Αυτό το ηλεκτρονικό άρθρο δημοσιεύτηκε από το αφοα στις 18/12/23.

Ακάμας – Μέρος 2ο

Γράφει: Χρήστος Μαραθοβουνιώτης

Αυτό που συμβαίνει τις τελευταίες ημέρες με τις δηλώσεις για τον Ακάμα του Προέδρου και του Υπουργού Γεωργίας, των οποίων ηκάθε νέα δήλωση αναιρεί ουσιαστικά την προηγούμενη, θα μπορούσε να εκληφθεί είτε ως αδυναμία να αντιληφθούν και να χειριστούν το θέμα είτε ως προσπάθεια να θολώσουν τα νερά για αυτό που επίκειται να γίνει.

Έδωσε οδηγίες ο Πρόεδρος να ανασταλούν οι εργασίες, γιατί διαπίστωσε και αυτός από τις φωτογραφίες ότι οι δρόμοι είναι όντως πλατιοί! Τρεις ημέρες προηγουμένως ο Υπουργός δήλωνε ότι οι δρόμοι κατασκευάζονται σύμφωνα με τα σχέδια και δεν υπάρχει καμία παρεκτροπή. Μία εβδομάδα μετά ο ίδιος Υπουργός δήλωνε ότι τα όσα καταγγέλλονται από τις περιβαλλοντικές οργανώσεις για τον Ακάμα ισχύουν. Την Κυριακή από τις Πάνω Αρόδες ο Πρόεδρος δήλωνε ότι τα έργα είναι σε πλήρη συμμόρφωση με τους όρους της Ειδικής Οικολογικής Αξιολόγησης, άρα οι δρόμοι δεν είναι τόσο πλατιοί όσο του είχαν φανεί από τις φωτογραφίες.

Κανένα σχόλιο.

Ας ξεκινήσουμε από τα ασήμαντα: Σε ποια σοβαρή χώρα ο Πρόεδρος, όταν δει φωτογραφίες από την κατασκευή ενός δρόμου και του φανεί ότι είναι πλατύς, δίνει οδηγίες να ανασταλούν οι εργασίες; Στην Κύπρο.

Συνεχίζουμε με τα πιο ασήμαντα: Όταν αναστέλλεις τις εργασίες ενός εργολάβου χωρίς να έχει ευθύνη, σημαίνει ότι θα πρέπει να τον αποζημιώσεις για την καθυστέρηση που του προκαλείς και, αν αυτή η διακοπή θα διαρκέσει μέχρι τον Μάρτιο όπως έχει αναφερθεί, ο εργολάβος θα πρέπει να αποζημιωθεί μερικές εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ. Πού είναι οι ευθύνες για τη διασπάθιση δημόσιου χρήματος;

Περνάμε στα σημαντικά: Γιατί κατασκευάζονται οι δρόμοι μέσα στο Δασικό Πάρκο; Οι πρόνοιες του σχεδίου περιλαμβάνουν μόνο επίστρωση του υφιστάμενου οδικού δικτύου με υλικά φιλικά στο περιβάλλον. Αντί αυτού, κατασκευάζονται νέοι δρόμοι με πλάτος 10-12 μέτρων, γίνονται εκσκαφές και επιχωματώσεις μεγάλου βάθους και ύψους και κατασκευάζονται τοίχοι από σκυρόδεμα για τη στήριξή τους. Ήδη οι οικότοποι έχουν υποστεί ανεπανόρθωτη ζημιά από τα έργα που γίνονται και η πλήρης καταστροφή θα επέλθει με την ολοκλήρωσή τους, όταν θα κυκλοφορούν πλέον εκατοντάδες οχήματα κάθε μέρα μέσα στο Δασικό Πάρκο.

Μήπως αυτοί οι δρόμοι θα δώσουν σε ανύποπτο χρόνο και πρόσβαση στις εγκλωβισμένες περιουσίες της Εκκλησίας και άλλων ιδιωτών που βρίσκονται μέσα στο πάρκο, κατά συνέπεια και αναπτυξιακά δικαιώματα, και για αυτό έχουν γεωμετρικά χαρακτηριστικά κανονικών δρόμων;

Αν θυμόμαστε καλά, πάλι σε ανύποπτο χρόνο, λίγες ημέρες πριν από τη λήξη της θητείας της τότε κυβέρνησης, δόθηκε Πολεοδομική Άδεια με εντολή του Υπουργού Εσωτερικών για την ανάπτυξη στις θαλασσινές σπηλιές. Κανένας δεν λογοδότησε για την παρανομία.

Γιατί ο Πρόεδρος έδωσε οδηγίες να συνεχιστούν και να ολοκληρωθούν οι εργασίες για τον δρόμο Λάρας-Τοξεύτρας, ενώ οι υπόλοιπες εργασίες είναι σε αναστολή; Μήπως για να προλάβει ο κοινοτάρχης της Ίνιας να βάλει ομπρέλες στην παραλία της Λάρας το καλοκαίρι που μας έρχεται; Ήταν πάντως ξεκάθαρος στις δηλώσεις του πριν από ένα μήνα: αν δεν του δώσουν άδεια, θα το κάνει παράνομα.

Προβλέπεται η κατασκευή 14 κόμβων διευκολύνσεων, στους οποίους θα υπάρχουν χώροι υγιεινής, αναψυκτήριο και κατάστημα για πωλήσεις αναμνηστικών ειδών. Εκτός από τους χώρους υγιεινής, ποια η ανάγκη των υπόλοιπων χρήσεων; Αυτές οι χρήσεις δεν θα μπορούσαν να βρίσκονται στις κοινότητες για να μπορούν να έχουν κάποια επιπλέον εισοδήματα;

Και επειδή είμαστε στην Κύπρο και γνωρίζουμε όλοι πολύ καλά ότι ο έλεγχος που γίνεται από τις αρμόδιες αρχές, τις περισσότερες φορές, είναι επιλεκτικός, κανένας δεν μπορεί να μας πείσει ότι οι κόμβοι δεν θα εξελιχθούν σε κάτι άλλο.

Κλασικό παράδειγμα ο παραλιακός πεζόδρομος της Πολεοδομίας στον Άγιο Τύχωνα, όπου τα μικρά περίπτερα των 20 τ.μ. για τις ανάγκες των λουομένων έχουν μετατραπεί παράνομα από τους ενοικιαστές τους σε κέντρα πολυτελείας των 500-600 τ.μ., και σήμερα ζητούν παρέκκλιση για να νομιμοποιηθούν.

Δυστυχώς η προοπτική να μείνει ο Ακάμας ως έχει και να κηρυχθεί Εθνικό Πάρκο διατηρώντας την ιδιαίτερη οικολογική του αξία φαίνεται να έχει χαθεί. Η μανία των developers να κτίσουν τα πάντα, και η φανερή αδυναμία/απροθυμία των κυβερνώντων να προτείνουν ένα άλλο μοντέλο ανάπτυξης δεν αφήνουν πολλά περιθώρια αισιοδοξίας.