λόγο από τις ιστορικές δομές της
+πατριαρχικής εξουσίας. Ουσιαστικά το κράτος
+προβάλει σαν ο παραδοσιακός πατριάρχης
+που επιτάσσει στους «γιους» την προστασία
+των γυναικών και ιδιαίτερα της «μάνας». Πίσω
+από αυτό το συναισθηματικό πέπλο
+αυταπάτης, το κράτος μπορεί να συνεχίζει την
+αυταρχική τεχνοκρατική διαχείριση σαν ο
+πατέρας - προστάτης - Θεός της φυλής.
+</WRAP>
+//**δ) Η τελική σύγκρουση:**//
+**Η εθνικοποίηση των Ορθοδόξων Εκκλησιών
+και το τέλος της Βαλκανικής κοινωνίας**
+Παρά την αποτελεσματικότητα της, η διαδικασία της εθνικής συγκρότησης διαμέσου
+της φαντασιακής οικοδόμησης μιας αίσθησης εθνικιστικής κοινότητας, έφερε στο προσκήνιο την ουσιαστική και θεωρητικά αναπόφευκτη αντινομία ανάμεσα στην Ορθοδοξία και τον Εθνικισμό. Τα πρώτα σημάδια
+της ρήξης πηγαίνουν πίσω στη σύγκρουση
+της Εκκλησίας με τους υποστηρικτές της πολιτιστικής και ιδεολογικής αλλαγής που συνδεόταν με το Διαφωτισμό. Η σύγκρουση εκφράστηκε μετά το 1789 όταν έγινε φανερό
+στους παραδοσιακούς θρησκευτικούς ηγέτες
+προς τα που πήγαιναν οι αλλαγές και οι φιλελεύθερες ιδέες του Διαφωτισμού. Η ενεργητική αντίθεση του Πατριαρχείου της Κωνσταντινούπολης και ιδιαίτερα του Πατριάρχη
+Γρηγορίου 5ου (1797-8, 1806-8, 1818-21)
+στην εξάπλωση του Διαφωτισμού στην Ελληνική εκπαίδευση και κουλτούρα και στο ελληνικό εθνικό κίνημα... συνιστούν την πιο φανερή έκφραση της αντινομίας ανάμεσα στην
+Ορθοδοξία και τον Εθνικισμό. Ο Γρηγόριος καταδίκασε τόσο το Ρήγα το Βελεστινλή το
+όσο και την Ελληνική Επανάσταση το
+με βάση τις αρχές του Ορθοδόξου δόγματος. Η κλασσική Εκκλησιαστική θέση περιέχεται στο κείμενο «Πατερική διδαχή»
+(1798).
+[Τον 19ο αιώνα] καθώς οι περιφερειακές εκκλησίες των Βαλκανίων εθνικοποιούνταν... το
+οικουμενικό πατριαρχείο κρατούσε τις αποστάσεις του από το νέο εθνικισμό.
+[Ένας παρατηρητής] ο Ubicini σημείωσε το
+ότι οι κληρικοί στην Τουρκία, όπως και
+αλλού, «είναι του Εκκλησιαστικού κόμματος
+και μόνο αυτού». Ήταν αυτό το κόμμα που
+ήταν ενάντια στους νέους εθνικιστές «το
+κόμμα του Ελληνισμού» οι υποστηρικτές του
+οποίου σύμφωνα με τον Ubicini «ήθελαν απλά
+να προσαρτηθούν στην Ελλάδα». Το Πατριαρχείο μέσα από μια σειρά από πράξεις και
+ανακοινώσεις της Ιεράς Συνόδου επισημοποίησε την αντίθεση του στον εθνικισμό...
+Παρόλο που η πρώτη φορά που αντέδρασε
+έτσι το Πατριαρχείο (καταδικαστικά) ήταν
+στην περίπτωση της ανακήρυξης του Αυτοκέφαλου της Ελληνικής Εκκλησίας (1833) η
+ξεκάθαρη δημόσια καταδίκη της προώθησης
+εθνικών στόχων στους κόλπους της Εκκλησίας προκλήθηκε απ' το Βουλγαρικό Σχίσμα του 1870. Τον Αύγουστο του 1872 οι ορθόδοξοι πατριάρχες της Αλεξάνδριας, της
+Αντιόχειας και της Ιερουσαλήμ μαζί με τον οικουμενικό πατριάρχη και τον αρχιεπίσκοπο
+Κύπρου συγκάλεσαν μια Μεγάλη Σύνοδο η
+οποία καταδίκασε το «φυλετισμό» με τον
+οποίο εννοούσε βασικά τον εθνικισμό.
