Αυτό το φυλλάδιο εκδόθηκε από την από την Φεμινιστική Συλλογικότητα Κόρες Ξαπόλυτες τον Ιούνη του 2021 και μοιράστηκε στη διαμαρτυρία έξω από τα γραφεία του Γενικού Εισαγγελέα, που έλαβε μέρος στις 18 Ιουνίου, στη Λευκωσία.

Θκυο χρόνια που την εύρεση των θυμάτων: Κείμενο φεμινιστικής ομάδας για τον χειρισμό των υποθέσεων γυναικοκτονίας που το κράτος τζαι την αστυνομία.

Αστυνομία, στρατός, νομική υπηρεσία, υπουργεία - τούτα ούλλα για εμάς συνιστούν το πλέγμα των πατριαρχικών δομών που κυριαρχούν πάνω στα γυναικεία σώματα με παραπάνω που έναν τρόπους. Θκυο χρόνια μετά τες «συγκλονιστικές» αποκαλύψεις για τον «πρώτο serial killer» της Κύπρου, όι μόνο εν άλλαξε τίποτε στες εργασιακές συνθήκες μεταναστριών γυναικών με καθεστώς οικιακών εργατριών αλλά τζιαι άλλα καθεστώτα, όπως της 'εποχιακής εργάτριας' αλλά οι ίδιοι οι θεσμοί επικροτούν ουσιαστικά τες εγκληματικές παραλείψεις της αστυνομίας, οι οποίες υποκινούνταν που ξεκάθαρα ρατσιστικές τζαι σεξιστικές αντιλήψεις, διώντας το ξεκάθαρο για εμάς μήνυμα ότι ολόκληρο το πλέγμα των κρατικών μηχανισμών αναπαράγει την έμφυλη τζαι ρατσιστική βία, μέσω της ανοχής τούτων των συμπεριφορών της αστυνομίας. Τα εργαλεία των ενόχων εν η μεταναστευτική πολιτική της κυβέρνησης τζιαι η κανονικοποιημένη de facto διχοτόμηση του νησιού, η μαύρη τρύπα, άλλοθι της κυπριακής δημοκρατίας: που ποτζεί έρκουνται με πρόθεση να αλλοιώσουν τον δημογραφικό μας χαρακτήρα λαλεί μας ο Nουρής, ποτζεί φεύκουν τζαι πάσιν όταν «εξαφανίζουνται» μας λαλούν οι αστυνομικοί της πρώτης γραμμής οι οποίοι επέλεξαν να μεν διερευνήσουν τες καταγγελίες.

Καταγγέλλουμε την γενική εισαγγελία. Τον περασμένο Μάιο εδοθήκαν οδηγίες για ποινική δίωξη κατά των 15 αστυνομικών που εχειριστήκαν τις καταγγελίες για τις εξαφανίσεις των 7 γυναικών τζιαι κοριτσιών, κάτι το οποίο επροσέδιδε μιαν ελπίδα ότι μετά που έντονη κοινωνική κατακραυγή τα σώματα των δολοφονημένων γυναικών εν ήταν πλέον τόσο αόρατα στα μάθκια της κυπριακής δικαιοσύνης. Η απόφαση όμως του νυν γενικού εισαγγελέα να μεν προχωρήσει με τες ποινικές διώξεις των μελών της αστυνομίας για παράλειψη στην άσκηση των επιχειρησιακών τους καθηκόντων τελικά εν μας αφήνει έκπληκτες τζιαι κάθε άλλο παρά μας συγκλονίζει. Φαίνεται πως αποφάσισε να κλείσει τον φάκελο, να τον βαώσει στα συρτάρκα της ξιμαρισμένης υπηρεσίας του, αθωώνοντας ουσιαστικά κάθε συνένοχο, διώντας το πράσινο φως για επιπρόσθετη εγκληματική αμέλεια, επιβραβεύοντας κάθε μπάτσο που αγνόησε τες καταγγελίες, στερώντας την ουσιαστική δικαιοσύνη για τες δολοφονημένες τζαι τες οικογένειές τους.

