el:magazines:traino:no_11:sxolia

Differences

This shows you the differences between two versions of the page.

Link to this comparison view

Both sides previous revision Previous revision
Next revision
Previous revision
el:magazines:traino:no_11:sxolia [2020/09/01 11:15]
no_name12
el:magazines:traino:no_11:sxolia [2020/09/01 11:52] (current)
no_name12
Line 2: Line 2:
  
 **Μια απόπειρα διαλόγου** **Μια απόπειρα διαλόγου**
- 
-**Α.Π.** 
  
 Τ ο βιβλίο “Η Κύπρος πέραν του έθνους” του  Τ ο βιβλίο “Η Κύπρος πέραν του έθνους” του 
Line 61: Line 59:
 η εν δυνάμει σύνθεση της “ολικής Κύπρου” που  η εν δυνάμει σύνθεση της “ολικής Κύπρου” που 
 ανέπτυξε στο πρώτο του βιβλίο. ανέπτυξε στο πρώτο του βιβλίο.
 +
 +<WRAP center round box 60%>
 +**Το ξεπέρασμα του παρελθόντος 
 +προϋποθέτει ότι θα το βιώσουμε 
 +σαν ιστορικό γεγονός και όχι σαν 
 +νεκρόφιλη εμπειρία του παρόντος. 
 +Πρέπει να ολοκληρώσουμε την 
 +Επανάσταση της Ανεξαρτησίας με 
 +τη δημιουργία μιας νέας 
 +καθημερινότητας.**
 +
 +**Α.Π.**
 +</WRAP>
 +
 +Η έννοια της Επανάστασης σ’ αυτό το δεύτερο βιβλίο όμως είναι μετέωρη γιατί η Ζυρίχη με τα δικαιώματα επέμβασης και τις κυρίαρχες βάσεις κάθε άλλο παρά επανάσταση φαίνεται να ήταν. Πιστεύω ωστόσο ότι ο Niazi άγγιξε πάνω σε κάτι 
 +εξαιρετικά σημαντικό - **η Ανεξαρτησία και η Κυπριακή Δημοκρατία ήταν Επανάσταση αν ερμηνευτούν κατ’ αρχήν σαν συμβιβασμός των εθνικών εχθρών αλλά και πιο ουσιωδώς σαν η πρώτη 
 +φορά που οι Κύπριοι αποκτούσαν το δικαίωμα να αυτοκυβερνηθούν.** Με αυτήν την έννοια η αλληλοεξάρτηση που προνοούσε το σύνταγμα ήταν συμβιβασμός αλλά και η επίσημη κατοχύρωση της 
 +Ιστορικής συμβίωσης (και αλληλεξάρτησης) Ε/Κ 
 +και Τ/Κ για αιώνες. Νομίζω ότι ο Niazi επικεντρώνοντας την ανάλυση του στην ελίτ παραγνωρίζει το επίπεδο της καθημερινότητας, της κοινής Ιστορικής εμπειρίας Ε/Κ και Τ/Κ το οποίο, 
 +σε τελική ανάλυση, αποτελούσε τον κοινωνικό 
 +ιστό της αλληλεξάρτησης από τον οποίο ήθελαν 
 +να αποσπαστούν τόσο εναγώνια οι 2 ελίτ. Χρειάζεται σ’ αυτά τα πλαίσια μια σειρά ερευνών στον 
 +τομέα της συλλογικής λαϊκής μνήμης (πέρα από 
 +τις επίσημες εθνικές εκδοχές) και στις Ιστορικές 
 +ρίζες τόσο της συνείδησης της Ανεξαρτησίας 
 +(από τη δεκαετία του 1920) όσο και της διαδικασίας εμπέδωσης των εθνικών μύθων και την 
 +μεταλλαγή τους σε διαχωριστικές ιδεολογίες (αξίζει να θυμηθούμε λ.χ. ότι τα Οκτωβριανά του '31 
