Αυτό το ηλεκτρονικό άρθρο δημοσιεύτηκε τον Ιούλη του 2018 στην ηλεκτρονική σελίδα της Αγκάρρας.

12 Ιούλη, 2018

Προσπάθεια μετριασμού των εθνικισμών μέσα από τις λέξεις από τον ΟΑΣΕ και αποπροσανατολισμός με το “γλωσσάρι”

Το “Κυπριακής ιδιοκτησίας” γλωσσάρι που προετοιμάστηκε από 2 Τ/Κ και2 Ε/Κ δημοσιογράφους με την ονομασία «Λέξεις που έχουν σημασία: Γλωσσάριο για τη δημοσιογραφία στην Κύπρο» έχει δημιουργήσει την γνωστή ατμόσφαιρα που βλέπουμε τα τελευταία χρόνια από κύκλους των εθνικιστών και των λεγόμενων επανενωτικών (φιλελεύθερων δηλαδή δεξιών και αριστερών). Το έμπειρο ΑΚΕΛ έχει χαρακτηρίσει την συζήτηση για το γλωσσάρι αποπροσανατολιστική διότι “χωρίζει το λαό σε πατριώτες και μη πατριώτες”. Από την άλλη οι γνωστοί αριστερίστικοι κύκλοι (αυτή η αριστερά που θεωρεί αντι-εθνικισμό τον εθνικισμό του άλλου και την Ε.Ε όπως επίσης και το ΝΑΤΟ ως οργανισμούς συνεργασίας) εντός και εκτός κόμματος το έχουν εκθειάσει ως μια πετυχημένη προσπάθεια προς την κατεύθυνση της λύσης. Έχουμε από την μια τους εθνικιστές που θεωρούν την απόλυτη προσβολή να έρχεται μια γλώσσα από ξένο οργανισμό για να τους πει πως θα διατυπώνουν τις λέξεις όσον αφορά το εθνικό ζήτημα (η αλήθεια είναι πως όταν έρχονται οικονομικά γλωσσάρια από το εξωτερικό οι διάφοροι εθνικιστές σούπερ “πατριώτες” τα υιοθετούν πριν ακόμα κατέβουν από το αεροπλάνο), ενώ από την άλλη έχουμε τους τόσο υπερ-κοσμοπολίτες και επανενωτικούς που θεωρούν πως η συζήτηση με όρους αλήθειας δεν βοηθάει στην επανένωση.

Γι’ αυτό τον λόγο δεν μπορεί να εξείρεται το αίσθημα δήθεν που μπορούν να παρουσιάζουν κάποιοι Τ/Κ (οι εθνικιστές Τ/Κ) όσον αφορά την παρουσία του Τουρκικού στρατού, όπως επίσης, θεωρείται όπως λέει το γλωσσάρι, ότι είναι υποτιμητικό να λέμε “κατεχόμενα” το βόρειο τμήμα του νησιού διότι δεν μπορεί η ελληνοκυπριακή πλευρά να λέει στους Τουρκοκύπριους εαν είναι ελεύθεροι ή όχι. Πράγματι, το γλωσσάρι εξείρει το αίσθημα των ελληνοκύπριων εθνικιστών διότι σε αρκετά σημεία, όχι μόνο διορθώνει κάποιες υποτιμητικές λέξεις ή ανακρίβειες που χρησιμοποιούν τα Ε/Κ ΜΜΕ όπως τα “μπουτρούμια” έναντι της λέξης “φυλακή” όπως επίσης ο “Απελευθερωτικός Αγώνας της ΕΟΚΑ” σωστά γίνεται “Αγώνας της ΕΟΚΑ” ή από την άλλη (Τ/Κ) πλευρά το “ελληνοκυπριακός λαός” γίνεται σωστά “ελληνοκυπριακή κοινότητα” (κ.α που έτσι και αλλιώς ο αγωνιζόμενος λαός δεν υιοθετεί εδώ και πολλά χρόνια), αλλά επιχειρεί να παρουσιάσει την πραγματικότητα ως το πρόβλημα για την προσπάθεια επανένωσης. Το γεγονός πως οι εθνικιστές είναι σίγουρο πως είναι έξαλλοι με το εν λόγω γλωσσάρι όμως δεν σημαίνει αυτόματα πως είναι και θετικό. Οι Ε/Κ συγγραφείς στην προσπάθεια τους να φανούν επικριτικοί στην εθνικιστική καθεστηκυῖα τάξη της ελληνοκυπριακής κοινότητας αποδέχονται τους Τούρκους εποίκους ως Τούρκους “πρόσφυγες” όπως επίσης και το “κατεχόμενες περιοχές” να λέγεται “το βόρειο μέρος της Κύπρου” ενώ σε αρκετές εκφράσεις δεν κατέστη δυνατόν η εξεύρεση κοινά αποδεχτής λέξης ( λογικό, αφού η πραγματικότητα πολλές φορές… είναι πεισματάρα!). Το ίδιο και από την άλλη πλευρά, οι Τ/Κ συγγραφείς, αν και λιγότερο, προσπαθούν να εισάξουν στην γλώσσα των Τ/Κ ΜΜΕ κάποιες από τις εδώ “ανησυχίες”. Μοιάζει να είναι προσπάθεια μετριασμού των εθνικισμών μέσα από την επίσημη γλώσσα.

