This shows you the differences between two versions of the page.
Both sides previous revision Previous revision Next revision | Previous revision | ||
el:magazines:traino:no_10:kitromilidis [2020/08/28 11:16] no_name12 |
el:magazines:traino:no_10:kitromilidis [2020/08/28 11:25] (current) no_name12 |
||
---|---|---|---|
Line 422: | Line 422: | ||
έθνος είναι η ιδεολογία του. Το κράτος μέσα | έθνος είναι η ιδεολογία του. Το κράτος μέσα | ||
από το εκπαιδευτικό σύστημα προβάλει | από το εκπαιδευτικό σύστημα προβάλει | ||
- | έντονα την εικόνα **έθνος=οικογένεια**. άρα: | + | έντονα την εικόνα **έθνος = οικογένεια**. άρα: |
- | **κράτος**=πατέρας | + | **κράτος** = πατέρας |
- | **πατρίδα**=μητέρα | + | **πατρίδα** = μητέρα |
- | **παιδιά της πατρίδας/ | + | **παιδιά της πατρίδας/ |
γιοι της πατρίδας που θα την υπερασπιστούν από το βιασμό των βαρβάρων. | γιοι της πατρίδας που θα την υπερασπιστούν από το βιασμό των βαρβάρων. | ||
Line 452: | Line 452: | ||
Παρά την αποτελεσματικότητα της, η διαδικασία της εθνικής συγκρότησης διαμέσου | Παρά την αποτελεσματικότητα της, η διαδικασία της εθνικής συγκρότησης διαμέσου | ||
- | της φαντασιακής οικοδόμησης μιας αίσθησης εθνικιστικής κοινότητας, | + | της φαντασιακής οικοδόμησης μιας αίσθησης εθνικιστικής κοινότητας, |
+ | της ρήξης πηγαίνουν πίσω στη σύγκρουση | ||
+ | της Εκκλησίας με τους υποστηρικτές της πολιτιστικής και ιδεολογικής αλλαγής που συνδεόταν με το Διαφωτισμό. Η σύγκρουση εκφράστηκε μετά το 1789 όταν έγινε φανερό | ||
+ | στους παραδοσιακούς θρησκευτικούς ηγέτες | ||
+ | προς τα που πήγαιναν οι αλλαγές και οι φιλελεύθερες ιδέες του Διαφωτισμού. Η ενεργητική αντίθεση του Πατριαρχείου της Κωνσταντινούπολης και ιδιαίτερα του Πατριάρχη | ||
+ | Γρηγορίου 5ου (1797-8, 1806-8, 1818-21) | ||
+ | στην εξάπλωση του Διαφωτισμού στην Ελληνική εκπαίδευση και κουλτούρα και στο ελληνικό εθνικό κίνημα... συνιστούν την πιο φανερή έκφραση της αντινομίας ανάμεσα στην | ||
+ | Ορθοδοξία και τον Εθνικισμό. Ο Γρηγόριος καταδίκασε τόσο το Ρήγα το Βελεστινλή το | ||
+ | 1798 όσο και την Ελληνική Επανάσταση το | ||
+ | 1821 με βάση τις αρχές του Ορθοδόξου δόγματος. Η κλασσική Εκκλησιαστική θέση περιέχεται στο κείμενο «Πατερική διδαχή» | ||
+ | (1798). | ||
+ | [Τον 19ο αιώνα] καθώς οι περιφερειακές εκκλησίες των Βαλκανίων εθνικοποιούνταν... το | ||
+ | οικουμενικό πατριαρχείο κρατούσε τις αποστάσεις του από το νέο εθνικισμό. | ||
+ | [Ένας παρατηρητής] ο Ubicini σημείωσε το | ||
+ | 1850 ότι οι κληρικοί στην Τουρκία, | ||
+ | αλλού, «είναι του Εκκλησιαστικού κόμματος | ||
+ | και μόνο αυτού». Ήταν αυτό το κόμμα που | ||
+ | ήταν ενάντια στους νέους εθνικιστές «το | ||
+ | κόμμα του Ελληνισμού» οι υποστηρικτές του | ||
+ | οποίου σύμφωνα με τον Ubicini «ήθελαν απλά | ||
+ | να προσαρτηθούν στην Ελλάδα». Το Πατριαρχείο μέσα από μια σειρά από πράξεις και | ||
+ | ανακοινώσεις της Ιεράς Συνόδου επισημοποίησε την αντίθεση του στον εθνικισμό... | ||
+ | |||
+ | Παρόλο που η πρώτη φορά που αντέδρασε | ||
+ | έτσι το Πατριαρχείο (καταδικαστικά) ήταν | ||