 +ξέσπασαν γιατί ο μόνος Τ/Κ εθνικιστής (κεμαλικός) βουλευτής ψήφισε με τους Ε/Κ).
 +
 +**β)** Παρά την προσπάθεια του ο Niazi αγωνίζεται 
 +νομίζω να κρατήσει τις ισορροπίες και τις ίσες 
 +αποστάσεις από τους 2 εθνικισμούς.
 +
 +Δεν ξέρω τι έγινε στην Τ/Κ κοινότητα στην περίοδο 
 +60-74 αλλά στην Ε/Κ υπήρχε μια πολυσύνθετη 
 +πραγματικότητα που είναι νομίζω δύσκολο να ερμηνευτεί με την ορθή μεν αλλά ελειπτική θέση ότι 
 +ο βασικός στόχος της Ε/Κ ελίτ ήταν η ηγεμονία της 
 +στο νησί. Κατ’ αρχήν νομίζω ότι δεν πρέπει να μιλούμε για 1 ελίτ η κοινωνική ομάδα όταν αναφερόμαστε στους Ε/Κ αλλά για 3. Η ηγετική ομάδα ήταν σαφέστατα το Μακαριακό κέντρο που κτίστηκε γύρω από χαρισματική φυσιογνωμία του Μακαρίου αλλά και τον παραγοντισμό και την πελατειακή σχέση των τέως καπετάνιων της ΕΟΚΑ με 
 +ένα μέρος του πληθυσμού. Το κράτος ουσιαστικά 
 +ήταν στα χέρια αυτής της ελίτ με κύριο άξονα το 
 +“κράτος εν κράτει” του τότε υπουργού Εσωτερικών 
 +Π. Γ ιωρκάτζη. Μια δεύτερη ομάδα - ουσιαστικά μια 
 +ολόκληρη μερίδα της κοινωνίας ανήκε στην Αριστερά (με τη δικιά της ελίτ και κομματική συντεχνιακή γραφειοκρατία).
 +
 +Αυτή η ομάδα ήταν ουσιαστικά πολίτες β' κατηγορίας στο καθεστώς των φακέλλων και του 
 +ρουσφετιού που έφτιαξε ο Γιωρκάτζης. Και μια 
 +τρίτη ομάδα που στήριξε τελικά την ΕΟΚΑ Β λειτούργησε σαν έκφραση αυτών που είδαν τα δικαιώματα, όνειρα ή την κοινωνική τους θέση / status να απειλούνται με τον εκμοντερνισμό που 
 +έφερε η Ανεξαρτησία.
 +
 +Αυτές οι περίπλοκες ισορροπίες στην Ε/Κ κοινότητα οδήγησαν προοδευτικά σε μια όχι απλή 
 +αποδοχή της Ανεξαρτησίας αλλά και σε ένα αγώνα 
 +εξίσου ηρωικό όπως τον αντιαποικιακό (για την Ε/Κ κοινότητα) - για την υπεράσπιση της Κυπριακής 
 +Δημοκρατίας από τις παρεμβάσεις των Αθηνών, 
 +του ΝΑΤΟ και της Κυπριακής ακροδεξιάς. Η τραγωδία που διαπιστώνει κανείς διαβάζοντας το 
 +έργο του Niazi ήταν ότι αυτός ο αγώνας δεν έφτασε ποτέ στους Τ/Κ. **Ο ηγεμονισμός της πλειοψηφίας παρέμεινε αμείωτος παρά την εσωτερικό αγώνα της Ε/Κ κοινότητας να ολοκληρώσει την 
 +ανεξαρτησία και να υπερασπιστεί τη δημοκρατία.** Σ’ αυτά τα πλαίσια η φυσιογνωμία του Μακαρίου 
 +θα παραμείνει σίγουρα αμφιλεγόμενη - όχι μόνο 
 +για ένα μέρος της Ε/Κ δεξιάς αλλά και για την 
 +πλειοψηφία της Τ/Κ κοινότητας. Ίσως όμως να 
 +είναι καιρός να αρχίσουμε μια συζήτηση για το 
