Αυτό το ηλεκτρονικό άρθρο δημοσιεύτηκε τον Φλεβάρη του 2021 στην σελίδα Facebook της Σπιριθκιάς.

Ο εκπρόσωπος τύπου της αστυνομίας ερωτηθείς να σχολιάσει την αστυνομική βαρβαρότητα του περασμένου Σαββάτου, το μόνο που βρήκε να πει είναι ότι οι αύρες, χρησιμοποιούνται και από αστυνομίες άλλων χωρών. Όσο η νεαρή Αναστασία και οι γιατροί πάλευαν να σώσουν το μάτι, εκ του ασφαλούς πιπιλούσαν αυτές τις ανόητες δικαιολογίες. Μαζί τους φυσικά και τα κανάλια που σαν καλά πλυντήρια άρχισαν από την μια να ξεπλένουν την αστυνομία για τη βίαιη δράση της και από την άλλη να τρομοκρατούν τον κόσμο να μην παρευρεθεί στην πορεία του Σαββάτου.

Παραθέτουμε αυτούσια τα λόγια του:

«Είναι ένα όχημα, το οποίο διέπεται με αστυνομική διάταξη αυτό το αντιδιαδηλωτικό όχημα, το οποίο χρησιμοποιείται σε πάρα πολλές αστυνομίες σε όλο τον κόσμο».

Θα σας πάμε λίγα χρόνια πίσω, να διηγηθούμε μια ιστορία γιατί «οι άλλες χώρες» δεν έχουν και πολλή σχέση με τη χώρα του ρουσφετιού, της διαφθοράς και της καρέκλας.

Στην Στουτγκάρδη, πρωτεύουσα της Baden-Württenberg, από την δεκαετία του 90’σχεδιάστηκε να μεταφερθεί ο σταθμός των τρένων υπόγεια. Η αντίδραση του κόσμου υπήρξε τεράστια κυρίως για οικολογικούς λόγους. Η υποβάθμιση και ρύπανση των υπόγειων υδάτων, το ευαίσθητο υπόστρωμα και η καταστροφή μεγάλου μέρους ενός πάρκου κοντά στο κέντρο της πόλης ήταν κάποιοι από τους πιο σημαντικούς. Το πάρκο ήταν αρκετά μεγάλο, στεκόταν σαν πνεύμονας στην περιοχή για πάρα πολλά χρόνια γεμάτο από μουσεία και δέντρα μεγάλης ηλικίας.

Οι διαμαρτυρίες άρχισαν από την δεκαετία του 1990 και κράτησαν μέχρι το τέλος της περασμένης δεκαετίας 2010-2020. Κάθε μέρα υπήρχαν καθιστικές διαμαρτυρίες επί 24ωρου βάσης. Αξίζει να αναφέρουμε, πως εκπαιδευτικοί πήγαιναν με τους μαθητές τους στον χώρο των διαμαρτυριών με σκοπό να συζητήσουν με τους διαδηλωτές τους λόγους της διαμαρτυρίας.

Την άνοιξη του 2010 σε μια διαδήλωση οπού μαζεύτηκε αρκετός κόσμος τα πράγματα είχαν αρχίσει να δυσκολεύουν για τους υποστηρικτές του νέου σταθμού. Ο τότε πρωθυπουργός της Στουτγκάρδης διέταξε τον αρχηγό της αστυνομίας να καταστείλει άμεσα τη διαδήλωση και να διαλύσει το πλήθος ακόμα και με βίαια μέσα. Έτσι ακριβώς έγινε, το πλούσιο κράτος της Στουτγάρδης όμως δεν είχε μόνο μία αύρα να επιδείξει αλλά τρεις, με τις οποίες άρχισαν να καταβρέχουν τον κόσμο ενώ ταυτόχρονα έριχναν ξύλο και δακρυγόνα σε όποιο άτομο έβρισκαν μπροστά τους. Να αναφέρουμε πως τη συγκεκριμένη στιγμή στον χώρο της διαδήλωσης βρίσκονταν σχολεία που πήγαν να συνομιλήσουν με τους διαδηλωτές. Ξαφνικά μια ριπή από τον γερμανικό «Αίαντα» όπως ακριβώς και στην Λευκωσία, κτύπησε στο πρόσωπο έναν ηλικιωμένο διαδηλωτή. Ο άνθρωπος αυτός, παρά τις επεμβάσεις και την φροντίδα που έτυχε, έχασε το 80% της όρασής του.

