Αυτό το ηλεκτρονικό άρθρο δημοσιεύτηκε τον Ιούλη του 2010 στην ιστοσελίδα της Εργατικής Δημοκρατίας.

Συγκλονισμό και συγκίνηση ένοιωσαν όσοι βρέθηκαν στις εκδηλώσεις που οργάνωσε η δικοινοτική πλατφόρμα «Συμμαχία Σταματήστε τον Πόλεμο – Κύπρος» τη περασμένη βδομάδα στη Λευκωσία. Κύριοι ομιλητές στις εκδηλώσεις ήταν η Δήμητρα Κυρίλλου που συμμετείχε στην αποστολή του «Στόλου της Ελευθερίας» προς τη Γάζα και εκπρόσωποι της Παλαιστινιακής αρχής.

Η πρώτη εκδήλωση έγινε στις 29 του Ιούνη στο Πολιτιστικό κέντρο του Δήμου Λευκωσίας που βρίσκεται ελάχιστα μέτρα από το οδόφραγμα της οδού Λήδρας. Ήταν μια ιδιαίτερα φορτισμένη εκδήλωση με έντονο συμβολισμό αφού γινόταν κάτω από τη σκιά της απόφασης της κυβέρνησης της Κυπριακής Δημοκρατίας να απαγορεύσει στα πλοία του «Στόλου της Ελευθερίας» και σε κάθε άλλο πλοίο με προορισμό τη Γάζα να προσεγγίσουν σε λιμάνια της Κύπρου. Κάτι που κατάγγειλαν σαν απαράδεχτο τόσο οι ομιλητές άλλα και όσοι μίλησαν από το ακροατήριο. Η στάση αυτή της κυβέρνησης Χριστόφια την μετέτρεψε σε συνένοχο στο έγκλημα των σιωνιστών και βρίσκεται σε πλήρη διάσταση με τα αισθήματα και τις επιθυμίες της πλειοψηφίας των απλών ανθρώπων στο νησί μας που υποστηρίζουν τον αγώνα των Παλαιστινίων.

Η εκδήλωση άρχισε με την προβολή βίντεο από την αποστολή του στόλου και τις τελευταίες στιγμές του Mavi Marmara, του τούρκικου πλοίου που δέχτηκε την κύρια επίθεση με αποτέλεσμα το γνωστό μακελειό με 9 νεκρούς και δεκάδες τραυματίες. Παρακολουθήσαμε τις συγκλονιστικές σκηνές της αντίστασης του κόσμου στην πειρατική επίθεση των ισραηλινών κομάντος και τις δραματικές εξελίξεις που ακολούθησαν. Αυτό ήταν και η πιο ζωντανή εισαγωγή στη συζήτηση που ακολούθησε. Η Δήμητρα Κυρίλλου έδωσε συνέχεια με τις δικές της συγκλονιστικές περιγραφές για τα όσα έγιναν, ενώ έκανε αναφορά στη στάση της Ελληνικής Κυβέρνησης που όχι μόνο δεν έκανε τίποτα για να βοηθήσει τους Έλληνες ακτιβιστές αλλά συνέχισε τις κοινές στρατιωτικές ασκήσεις με το Ισραήλ που ήταν προγραμματισμένες εκείνες τις μέρες. Εξήγησε τη μεγάλη σημασία αυτής της προσπάθειας και πώς τελικά παρά τις μεγάλες απώλειες ήταν μια νίκη του κινήματος αλληλεγγύης στην Παλαιστίνη γιατί οδήγησε το Ισραήλ σε πλήρη απομόνωση. «Τέτοιες συμβολικές εκδηλώσεις είναι σημαντικές αλλά το πιο σημαντικό είναι να δίνουμε τη μάχη μέσα στις χώρες μας ενάντια στις δικές μας κυβερνήσεις για να κλείσουμε τις πρεσβείες των σιωνιστών δολοφόνων και για να ακυρωθούν όλες οι συμφωνίες για πολιτική, οικονομική ή στρατιωτική συνεργασία με το κράτος του Ισραήλ.»

Μιλώντας μετά ο Dr Maged Hedaib αντιπρόσωπος της Παλαιστινιακής Αρχής στην Κύπρο αφού ευχαρίστησε τη Δήμητρα και όλους τους ακτιβιστές για την αποστολή δήλωσε πως αυτό που έχει την μεγαλύτερη σημασία δεν είναι η ίδια η ανθρωπιστική βοήθεια και τα φάρμακα, «από αυτά μπορούμε να βρούμε» είπε, «αλλά η πολιτική υποστήριξη στον αγώνα μας». Τέλος ευχήθηκε την επόμενη φορά να βρεθούμε μαζί σε μια ελεύθερη Γάζα.

Στο ίδιο πνεύμα έγινε και η συζήτηση με πολλές ερωτήσεις και τοποθετήσεις για το ποια μπορεί να είναι η συνέχεια, για τις γελοίες δικαιολογίες που έδωσε η κυβέρνηση και τα πολιτικά κόμματα ότι αυτή η επιχείρηση ήταν μια καλοστημένη παγίδα της Τουρκίας, για το ρόλο του κράτους του Ισραήλ σαν ο χωροφύλακας των Αμερικανών στην ευαίσθητη περιοχή της Μ. Ανατολής, για τα διεφθαρμένα αραβικά καθεστώτα και τον καθοριστικό ρόλο που έχουν να παίξουν τα κινήματα σε αυτές τις χώρες.

Ήταν μια πολύ ζωντανή εκδήλωση που επαναλήφθηκε την επόμενη μέρα στη βόρεια Λευκωσία στην αίθουσα εκδηλώσεων του Πανεπιστημίου Εγγύς Ανατολής. Και εδώ η συγκίνηση και ο συγκλονισμός ήταν εμφανής ενώ η Δήμητρα έγινε αντικείμενο θερμών εκδηλώσεων από τους τουρκοκύπριους που ήθελαν να της σφίξουν το χέρι και να φωτογραφηθούν μαζί της ενώ το κανάλι του Πανεπιστημίου της πήρε συνέντευξη και κάλυψε την εκδήλωση. Εκ μέρους των Παλαιστινίων μίλησε ο βοηθός Καθηγητής Δρ. Tayseer Al-Shanableh διευθυντής του τμήματος Διεθνών Σχέσεων του Πανεπιστημίου Εγγύς Ανατολής.

Και αυτή η συζήτηση στράφηκε κυρίως στο πώς μπορούμε να δώσουμε συνέχεια στον αγώνα και στο πόσο σημαντική είναι η ξεκάθαρη υποστήριξη στον αγώνα των Παλαιστινίων χωρίς ναι μεν άλλα, όπως κάνει η παραδοσιακή αριστερά.

Μπορεί να μην συγκέντρωσαν πάρα πολύ κόσμο οι εκδηλώσεις της Συμμαχίας αφού και οι δυο μαζί συγκέντρωσαν γύρο στα 80 άτομα αλλά ήταν πολύ σημαντικές γιατί έδωσαν απαντήσεις και επιχειρήματα για να ξεκαθαρίσει η σύγχυση και το μπέρδεμα από τις δικαιολογίες της κυβέρνησης και των κομμάτων που συνταυτίστηκαν με το Ισραήλ ενώ ήταν ακόμη ένας κρίκος στην αλυσίδα της κοινής δράσης ελληνοκυπρίων και τουρκοκυπρίων που κτίζουν την ενότητα του κινήματος στη Κύπρο.

Ντίνος Αγιομαμίτης