Αυτό το φυλλάδιο διαμοιράστηκε στη Λεμεσό τον Γενάρη του 2012.

ΚΥΠΡΙΟΙ ΚΑΙ ΞΕΝΟΙ ΕΡΓΑΤΕΣ ΕΝΩΜΕΝΟΙ

Η παγκόσμια κρίση του καπιταλισμού δε θα μπορούσε παρά να αγγίξει και την Κύπρο. Τα αποτελέσματα της επίθεσης που οι καπιταλιστές εντείνουν ενάντια στους εργαζόμενους δεν έχει άλλο σκοπό, από το να ξεπεραστεί η κρίση εις βάρος της κοινωνικής πλειοψηφίας. Αλλά η αλήθεια είναι αυτή: Εμείς, οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, η νεολαία, δε δημιουργήσαμε την κρίση τους. Όπως πάντα τα κέρδη ήταν δικά τους, δικές τους να ‘ναι και οι ζημιές.

Φορτώνουν σε εμάς τα βάρη της καπιταλιστικής κρίσης, τα χρέη και τα ελλείμματα που το κεφάλαιο δημιούργησε. Την ίδια ώρα η κυβέρνηση χαρίζει δις στις τράπεζες που συνεχίζουν να αυξάνουν τα κέρδη τους. Η ανεργία αποτελεί πλέον εφιαλτική πραγματικότητα ιδιαίτερα για τη νεολαία, έχοντας φτάσει στο μεγαλύτερο ποσοστό, ενώ οι εργασιακές συνθήκες γίνονται ακόμα πιο σκληρές.

Κι ενώ η κυβέρνηση με τη στήριξη της αντιπολίτευσης επιβάλλει πολιτική λιτότητας με περικοπές και απολύσεις, οι δυνάμεις του κεφαλαίου προσπαθούν να υποτάξουν τις όποιες κοινωνικές αντιστάσεις, με τα εκβιαστικά διλλήματα για το ενδεχόμενο ενσωμάτωσης μας στο ΔΝΤ. Ταυτόχρονα προσπαθούν να σπάσουν το ηθικό και τη ενότητα της εργατικής τάξης, στοχοποιώντας τμήματα της. Από τη μια έχουμε την επίθεση στους εργαζόμενους του δημοσίου που τους παρουσιάζουν ως δήθεν προνομιούχους και από την άλλη στοχοποιούν τους πιο σκληρά εκμεταλλευόμενους εργάτες, τους μετανάστες.

Οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να ξεγελιούνται από αυτή τη προπαγάνδα. Ήδη είναι ξεκάθαρο ότι οι περικοπές στο δημόσιο ήταν απλά η αρχή και τώρα η επίθεση επεκτείνεται και στον ιδιωτικό τομέα απειλώντας, ακόμα και στοιχειώδη δικαιώματα και κατακτήσεις των εργαζομένων. Οι μετανάστες από τη άλλη, ζουν σε ένα μεσαιωνικό καθεστώς υπερεκμετάλλευσης που τους έχουν επιβάλει οι κυρίαρχοι. Έτσι οι εργοδότες και το κράτος θέλουν να αποδυναμώσουν κι άλλο την αξία της εργατικής δύναμης ώστε να μεγαλώσουν τα κέρδη τους.

Ξέρουμε πως εμείς, οι ιδιωτικοί υπάλληλοι, δε θα βρούμε το δίκιο μας αν οι μισθοί των δημοσίων μειωθούν. Ξέρουμε ότι δε θα μπουν στη δικιά μας τσέπη όσα τους κόψουν και ξέρουμε ακόμα καλύτερα, ότι αν η επίθεση ενάντια σε αυτούς περάσει, εμείς θα χάσουμε ακόμα περισσότερα. Ξέρουμε, εμείς οι πιο παλιοί εργαζόμενοι, ότι αν οι νέοι πάρουν χαμηλότερους μισθούς από μας, τότε θα ‘ρθει αργά ή γρήγορα και η δικιά μας η σειρά. Ξέρουμε, εμείς οι νέοι εργαζόμενοι, ότι αν μας πάρουν στη δουλειά με χαμηλότερο μισθό από τον παλιότερο εργαζόμενο που απέλυσαν, με την ίδια ευκολία θα διώξουν κάποτε και μας. Ξέρουμε, εμείς οι Κύπριοι εργαζόμενοι, ότι η εκμετάλλευση των μεταναστών και το φθηνό εργατικό δυναμικό μόνο αρνητικά αποτελέσματα μπορεί να φέρει σε εμάς. Όχι γιατί δε μπορούμε να τους ανταγωνιστούμε που μας «τρώνε» τις δουλειές, ούτε γιατί θέλουμε να τους υπερασπιστούμε από φιλανθρωπία ή συμπόνοια. Είναι γιατί ξέρουμε ότι όταν ένα κομμάτι των εργαζομένων τυγχάνει μεγάλης εκμετάλλευσης, τότε θα ‘ρθει και η σειρά για το άλλο. Γιατί όταν ένα κομμάτι βρίσκεται σε δύσκολη θέση (πχ. παράνομη διαμονή, ανασφάλιστη και μαύρη εργασία) θα δεχθεί να εργαστεί με πολύ χειρότερους όρους, κάτι που θα αναγκάσει το υπόλοιπο κομμάτι σε υποχωρήσεις. Ξέρουμε επίσης ότι οι συντάξεις μας δε θα κινδύνευαν, αν οι ξένοι εργάτες είχαν κοινωνικές ασφαλίσεις. Αλλά η παράνονη διαμονή, η μαύρη και ανασφάλιστη εργασία δεν υφίστανται γιατί δε μπορούν να παταχθούν, αλλά γιατί ακριβώς συμφέρουν το κεφάλαιο και την εργοδοσία. Για να αποδυναμώνουν συνολικά όλους τους εργαζόμενους. Άραγε λοιπόν, ποιος είναι ο εχθρός;;;

