Αυτό το ηλεκτρονικό άρθρο δημοσιεύτηκε από το αφοα στις 10/10/23.

Το Παλαιστινιακό δεν άρχισε στις 7 Οκτώβρη 2023

Καθώς το Ισραήλ ξεκινά την αγριότερη ίσως στρατιωτική επιχείρηση εναντίον της Λωρίδας της Γάζας ως απάντηση στη μεγαλύτερη επίθεση που δέχτηκε από τον πόλεμο του Yom Kippur το 1973, θεωρούμε σημαντικό να αναφέρουμε μερικά πράγματα.

Η επιχείρηση της Χαμάς ενάντια στην κατοχή παλαιστινιακών εδαφών από τις ισραηλινές ένοπλες δυνάμεις αναμφίβολα στοχοποίησε και πολλούς αμάχους και έπιασε την διεθνή κοινότητα απροετοίμαστη. Για άλλη μια φορά, κυρίως τα δυτικά κράτη, αδυνατούν να κατονομάσουν τις συνθήκες οι οποίες προκαλούν τόσο την πολιτική όσο και τη στρατιωτική άνοδο της Χαμάς. Όταν σε μια λωρίδα γης 365χμ² είναι στοιβαγμένες πάνω από δύο εκατομμύρια ψυχές, σε συνθήκες στυγνής καταπίεσης, χωρίς πρόσβαση σε καθαρό νερό και ηλεκτρισμό για μεγάλα διαστήματα της ημέρας, είναι απόλυτα προβλέψιμο ότι θα υπάρχουν εκρήξεις – ειδικά όταν η κοινότητα αυτή γίνεται κάθε φορά πιο αόρατη και πιο αναλώσιμη στα μάτια της Δύσης.

Οι μονόπλευρες τοποθετήσεις των κρατών της Δύσης υπέρ του Ισραήλ δημιουργούν την εντύπωση ότι το Παλαιστινιακό ξεκίνησε στις 7 Οκτώβρη του 2023 και δίνουν το πράσινο φως για τη βία που θα ασκήσει το ισραηλινό κράτος τις ερχόμενες εβδομάδες. Οι δε σπασμωδικές αντιδράσεις από την ΕΕ, με τον Επίτροπο Βαρχελί να αναρτά στο Χ ότι θα διακοπεί η παροχή αρωγής από τους 27 προς τους Παλαιστίνιους και τον Επίτροπο Μπορέλ να λέει το αντίθετο, όχι μόνο δε θα αποθαρρύνουν τη Χαμάς, αλλά αντιθέτως θα ενισχύσουν τόσο την ίδια αλλά και αλυσιδωτά την ισλαμοφοβία στην Ευρώπη. Φαίνεται ότι, πέρα από τις ΗΠΑ, η ΕΕ πλέον βολεύεται με το στάτους κβο της βίας και δεν θέλει να διαμεσολαβήσει για την όποια ειρήνευση και αναγνώριση παλαιστινιακού κράτους, όπως είναι ήδη συμφωνημένο από τη δεκαετία του ’90.

H θυματοποίηση αμάχων είναι μια πραγματικότητα που σημάδεψε αυτή τη σύγκρουση από τις απαρχές της. Εδώ και δεκαετίες, τα κύρια θύματα ήταν πάντα άμαχα, είτε ως νεκρά, είτε ως τραυματίες, είτε ως ορφανά, είτε ως πρόσφυγες. Καθώς οι άμαχοι γίνονται στόχος όλο και περισσότερο στις πολεμικές επιχειρήσεις, ο αγώνας για ειρήνη γίνεται δυσκολότερος και πολύ πιο πολύπλοκος.

Η όποια καταδίκη της βίας της Χαμάς, αν δεν συνοδεύεται από την αναγνώριση ότι η πηγή του προβλήματος είναι το καθεστώς απαρτχάιντ και η κατοχή κάτω από την οποία ζουν εκατομμύρια Παλαιστίνιοι τόσο στη Γάζα όσο και στη Δυτική Όχθη, είναι στην καλύτερη περίπτωση υποκριτική και στη χειρότερη μια έμμεση επικρότηση της σφαγής αμάχων που βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη.

Οι δηλώσεις του Ισραηλινού υπουργού άμυνας ότι «πολεμάμε ανθρώπινα κτήνη» και ο ολοκληρωτικός αποκλεισμός της Γάζας από νερό, ρεύμα και τροφή δείχνουν ακριβώς το γεγονός ότι οι Παλαιστίνιοι δεν αντιμετωπίζονται ως άνθρωποι, και πως η απανθρωποποίηση δημιουργεί εκ νέου τις συνθήκες νομιμοποίησης μαζικών και τυφλών σφαγών. Παράλληλα, η κυβέρνηση Νετανιάχου, η οποία αμφισβητήθηκε στη βάση του αυταρχισμού της από ένα τεράστιο κίνημα στο Ισραήλ τον τελευταίο χρόνο, βρίσκει την ευκαιρία να δημιουργήσει συνθήκες εθνικής ενότητας. Σε αυτό το πλαίσιο, θεωρούμε ανάγκη να ακουστούν οι (ομολογουμένως λίγες) προοδευτικές φωνές από το Ισραήλ που αναγνωρίζουν ότι για να τερματιστεί η βία πρέπει να τερματιστεί η κατοχή και το απαρτχάιντ.

Με αφορμή τον εντοπισμό κοιτασμάτων υδρογονανθράκων στη Μεσόγειο, η Κυπριακή Δημοκρατία έχει εδώ και χρόνια αναπτύξει πολιτικές, οικονομικές και στρατιωτικές σχέσεις με ένα καθεστώς που στέκει πλέον ξεκάθαρα στην ακροδεξιά και δε φαίνεται να μπορεί να ανατραπεί εύκολα. Είναι ανησυχητικό το ότι η Κύπρος έχει μετατραπεί σε κάποιου είδους γέφυρα για το πολιτικό και οικονομικό κατεστημένο του Ισραήλ και τις συναλλαγές του στην ΕΕ, περιλαμβανομένων των κακόβουλων λογισμικών παρακολούθησης. Είναι ενδεικτικό ότι ακόμα και σε μια περίοδο που η ΕΕ είχε παγώσει τις σχέσεις της με το Ισραήλ λόγω της ακροδεξιάς στροφής της κυβέρνησής του, ο Νίκος Χριστοδουλίδης συναντήθηκε με τον Βενιαμίν Νετανιάχου και η Άννα Προκοπίου με τον υπερεθνικιστή υπουργό Μπεν Γκβιρ.

Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στους λαούς της Παλαιστίνης και του Ισραήλ και τονίζουμε ότι ο τερματισμός της κατοχής και του απαρτχάιντ είναι η βασική προϋπόθεση για οποιαδήποτε ειρήνευση.