Κάνουμε ένα βήμα πίσω εδώ και διερωτώμαστε:

• Σε ποιον απευθύνεται το εν λόγω γλωσσάρι;
• Στους εργαζόμενους και στις δύο πλευρές που προσπαθούν να βρουν τρόπο να επιβιώσουν καθημερινά;
• Σε αυτούς που μάχονται για την λύση με τον δικό τους τρόπο τόσα χρόνια;
• Αλήθεια, χρειάζεται κάποιος Τ/Κ που επιθυμεί την λύση να λέγονται ψέμματα για το τι είδους επιχείρηση έκανε ο Τουρκικός στρατός το 74′ για να βρεθεί μια βιώσιμη κατάσταση και να επικρατήσει η ειρήνη;
• Χρειάζεται κάποιος Ε/Κ που επιθυμεί την λύση να μην λέγεται η λέξη κατοχή για να βρεθεί λύση ή να χρησιμοποιούνται τα εγκλήματα του 58′ και του 63′ από Ε/Κ εθνικιστές ως εξίσωση του εγκλήματος του 74′;
• Μήπως ο ΟΑΣΕ με το γλωσσάρι αναζήτησης εναλλακτικής της λέξης εισβολή θέλει να εξοντώσει τα πανίσχυρα εθνικιστικά αφηγήματα και στις δύο πλευρές της διαχωριστικής πράσινης γραμμής;

Όχι φυσικά, τίποτε από τα πιο πάνω. Το γλωσσάρι είναι ακόμη μια χορηγία των Ιμπεριαλιστών για επικοινωνιακή διαχείριση του εθνικού ζητήματος στη βάση προώθησης της ΝΑΤΟικής και Ευρωενωσιακής λύσης που επιθυμούν τα ξένα κέντρα για την Κύπρο και είναι λυπηρό που βρήκαν προοδευτικούς (εδώ μπαίνει ερωτηματικό βέβαια κατά πόσον είναι ο καθένας και αν εξυπηρετεί συμφέροντα) Κύπριους και από τις δύο πλευρές να το υλοποιήσουν. Αυτή είναι η ουσία και κανένα δήθεν προοδευτικό επικάλυμμα δεν μπορεί να κρύψει την προσπάθεια διαστρέβλωσης της πραγματικότητας για χάριν μιας πολύ επίπλαστης ισορροπίας λέξεων. Το γλωσσάρι αυτό όχι μόνο δεν θα αποδυναμώσει τα εθνικά αφηγήματα αλλά ενδέχεται να πολώσει μια μικρή μειοψηφία επαγγελματιών ακτιβιστών και γραφεικρατών από την οποία ο εθνικισμός μπορεί να συσπειρώσει πολύ μεγαλύτερη δύναμη απότι οι δυνάμεις που υποτίθεται στηρίζουν την λύση.