Την ίδια κιόλας ημέρα καταδικάστηκε ολόκληρη η δραστηριότητα της αστυνομίας, ο αρχηγός της αστυνομίας επέρριπτε ευθύνες στον πρωθυπουργό για σαφείς οδηγίες. (Σας θυμίζει κάτι;)

Αν και η αστυνομία προσπάθησε να τα κουκουλώσει λέγοντας ψέματα, όπως «πρώτοι επιτέθηκαν οι διαδηλωτές», «ο Αίαντας σημάδευε μόνο τα πόδια» (Αυτό κι’ αν σας θυμίζει κάτι.) Σιγά σιγά η αλήθεια έλαμψε. Λίγους μήνες μετά, ο πρωθυπουργός αναγκάστηκε να παραιτηθεί, αργότερα έχασε και το βουλευτικό του δικαίωμα ενώ σήμερα δεν υπάρχει καν σαν πολιτικό πρόσωπο. Αυτό σίγουρα δεν σας θυμίζει τίποτα από την κυπριακή πραγματικότητα.

Η νόμιμη βία της εξουσίας είναι πάντα θεμιτή και αποδεκτή από τις μάζες, τα ΜΜΕ θα συνεχίσουν να λένε όσα ψέματα θέλουν υποστηρίζοντας την κρατική βία, τα δικαστήρια θα κάνουν πλάτες και η γη θα συνεχίσει να γυρίζει. Βλέπουμε όμως πως αντιδρούν σε άλλες χώρες, με διαφορετική νοοτροπία από τη νήσο των κανίβαλων σε παρόμοια περιστατικά. Εδώ θα γίνουν χίλιες υποκινούμενες έρευνες, κανένας φταίχτης, καμία ευθύνη, καμία παραίτηση, κανένα πρόβλημα. Αν το σύνθημα «οι μπάτσοι δολοφονούν» σας μοιάζει υπερβολικό, σκεφτείτε πόσο μακριά μας ήταν το Σάββατο. Αν είχαν λίγη έστω αξιοπρέπεια (γελάμε), αρχηγός αστυνομίας, Γιολίτη και Αναστασιάδης θα έδιναν παραίτηση την ίδια στιγμή για τη χούντα που επέβαλαν.

Να επισημάνουμε επιστρέφοντας πίσω στην ιστορία μας πως μετέπειτα, η επιχείρηση της αστυνομίας κρίθηκε παράνομη από το δικαστήριο, ο αρχηγός της αστυνομίας έχασε τη θέση του ενώ ο ηλικιωμένος τραυματίας κινήθηκε νομικά, κέρδισε τη δίκη ενάντια στο κράτος και αποζημιώθηκε με €120.000! Βέβαια, θα προτιμούσε να είχε το φως του και να μη βίωνε τον πόνο και την ταλαιπωρία που απλόχερα του χάρισαν οι «ανθρωποφύλακες». Να πούμε πως σύμφωνα με αναφορές, πολλοί άνθρωποι που ήταν εκείνη την μέρα παρών αντιμετωπίζουν μέχρι σήμερα προβλήματα.

Κανένας δεν ζήτησε συγγνώμη στην νεαρή Αναστασία και για να είμαστε ειλικρινείς δεν πέφτουμε από τα σύννεφα. Η καθεμιά και ο καθένας από εμάς έχει την ευθύνη όσων πράττει και οφείλει να αναλάβει οποιεσδήποτε συνέπειες, σε αντίθεση με τους εξουσιαστές που με τις αποφάσεις τους καταστρέφουν ζωές, στερούν βασικές ελευθερίες ή γυρίζουν κανόνια εις βάρος των πολιτών και μετά κρύβονται σε σκοτάδι κρατώντας αγκαλιά θέση και αξιώματα. Οι μπάτσοι φυσικά ως άβουλα αντικείμενα εκτελούν οδηγίες όπως οι αντιοχλαγωγικές αύρες, όπλα που επιστρατεύει η εξουσία ενάντια σε εκείνους που εξεγείρονται. Δυστυχώς γι’ αυτούς δεν μας φοβίζουν, δεν μας υποτάσσουν.

Υ.Γ Από αύρες έχουν σκοτωθεί μέχρι στιγμής τρεις άνθρωποι στην Ινδονησία (1996) και άλλοι τόσοι στην Ζιμπάμπουε (2007). Στην Τουρκία το 2013 το όχημα χρησιμοποίησε δακρυγόνο υγρό και ένας άνθρωπος έχασε τη ζωή του. Στην Ουκρανία το 2014 διαδηλωτής πέθανε από πνευμονία που του προκάλεσε το παγωμένο νερό. Στη Νότια Κορέα (2016) ένας 68χρονος αγρότης υπέκυψε στα τραύματα που προκλήθηκαν σχεδόν σε ολόκληρο το σώμα του όταν τον χτύπησε μια ριπή.

Σπιριθκιά.