Οι εργαζόμενοι όπου κι αν δουλεύουν, έχουν να κερδίσουν μόνο αν ενωθούν ενάντια σε αυτούς που θέλουν να τους ισοπεδώσουν. Κύπριοι και ξένοι εργάτες πρέπει να παλέψουν μαζί για ίσα δικαιώματα και κατακτήσεις, η ενότητα είναι ο μόνος τρόπος να έχουν αντίκρυσμα οι αγώνες τους. Αυτή η κατάσταση μπορεί να ανατραπεί μόνο αν υπάρξει άμεση και αποφασιστική αντίσταση στη βάση της ταξικής και συνδικαλιστικής ενότητας και αλληλεγγύης.

Οι εργαζόμενοι δεν μπορούν να περιμένουν τίποτα ούτε από τις συνδικαλιστικές οργανώσεις, καθώς ο ολοκληρωτικός έλεγχος τους από τις κομματικές γραφειοκρατίες, τις έχουν μετατρέψει σε κομματικά όργανα όπου οι βολεμένες ηγεσίες προωθούν τον πελατειακό και ξεπουλημένο διαχειριστικό συνδικαλισμό, που συνήθως συμβιβάζεται ή ακόμα και ταυτίζεται με τα εργοδοτικά συμφέροντα. Όλοι μαζί οι εργαζόμενοι πρέπει να γυρίσουν τη πλάτη σε όλους αυτούς που τους εκμεταλλεύονται και να πάρουν τη κατάσταση στα χέρια τους, να αυτοοργανωθούν παλεύοντας για τις ανάγκες τους. Για να γίνει αυτό πρέπει να δημιουργηθούν σωματεία βάσης όπου θα λειτουργούν αμεσοδημοκρατικά με γενικές συνελεύσεις και θα έχουν ταξική σύνθεση, δεν θα έχουν θέση εκεί κομματικά στελέχη ή αφεντικά.

Διαδηλώνουμε και φωνάζουμε ότι βρισκόμαστε στο πλάι των ξένων εργατών, απορρίπτοντας και πολεμώντας κάθε φωνή που προσπαθεί να τους ενοχοποιήσει για την κατάσταση που η κρίση δημιουργεί. Παλεύουμε για τα δικαιώματά τους στην εργασία, την ασφάλιση, τα αξιοπρεπή μεροκάματα και την αξιοπρεπή ζωή ξέροντας ότι παλεύουμε ταυτόχρονα και για μας, τους ντόπιους εργαζόμενους. Καλούμε τους όλους τους εργαζόμενους, γυναίκες και άντρες, νέους και παλιότερους, δημόσιους και ιδιωτικούς υπάλληλους, Κύπριους και ξένους να τολμήσουν να κοιτάξουν στα μάτια τον πραγματικό τους εχθρό και μαζί να πορευτούμε στον αγώνα της διεκδίκησης των κοινών δικαιωμάτων μας.

ΟΙ ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΣ ΕΙΝΑΙ ΤΗΣ ΓΗΣ ΟΙ ΚΟΛΑΣΜΕΝΟΙ

ΚΥΠΡΙΟΙ ΚΑΙ ΞΕΝΟΙ ΕΡΓΑΤΕΣ ΕΝΩΜΕΝΟΙ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΟΙ ΚΑΙ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΕΣ

ΠΟΡΕΙΑ ΣΤΗΝ ΛΕΜΕΣΟ 29/1/2012

ΩΡΑ 15:00 ΣΤΟΝ ΜΟΛΟ (2ο Parking)