Είναι λέξεις που δεν αφορούν εν τέλη τα εργατικά και λαικά στρώματα, για να το πούμε αλλιώς είναι προσπάθεια αποπροσανατολισμού της πραγματικής αιτίας του Κυπριακού προβλήματος που δεν είναι άλλη από την αποτυχία διαμοιρασμού εξουσίας στο νησί από τμήματα της αστικής τάξης και τα Ιμπεριαλιστικά συμφέροντα. Αναλόγως συμφερόντων που θέλει να υπηρετήσει ένα ισχυρό τμήμα της αστικής τάξης και στις δύο πλευρές, γέρνουν και οι λέξεις, τα αφηγήματα, ο άνεμος της επανένωσης. Εν τέλη, είναι κατάντια για τον προοδευτικό κόσμο της Κύπρου που επιθυμεί λύση να πρέπει να υπερασπιστεί ένα γλωσσάρι προερχόμενο από Ιμπεριαλιστικά κέντρα που επιχειρεί να αποκρύψει την πραγματικότητα και στις δύο πλευρές για χάριν μιας ενδεχόμενης συμφωνίας σε περίπτωση νέου γύρου διαπραγματεύσεων.

Αυτός ο Ευρωενωσιακός και Ευρωατλαντικός εν τέλη “αντι-εθνικισμός” εμάς όχι μόνο δεν μας καλύπτει, αλλά τον θεωρούμε επικίνδυνο για νέες εθνικιστικές αναφλέξεις στην περιοχή μας. έχει μαλλιάσει η γλώσσα μας αλλά το ξαναλέμε, χωρίς την πάλη του λαού, δικαιη και βιώσιμη λύση δεν υπάρχει. Οι ενδεικτικές λέξεις όπως και εκείνες που ήδη υπηρετούν το στάτους κβο θα είναι πάντα τρόπος διαχείρισης της παθητικής του στάσης και χειραγώγισης. Έχουν ως αφετηρία την ενοχοποίηση ολόκληρης της Ε/Κ κοινότητας για το πραξικόπημα και ολόκληρης της Τ/Κ κοινότητας για την εισβολή. Δεν θα τους κάνουμε την χάρη, εμείς θα λέμε ότι λέγαμε μέχρι τώρα: το πραξικόπημα το διενήργησαν φασίστες και εθνικιστές από την Ε/Κ κοινότητα με σαφείς εντολές από Ιμπεριαλιστικά κέντρα όπως επίσης η επιχείρηση “Αττίλας” ήταν μια Ιμπεριαλιστική επέμβαση της Τουρκίας που δεν είχε καμιά σχέση με την προστασία των Τ/Κ και που συνεχίζει να κατέχει το βόρειο τμήμα της Κύπρου. Ο λαός παρόλο που το εκφράζει ενστικτωδώς πολλές φορές (θα μιλήσουμε για τις ευθύνες του οργανωμένου λαικού κινήματος για μη διαπαιδαγώγιση και αντι-ιμπεριαλιστική πάλη άλλη φορά), ξέρει… και θέλει βιώσιμη λύση που θα διασφαλίζει την ειρήνη και την ανεξαρτησία, όχι λεπτές ισορροπίες από Ιμπεριαλιστικές συμφωνίες που θα διαιωνίζουν τους κινδύνους.

Το γλωσσάρι, ως ιδέα δεν είναι κακό, όμως δεν πηγάζει από τον λαό, από μια διαδικασία που βάζει τον λαό να δημιουργήσει τις εκφράσεις και λέξεις εκείνες που ανταποκρίνονται στα συμφέροντα του ενώ δεν κλείνει το μάτι στους Ιμπεριαλιστές και να αποκρύπτει την πραγματικότητα. Μόνο με την πολιτική δράση του λαού, να σταματήσει να περιμένει από τους κάθε λογής σωτήρες και φωστήρες τι να κάνει και τι να λέει, μπορεί να αρθεί το στάτους κβο.