+«Όλες οι Χριστιανικές εκκλησίες που ιδρύθηκαν τα πρώτα χρόνια της πίστης ήταν τοπικές και περιλάμβαναν τους Χριστιανούς
+μιας συγκεκριμένης πόλης ...χωρίς φυλετικούς διαχωρισμούς.... Αποκηρύσσουμε και καταδικάζουμε το φυλετισμό, τις φυλετικές διακρίσεις, τις εθνικές διαμάχες, τα μέσα... στην εκκλησία του Χριστού...»
+Οι εκκλήσεις στο Χριστιανικό δόγμα και στις
+Ορθόδοξες παραδόσεις, όμως, δεν μπορούσαν να σταματήσουν τις νέες δυνάμεις
+της Παγκόσμιας ιστορίας. Η εθνικοποίηση
+των περιφερειακών ορθοδόξων εκκλησιών
+συνεχίστηκε αμείωτη. Η Βουλγαρική Εκκλησία έγινε ο κύριος μοχλός για την προώθηση των Βουλγαρικών εθνικών στόχων
+στη Μακεδονία, στο δεύτερο μισό του 19ου
+αιώνα. Για να το αντιμετωπίσουν αυτό οι Έλληνες Επίσκοποι άρχισαν να παίρνουν αυξανόμενες εθνικιστικές στάσεις σε τέτοιο
+βαθμό που οι Εθνικοί αγώνες στη Μακεδονία
+μετατράπηκαν σε ένα μεγάλο βαθμό σε αγώνες για τον έλεγχο εκκλησιών και ενοριών.
+Σύντομα προσθέθηκαν στο σκηνικό και οι Αλβανοί επίσκοποι ...σαν οι ηγέτες του Αλβανικού εθνικιστικού κινήματος.
+Στις αρχές του 20ου αιώνα εμφανίστηκε μια
+νέα γενιά εθνικιστών επισκόπων, ανάμεσα
+στους οποίους ήταν ο Γερμανός της Καστοριάς και ο Χρυσόστομος της Δράμας που
+διακηρύττουν ανοικτά πλέον ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία στην Οθωμανική Αυτοκρατορία
+έπρεπε να υπακούει στις εντολές του εθνικού κέντρου της Αθήνας. Ο οικουμενικός
+Πατριάρχης Ιωακείμ III (1878-84 και 1901-12)
+τήρησε μια σταθερή στάση ενάντια στους
+νέους επισκόπους και επέμενε στην Ανεξαρτησία του Πατριαρχείου από την Αθήνα.
+Η βίαιη σύγκρουση που ακολούθησε ανάμεσα στον Πατριάρχη και τους εθνικιστές
+επισκόπους ήταν χαρακτηριστική της προσπάθειας να «εθνικοποιηθεί» ακόμα και το
+κέντρο της υπερεθνικής Ορθοδοξίας.
+Την ίδια περίοδο ανάλογες συγκρούσεις συνέβαιναν και σε άλλες Ορθόδοξες Εκκλησίες της Μέσης Ανατολής... Ακόμα και η
+μικρότερη απ' τις Ορθόδοξες Εκκλησίες, η
+Εκκλησία της Κύπρου, ήταν θύμα των πιέσεων του εθνικισμού. Μια παρατεταμένη
+διαμάχη για την διαδοχή του αρχιεπισκοπικού θρόνου... (1900-1909) έληξε
+με την εκλογή του Εθνικιστή Κύριλου II (1909-16).
+Από αυτό το σημείο και πέρα η Εκκλησία της
+Κύπρου ανέλαβε την ηγεσία του Κυπριακού
+εθνικιστικού κινήματος ...για ένωση με την
+Ελλάδα.
+<WRAP center round box 90%>
+//**Μύθος 3: Η Εθνική Αφύπνιση ή οι Ρωμιοί, οι Αρβανίτες, οι Βλάχοι και οι Σλάβοι που απελευθέρωσαν την Ελλάδα!**//
+Τον 19ο αιώνα ένα μεγάλο μέρος της
+Ελληνικής Ιστοριογραφίας αναλώθηκε σε μια
+προσπάθεια να αποδειχθεί ότι οι
+νεοΈλληνες ήταν γνήσιοι βιολογικοί
+απόγονοι των αρχαίων. Ο απόηχος εκείνης
+της αστείας προσπάθειας βασανίζει ακόμα
+το νεοελληνικό έθνος (και τους εν Κύπρω
+«δυστυχισμένους» ομοεθνείς των Αθηναίων)
+που σε περιόδους υστερίας (όπως η
+σημερινή) ανεμίζουν με τόσο πάθος τη
+σημαία της φυλετικής καθαρότητας και της
