Αυτό το ηλεκτρονικό άρθρο δημοσιεύτηκε από το αφοα στις 12/04/24.

Εσυνηθίσαμεν τον θάνατο;

του Takis Taki

Η κυπριακή κοινωνία εν συγκλονίζεται. Εσυνήθισεν τον θάνατο. Πρόκειται, άλλωστε, για ανθρώπους ξένους, φτωχούς, χωρίς χαρτιά. Έτσι τζι αλλιώς ακούει κάθε μέρα για ανθρώπους που χάννουν τη ζωήν τους στο ταξίδι για την Ευρώπη. Για τα ναυάγια στη Μεσόγειο, για τα πτώματα που ξεβράζονται στες παραλίες με τους τουρίστες.

Η κοινωνία μας αναγιώθηκεν για να αντέξει τούντον θάνατο. Μέσα που την εθνικιστικήν εκπαίδευσην που διδάσκει για την ανωτερότηταν του ελληνισμού. Μέσα που την καλλιέργειαν του μίσους για το ξένο, το διαφορετικό. Μέσα που την ανοχήν της ρατσιστικής βίας στα σχολεία.

Η κοινωνία επροετοιμάστηκεν για τον θάνατο. Ακούει καθημερινά, στη βουλή, στες εφημερίδες, στα γήπεδα, στες εκκλησίες, για τα «σχέδια οργανωμένης εισβολής», για τους ξένους που μας κλέφκουν τες δουλειές, για τους παράνομους, τους επικίνδυνους, τους εγκληματίες.

Η κοινωνία αποκτηνώθηκεν. Παρακολουθεί την παρακμήν της δικής της ζωής, έμαθεν όμως να φταίει άλλους, φτωχούς, διωγμένους, απελπισμένους εργάτες, παρά τους κυβερνώντες, τους μεγαλο-επιχειρηματίες, τους τραπεζίτες, τους επενδυτές, που την εφέραν στη θλιβερήν κατάστασην που βρίσκεται σήμερα. Αποκτηνώθηκεν, ακόμα, γιατί παρακολουθεί καθημερινά στην τηλεόρασην τον πόλεμον, τον λιμόν, την εθνοκάθαρση στην Παλαιστίνη. Να τα προκαλούν οι συμμάχοι του κράτους της.

Έναν κομμάτιν της κοινωνίας, φανερά ή κρυφά, επικροτεί τον θάνατο. Το νεοναζιστικό κόμμα γίνεται 3η δύναμη, η πολιτική σκηνή στρέφεται ούλλον τζιαι πιο (ακρο)δεξιά, οι κυβερνητικές πολιτικές γίνουνται ούλλον τζιαι πιο θανατηφόρες. Ο κοινωνικός κανιβαλισμός γίνεται πλέον ούλλον τζιαι πιο αποδεκτός, πιο φανερός, πιο ισχυρός. Ο ρατσισμός γίνεται, ξανά, κυρίαρχο δόγμα. Το οικονομικό-πολιτικό σύστημα βρίσκεται σε παρακμήν τζιαι οι κυρίαρχες κοινωνικές ιδέες εν θα μπορούσαν παρά να το ακολουθούν σε τούντη σήψη.

Γι’ αυτό σήμερα, παραπάνω που ποττέ, πρέπει να συνεχίζουμε τον αγώνα για να διατηρήσουμε ζωντανά τα ιδανικά της ισότητας, της αξίας της ανθρώπινης ζωής, της αλληλεγγύης μεταξύ των λαών. Όσον πιο δύσκολο, τόσο πιο απαραίτητο – να μεν συνηθίσουμε τον κοινωνικό κανιβαλισμό, να παραμείνουμε άνθρωποι.

Υ.Γ. Αύριο συμμετέχουμε στη συγκέντρωση μνήμης που καλεί η «έκτακτη συνέλευση ενάντια στην κρατική δολοφονία» στις 12:00 στο σημείο που δολοφονήθηκε ο 19χρονος Ανίς, απέναντι που το κεντρικό κτήριο της ΑΗΚ, δίπλα που την εκκλησίαν της Αγίας Νάπας στη Λεμεσό.