 +Μακάριο σαν ιστορική φυσιογνωμία παρά σαν ένα 
 +πρόσωπο ή σαν πολιτικό. Ο Μακάριος ήταν σίγουρα ο χαρισματικός ηγέτης που έκφρασε με ένα 
 +σχεδόν μαγικό τρόπο (όπως όλοι οι χαρισματικοί 
 +ηγέτες άλλωστε) τη ματέλλαγη της Ε/Κ κοινότητας από την παραδοσιακή, αγροτική θρησκευτική κοινότητα στη μοντέρνα κοινωνία των 
 +πολιτών μιας κοσμικής Πολιτείας. Ταυτόχρονα ο 
 +Μακάριος σαν Κύπριος πρόεδρος υπήρξε ο θεμελιωτής όχι απλά της Ανεξαρτησίας αλλά και της 
 +υπόστασης της Κύπρου σαν διεθνούς υποκειμένου. Ότι και να νομίζει κανείς σήμερα για 
 +τους αδέσμευτους - στην μεταψυχροπολεμική 
 +εποχή - η ηγετική παρουσία του Μακαρίου σ’ αυτό 
 +το διεθνές κίνημα υπήρξε η πιο σημαντική απόπειρα ολοκλήρωσης της Ανεξαρτησίας και τοποθέτησης της Κύπρου στο διεθνή χάρτη. Αυτή η κίνηση του Μακαρίου ως γνωστόν έγινε παρά την 
 +αντίθεση της Τ/Κ ελίτ. Στα πλαίσια της ανάλυσης 
 +του Niazi ήταν μια ηγεμονική κίνηση απέναντι της 
 +Τ/Κ. Όμως ιστορικά ήταν και μια κίνηση ολοκλήρωσης της Ανεξαρτησίας.
 +
 +Ο Niazi κάνει ορισμένες ιδιαίτερα οξυδερκείς παρατηρήσεις για τις επιδράσεις του εθνικισμού 
 +πάνω στα άτομα (την ισοπέδωση των ατόμων-πολιτών) και στη ψυχολογική θωράκιση που δημιουργεί απέναντι στον πόνο του άλλου. Ταυτόχρονα στον πνευματικό τομέα ο εθνικισμός δημιουργεί πόλους αναφοράς (μυθικούς ή 
 +μυθολογικούς) τους οποίους οφείλουμε να αντιμετωπίσουμε κριτικά. Δεν χρειάζεται όμως να 
 +γκρεμίσουμε τα μαυσωλεία (τα οποία για μερικούς 
 +- κολλημένους ή μη - είναι ιερά) για να γράψουμε 
 +τη συνολική ιστορία της χώρας μας. Πρέπει κάποτε να μπορέσουμε να γράψουμε μια Ιστορία που 
 +να χωρά το Μακάριο, το Γρίβα, τον Κουτσιούκ, το 
 +Ντεκτάς, το Σέρβα, 
 +τον Παπαϊωάννου, 
 +τον Αυξεντίου, τον 
 +Παπαφώτη, το Μένοικο, το Σαμψών, το 
 +Λυσσαρίδη, το Δώρο 
 +Λόίζου, την ΕΟΚΑ Β 
 +και τη Δημοκρατική 
 +αντίσταση, την ΕΟΚΑ 
 +και την ΤΜΤ... Αν 
 +αυτά ακούγονται βέβηλα τότε μάλλον 
 +δεν συνειδητοποιούμε ότι 
 +ζούμε στην Κύπρο.
 +
 +
 +
 +{{tag> Κατάσταση:"Χρειάζεται Μετάφραση":"Χρειάζεται Τούρκικη Μετάφραση" Κατάσταση:"Χρειάζεται Μετάφραση":"Χρειάζεται Αγγλική Μετάφραση"
 +"Περιοδικά":"Τραίνο στην πόλη (Περιοδικό)":"Τραίνο στην πόλη - Τεύχος 11"
 +"Δεκαετία":"Δεκαετία 1990-1999"
 +Χρονιά:"1994"
 +Τοποθεσίες:Λεμεσός
 +}}
  
  
  
  
el/magazines/traino/no_11/sxolia.1598958958.txt.gz · Last modified: 2020/09/01 11:15 by no_name12