Καταγγέλλουμε την Αστυνομία. Να υπενθυμίσουμε ότι παρά το γεγονός ότι οι εξαφανισμοί είχαν καταγγελθεί επανειλλημένα που τις οικογένειες τζιαι τις φίλες των δολοφονημένων γυναικών, τζιαι ότι η αστυνομία είσιεν αρκετά στοιχεία για να συνδέσει τον στρατιωτικό με τις εξαφανίσεις (πράμα που φάνηκε που το πόσο γλίορα τον εσυνδέσαν μετά τον τυχαίο εντοπισμό του πτώματος της Mary Rose που περαστικούς), μέλη της αστυνομίας αποφασίσαν ότι τα θύματα «εφύαν, επήαν στα κατεχόμενα» τζαι το θέμα έληξε τζιαμέ. Εν ξιάννουμε ότι υπάρχουν ακόμα γυναίκες, οι πλείστες μετανάστριες, που αγνοούνται χωρίς να τες γυρεύκει κανένας. Να υπενθυμίσουμε επίσης ότι η εγκληματική συνενοχή της αστυνομίας εκατάφερε να συγκαλυφτεί που την «θεοποίηση» του «εξαιρετικού» ανακριτικού έργου του Τμήματος Ανιχνεύσεως Εγκλημάτων (TAE) της αστυνομίας, η οποία μας επαρουσιάστηκεν ως να επιλύει τούτο το δύσκολο παζλ επιτυχώς, ασχέτως πως εν ο ίδιος ο γυναικοκτόνος που επαραδέχτηκε τζαι τους 7 φόνους, την στιγμή που ο ίδιος το επιθυμούσε, τζαι ασχέτως πως ούλλα τα πτώματα, πλην ενός, εντοπιστήκαν μετά που υποδείξεις του ίδιου! Εν μας εμπνέει καμιάν εμπιστοσύνη ή ασφάλεια το σώμα της αστυνομίας. Αντίθετα εν οργανικό κομμάτι του προβλήματος. Μάλιστα υπαστυνόμος του ΤΑΕ εδήλωνε δημόσια ότι οι ανακριτές τζαι ο δολοφόνος “εν να πάρουν ένα μυστικό μαζί τους”. Αξιωματούχοι της αστυνομίας, λοιπόν, κρατούν μυστικά με γυναικοκτόνους…

Καταγγέλουμε τα μέσα μαζικής ενημέρωσης. Τα ΜΜΕ τότε, φυσικά αναλωθήκαν στες «συγκλονιστικές» αποκαλύψεις τζιαι στο ψυχολογικό προφίλ του δολοφόνου αποφεύγοντας επιδεικτικά τες βαθκιά ριζωμένες συνθήκες που του επιτρέψαν να σκοτώνει ανενόχλητος. Εν έκαμαν καμιά αναφορά σε μισογυνισμό, σεξισμό ή ρατσισμό, όπως ούτε στη σημασία των εργασιακών συνθηκών των μεταναστριών γυναικών, με αποτέλεσμα να μεν ληφθεί υπόψιν στο δημόσιο διάλογο η σχετικότητα των παραγόντων τούτων, αφού κύριο μέλημά τους ήταν να «κλείσει» τούτος ο οδυνηρός για την κυπριακή κοινωνία φάκελος τζαι να θαφτούν οι βαλίτσες της (συν)ενοχής στα συρτάρκα της ατιμωρησίας. Όπως έγινε εξάλλου τζιαι στη περιπτώση της Βρετανίδας στην Αγία Νάπα, αλλά τζιαι στις πλείστες περιπτώσεις βιασμών τζιαι έμφυλης βίας. Εν ξεχάννουμε επίσης πως μέσα που τες δηλώσεις του, ο Αναστασιάδης θρασύτατα τζαι ευκαιριακά εμετέτρεψε την κοινωνική κατακραυγή που εξέσπασε, μετά τις αποκαλύψεις των γυναικοκτονιών, σε κομματική σύγκρουση, ανακοινώνοντας ότι τουλάχιστον τζείνοι (η κυβέρνησή του δηλαδή) «ετολμήσαν να ζητήσουν συγγνώμη παρόλο που τα θύματα ήταν αλλοδαπές»!