+ | στην περίπτωση της ανακήρυξης του Αυτοκέφαλου της Ελληνικής Εκκλησίας (1833) η | ||
+ | ξεκάθαρη δημόσια καταδίκη της προώθησης | ||
+ | εθνικών στόχων στους κόλπους της Εκκλησίας προκλήθηκε απ' το Βουλγαρικό Σχίσμα του 1870. Τον Αύγουστο του 1872 οι ορθόδοξοι πατριάρχες της Αλεξάνδριας, | ||
+ | Αντιόχειας και της Ιερουσαλήμ μαζί με τον οικουμενικό πατριάρχη και τον αρχιεπίσκοπο | ||
+ | Κύπρου συγκάλεσαν μια Μεγάλη Σύνοδο η | ||
+ | οποία καταδίκασε το «φυλετισμό» με τον | ||
+ | οποίο εννοούσε βασικά τον εθνικισμό. | ||
+ | |||
+ | «Όλες οι Χριστιανικές εκκλησίες που ιδρύθηκαν τα πρώτα χρόνια της πίστης ήταν τοπικές και περιλάμβαναν τους Χριστιανούς | ||
+ | μιας συγκεκριμένης πόλης ...χωρίς φυλετικούς διαχωρισμούς.... Αποκηρύσσουμε και καταδικάζουμε το φυλετισμό, | ||
+ | |||
+ | Οι εκκλήσεις στο Χριστιανικό δόγμα και στις | ||
+ | Ορθόδοξες παραδόσεις, | ||
+ | της Παγκόσμιας ιστορίας. Η εθνικοποίηση | ||
+ | των περιφερειακών ορθοδόξων εκκλησιών | ||
+ | συνεχίστηκε αμείωτη. Η Βουλγαρική Εκκλησία έγινε ο κύριος μοχλός για την προώθηση των Βουλγαρικών εθνικών στόχων | ||
+ | στη Μακεδονία, | ||
+ | αιώνα. Για να το αντιμετωπίσουν αυτό οι Έλληνες Επίσκοποι άρχισαν να παίρνουν αυξανόμενες εθνικιστικές στάσεις σε τέτοιο | ||
+ | βαθμό που οι Εθνικοί αγώνες στη Μακεδονία | ||
+ | μετατράπηκαν σε ένα μεγάλο βαθμό σε αγώνες για τον έλεγχο εκκλησιών και ενοριών. | ||
+ | Σύντομα προσθέθηκαν στο σκηνικό και οι Αλβανοί επίσκοποι ...σαν οι ηγέτες του Αλβανικού εθνικιστικού κινήματος. | ||
+ | |||
+ | Στις αρχές του 20ου αιώνα εμφανίστηκε μια | ||
+ | νέα γενιά εθνικιστών επισκόπων, | ||
+ | στους οποίους ήταν ο Γερμανός της Καστοριάς και ο Χρυσόστομος της Δράμας που | ||
+ | διακηρύττουν ανοικτά πλέον ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία στην Οθωμανική Αυτοκρατορία | ||
+ | έπρεπε να υπακούει στις εντολές του εθνικού κέντρου της Αθήνας. Ο οικουμενικός | ||
+ | Πατριάρχης Ιωακείμ III (1878-84 και 1901-12) | ||
+ | τήρησε μια σταθερή στάση ενάντια στους | ||
+ | νέους επισκόπους και επέμενε στην Ανεξαρτησία του Πατριαρχείου από την Αθήνα. | ||
+ | |||
+ | Η βίαιη σύγκρουση που ακολούθησε ανάμεσα στον Πατριάρχη και τους εθνικιστές | ||
+ | επισκόπους ήταν χαρακτηριστική της προσπάθειας να «εθνικοποιηθεί» ακόμα και το | ||
+ | κέντρο της υπερεθνικής Ορθοδοξίας. | ||
+ | |||
+ | Την ίδια περίοδο ανάλογες συγκρούσεις συνέβαιναν και σε άλλες Ορθόδοξες Εκκλησίες της Μέσης Ανατολής... Ακόμα και η | ||
+ | μικρότερη απ' τις Ορθόδοξες Εκκλησίες, | ||
+ | Εκκλησία της Κύπρου, | ||
+ | διαμάχη για την διαδοχή του αρχιεπισκοπικού θρόνου... (1900-1909) έληξε | ||
+ | με την εκλογή του Εθνικιστή Κύριλου II (1909-16). | ||
+ | |||
+ | Από αυτό το σημείο και πέρα η Εκκλησία της | ||
+ | Κύπρου ανέλαβε την ηγεσία του Κυπριακού | ||
+ | εθνικιστικού κινήματος ...για ένωση με την | ||
+ | Ελλάδα. | ||
+ | |||
+ | <WRAP center round box 90%> | ||
+ | // | ||
+ | |||
+ | Τον 19ο αιώνα ένα μεγάλο μέρος της | ||
+ | Ελληνικής Ιστοριογραφίας αναλώθηκε σε μια | ||
+ | προσπάθεια να αποδειχθεί ότι οι | ||
+ | νεοΈλληνες ήταν γνήσιοι βιολογικοί | ||