+βιολογικής καταγωγής που όντως αρχίζεις
+να απορείς ποιες βαθύτερες ψυχαναλυτικές
+ανησυχίες μπορεί να εκφράζει αυτός ο
+φόβος του μπασταρδέματος. Τα νέα, βέβαια,
+από το μέτωπο της Ιστορικής έρευνας είναι
+ιδιαίτερα άσχημα. Ιδού τι αναγκάζεται να
+παραδεχθεί ένας σύγχρονος Ελληνοπαθής
+Ιστορικός που θέλει ντε και καλά να αποδείξει ότι η νεοελληνική εθνική ταυτότητα
+δημιουργήθηκε από τον 15ο αιώνα.
+«Μετά από ιδιαίτερα μακρούς και σκληρούς
+αγώνες υπετάγη στους Τούρκους το 1461 και
+η Πελλοπόνησος. Στην αντίσταση της
+έπαιξαν ιδιαίτερο ρόλο **οι Αρβανίτες, οι
+Σλάβοι και οι Τσάκωνες**... Μέσα σ’ αυτές τις
+συγκρούσεις οι Αρβανίτες, οι Σλάβοι και οι
+Τ σάκωνες συγχωνεύονται στην νεοελληνική
+εθνότητα. Οι Σλάβοι του Ταΰγετου είχαν
+διατηρήσει ως τότε τη γλώσσα και την
+ιδιαιτερότητα τους».
+//**Περικλή Ροδάκη - «Τότε» αρ..22.**//
+Ας μην μπούμε στις λεπτομέρειες ότι μέχρι
+τον 18ο αιώνα ο Ρήγας Φερραίος κάνει
+έκκληση στους Τσάκωνες της Πελοποννήσου.
+Αντιλαμβάνεστε τι σημαίνει αυτό για την
+αγνότητα του ελληνικού έθνους; Ότι οι
+γενναίοι Έλληνες του Μωρηά, της Μάνης, της
+Πελλοπονήσου μπορεί να είναι και απόγονοι
+Σλάβων και Αρβανιτών! Να σταματούσε όμως
+τουλάχιστον εκεί το κακό. Φαντάζεστε ότι η
+πλειοψηφία των ηρώων του 1821 δεν ήταν καν
+Ελληνικής καταγωγής; Και όμως...
+«Στο Ελληνικό έθνος περιλαμβάνονται όλες
+οι ομάδες που βρέθηκαν στον Ελλαδικό
+χώρο και αγωνίστηκαν κατά της τουρκικής
+κυριαρχίας. Οι Αρβανίτες που είχαν
+εγκατασταθεί σε διάφορα σημεία του
+Ελλαδικού χώρου και πολέμησαν τους
+Τούρκους έγιναν βασικά και δυναμικά
+στοιχεία του νεοελληνικού έθνους(...)
+**Πολλοί απ' τους ήρωες των εθνικών μας
+αγώνων ήταν αρβανίτες ή Βλάχοι ή και
+Σλαβικής καταγωγής** όμως ένοιωσαν οι ίδιοι
+ότι ανήκαν σ’ αυτό το έθνος. Το νεοελληνικό
+έθνος δεν είναι φυλετικό. Κανένα έθνος στον
+κόσμο δεν είναι καθαρά φυλετικό... **Οι
+Σουλιώτες, οι Υδραίοι και οι Σπετσιώτες
+είναι Αρβανίτες στην καταγωγή** αλλά είναι
+απ' τα βασικά στηρίγματα του νεοελληνικού
+έθνους.
+Κανένας δεν μπορεί να φανταστεί
+νεοελληνικό έθνος **χωρίς τους Υδραίους και
+τους Σπετσιώτες ναυμάχους, χωρίς τον
+Κολοκοτρώνη, τον Καραϊσκάκη και τους
+μεγάλους αρματωλούς που στην καταγωγή
+είναι Αρβανίτες ή Βλάχοι».**
+//**Περικλή Ροδάκη (ο. π.)**//
+</WRAP>
+{{tag> Κατάσταση:"Χρειάζεται Μετάφραση":"Χρειάζεται Τούρκικη Μετάφραση" Κατάσταση:"Χρειάζεται Μετάφραση":"Χρειάζεται Αγγλική Μετάφραση"
+"Περιοδικά":"Τραίνο στην πόλη (Περιοδικό)":"Τραίνο στην πόλη - Τεύχος 10"
+"Δεκαετία":"Δεκαετία 1990-1999"
+Χρονιά:"1993"
+Τοποθεσίες:Λεμεσός
+"Θέμα":"Εθνικισμός/Ακροδεξιά"}}

Κυπριακό Κινηματικό Αρχείο Cyprus Movements Archive Kıbrıs Sosyal Hareket Arşivi

User Tools

Site Tools

Differences

Page Tools

Κυπριακό Κινηματικό Αρχείο
Cyprus Movements Archive
Kıbrıs Sosyal Hareket Arşivi