Για μας, λοιπόν, ένεν απλά ένας ψυχοπαθής άντρας που εσκότωσε την Mary Rose, την Arian, την Sierra, την Livia Florentina, την Maricar, την Elena Natalia τζαι την Asmita Khadka. Εν το ίδιο το κράτος. Τα σιέρκα του στρατιωτικού οπλιστήκαν που τους σαπισμένους μισογύνικους θεσμούς της κυπριακής δημοκρατίας, οι οποίοι αναπαράγουν τον σεξισμό τζαι τον ρατσισμό, οι οποίοι μεταφράζουνται σε εγκληματική αδράνεια, καθιστώντας τους ίδιους τους θεσμούς συνένοχους του γυναικοκτόνου. Η δολοφονική άσκηση εξουσίας πάνω στα ευάλωτα σώματα μεταναστριών γυναικών έγινε δυνατή λόγω της συστημικής τους αορατότητας που εντείνεται που τις διασταυρούμενες ανισότητες που κουβαλεί η ταυτότητά τους ως γυναίκες μετανάστριες οικιακές εργάτριες - ως υποκείμενα που ζουν στο περιθώριο της κυπριακής κοινωνίας τζαι που βιώνουν καθημερινά συστημική βία. Η απομόνωσή τους λόγω των συστημικών εμποδίων, η κοινωνικο-οικονομική τους εξάρτηση που άτομα τζαι θεσμούς που εν διστάζουν να ασκήσουν εξουσία πάνω τους, η έλλειψη εμπιστοσύνης προς δομές τζαι δίκτυα που υποτίθεται θα διασφαλίσουν την προστασία τους, η μηδενική τους νομική αντιπροσώπευση, εν λίοι που τους παράγοντες που καταδεικνύουν πως οι γυναικοκτονίες εν κομμάτι ενός ευρύτερου πατριαρχικού συστήματος σχεδιασμένου να τρομοκρατεί γυναίκες για την διατήρηση των προνομίων που φέρει η επιτελεστική λειτουργία του αντρικού φύλου. Τα θύματα του στρατιωτικού εν ήταν άτυχα τζαι απρόσωπα όντα. Έννεν τυχαίο που ήταν γυναίκες. Έννεν τυχαίο που ήταν μετανάστριες. Έννεν τυχαίο που εζούσαν υπό ένα μόνιμο καθεστώς επισφάλειας.

Να κλείουνται οι υποθέσεις, να ξιάνουνται, να μεν ξεβολευκούμαστεν, να μεν αναστατώνεται η κοινή γνώμη. Να μεν συνδέουμεν την ταξική, έμφυλη τζιαι εθνοτική ταυτότητα. Τι διαθεματικότητα τζιαι πελλάρες, αναλύουν μας τον ψυχισμό του γυναικοκτόνου, για να διούμεν έμφαση στες ατομικές ευθύνες: ήταν πελλή η γυναίκα που εκατάγγειλε βιασμό, ήταν ένας ψυχοπαθής αποκομμένος που την ευρύτερη κοινωνία, ήταν μια μετανάστρια, ήρτε να πιάει τα λεφτά μας τζιαι να φύει, τι νεκατώννετε πάλε; Ο δολοφόνος εν φυλακή, τι άλλο θελετε;

Εν θα σκάζαμε ούτε αν εκαταδικάζουνταν ούλλοι οι ένοχοι για τα εγκλήματα κατά των 7 γυναικών και κοριτσιών, που όπως επροαναφέραμε εν πολλοί, πόσω μάλλον όταν ακόμα τζιαι μετά που τόσο φρικιαστικά γεγονότα ακόμα τζιαι οι άμεσα εμπλεκόμενοι προστατεύκουνται απροκάλυπτα.

Εν μπορείτε να ξεπλύνετε το γαίμαν που τα σιέρκα σας πκιον. Κολυμπάτε μες σε κότσινες λίμνες συνενοχής τζαι δολοφονικής αμέλειας. Βρωμάτε σεξισμό τζαι ρατσισμό.

Αλλά εμείς θωρούμε σας κατάμματα, είμαστε σμήνος που σας πολιορκεί τζαι απαιτούμεν δικαιοσύνη για τες δολοφονημένες. Απαιτούμε να ξανανοίξει η υπόθεση. Που δαμέ τζιαι να πάει εν να μας βρίσκετε μπροστά σας.

Ούτε μια αδερφή μας λλιόττερη.

- Φεμινιστική Συλλογικότητα “Κόρες Ξαπόλυτες”