+ | απόγονοι των αρχαίων. Ο απόηχος εκείνης | ||
+ | της αστείας προσπάθειας βασανίζει ακόμα | ||
+ | το νεοελληνικό έθνος (και τους εν Κύπρω | ||
+ | «δυστυχισμένους» ομοεθνείς των Αθηναίων) | ||
+ | που σε περιόδους υστερίας (όπως η | ||
+ | σημερινή) ανεμίζουν με τόσο πάθος τη | ||
+ | σημαία της φυλετικής καθαρότητας και της | ||
+ | βιολογικής καταγωγής που όντως αρχίζεις | ||
+ | να απορείς ποιες βαθύτερες ψυχαναλυτικές | ||
+ | ανησυχίες μπορεί να εκφράζει αυτός ο | ||
+ | φόβος του μπασταρδέματος. Τα νέα, βέβαια, | ||
+ | από το μέτωπο της Ιστορικής έρευνας είναι | ||
+ | ιδιαίτερα άσχημα. Ιδού τι αναγκάζεται να | ||
+ | παραδεχθεί ένας σύγχρονος Ελληνοπαθής | ||
+ | Ιστορικός που θέλει ντε και καλά να αποδείξει ότι η νεοελληνική εθνική ταυτότητα | ||
+ | δημιουργήθηκε από τον 15ο αιώνα. | ||
+ | |||
+ | «Μετά από ιδιαίτερα μακρούς και σκληρούς | ||
+ | αγώνες υπετάγη στους Τούρκους το 1461 και | ||
+ | η Πελλοπόνησος. Στην αντίσταση της | ||
+ | έπαιξαν ιδιαίτερο ρόλο **οι Αρβανίτες, | ||
+ | Σλάβοι και οι Τσάκωνες**... Μέσα σ’ αυτές τις | ||
+ | συγκρούσεις οι Αρβανίτες, | ||
+ | Τ σάκωνες συγχωνεύονται στην νεοελληνική | ||
+ | εθνότητα. Οι Σλάβοι του Ταΰγετου είχαν | ||
+ | διατηρήσει ως τότε τη γλώσσα και την | ||
+ | ιδιαιτερότητα τους». | ||
+ | |||
+ | // | ||
+ | |||
+ | Ας μην μπούμε στις λεπτομέρειες ότι μέχρι | ||
+ | τον 18ο αιώνα ο Ρήγας Φερραίος κάνει | ||
+ | έκκληση στους Τσάκωνες της Πελοποννήσου. | ||
+ | Αντιλαμβάνεστε τι σημαίνει αυτό για την | ||
+ | αγνότητα του ελληνικού έθνους; | ||
+ | γενναίοι Έλληνες του Μωρηά, της Μάνης, της | ||
+ | Πελλοπονήσου μπορεί να είναι και απόγονοι | ||
+ | Σλάβων και Αρβανιτών! Να σταματούσε όμως | ||
+ | τουλάχιστον εκεί το κακό. Φαντάζεστε ότι η | ||
+ | πλειοψηφία των ηρώων του 1821 δεν ήταν καν | ||
+ | Ελληνικής καταγωγής; | ||
+ | |||
+ | «Στο Ελληνικό έθνος περιλαμβάνονται όλες | ||
+ | οι ομάδες που βρέθηκαν στον Ελλαδικό | ||
+ | χώρο και αγωνίστηκαν κατά της τουρκικής | ||
+ | κυριαρχίας. Οι Αρβανίτες που είχαν | ||
+ | εγκατασταθεί σε διάφορα σημεία του | ||
+ | Ελλαδικού χώρου και πολέμησαν τους | ||
+ | Τούρκους έγιναν βασικά και δυναμικά | ||
+ | στοιχεία του νεοελληνικού έθνους(...) | ||
+ | |||
+ | **Πολλοί απ' τους ήρωες των εθνικών μας | ||
+ | αγώνων ήταν αρβανίτες ή Βλάχοι ή και | ||
+ | Σλαβικής καταγωγής** όμως ένοιωσαν οι ίδιοι | ||
+ | ότι ανήκαν σ’ αυτό το έθνος. Το νεοελληνικό | ||
+ | έθνος δεν είναι φυλετικό. Κανένα έθνος στον | ||
+ | κόσμο δεν είναι καθαρά φυλετικό... **Οι | ||
+ | Σουλιώτες, | ||
+ | είναι Αρβανίτες στην καταγωγή** αλλά είναι | ||
+ | απ' τα βασικά στηρίγματα του νεοελληνικού | ||
+ | έθνους. | ||
+ | |||
+ | Κανένας δεν μπορεί να φανταστεί | ||
+ | νεοελληνικό έθνος **χωρίς τους Υδραίους και | ||
+ | τους Σπετσιώτες ναυμάχους, | ||
+ | Κολοκοτρώνη, | ||
+ | μεγάλους αρματωλούς που στην καταγωγή | ||
+ | είναι Αρβανίτες ή Βλάχοι».** | ||
+ | |||
+ | // | ||
+ | </ | ||
+ | |||
+ | {{tag> Κατάσταση:" | ||
+ | " | ||
+ | " | ||
+ | Χρονιά:" | ||
+ | Τοποθεσίες: | ||
+ | " | ||