Ο Γιάννης Πάρπας έχει πάει ήδη φυλακή για δύο μήνες πέρσι. Τον περασμένο μήνα επρόκειτο να δικαστεί και πάλι. Αυτή τη φορά διακινδυνεύει πολύ μεγαλύτερη καμπάνα με βάση τα λεγόμενα του ίδιου του στρατιωτικού δικαστή, ο οποίος σε μια από τις αναβληθείσες δίκες του Πάρπα προειδοποίησε ότι θάναι πολύ πιο αυστηρός.
Ο Πάρπας αρνείται να προσέρχεται στις ασκήσεις της εφεδρείας διότι όπως υποστηρίζει ο ίδιος δεν θέλει να συμμετέχει σ' ένα στρατό ο οποίος αν δυναμώσει αρκετά θα σφάξει και πάλι τους Τουρκοκύπριους, και εν πάση περιπτώσει η συνείδηση του δεν του επιτρέπει αυτή τη συμμετοχή. Από τη πλευρά μας, χρειάζεται να ανησυχεί κανείς γι αυτό το στρατό για χίλιους λόγους, εκτός από το ότι θα σφάξει πλέον Τουρκοκύπριους. Η σχετική επιθετικότητα που εμφανίζει ως προς τους Τουρκοκύπριους ή ακόμα τον τούρκικο κατοχικό στρατό είναι μόνο λόγια. Όπως ομολογείται από κάθε στρατιωτικό αναλυτή, το πρόβλημα του ελληνοκυπριακού στρατού είναι να ξεπεράσει τις δυνατότητες άμυνας των 48 ωρών. Για μια ουσιαστικότερη κριτική του ρόλου και του στρατού και της εφεδρείας θα επανέλθουμε γιατί δεν μας το επιτρέπει ο χώρος και επιπλέον γράψαμε στο πρόσφατο παρελθόν σ' άλλα τεύχη του «Εντός». Σ' οποιαδήποτε όμως αντιμετώπιση δεν πρέπει να μας ξεφεύγει ότι η κύρια στρατιωτική κατασταλτική μηχανή στη Κύπρο είναι ο τούρκικος στρατός. Όμως οποιαδήποτε αντιμετώπιση επίσης, δεν πρέπει να ξεχνά τα στοιχειώδη ανθρώπινα και δημοκρατικά δικαιώματα. Θεωρούμε ότι είναι δικαίωμα του Πάρπα να πηγαίνει ή να μην πηγαίνει στην εφεδρεία. Γι' αυτό και τον υποστηρίζουμε μαζί με τον εκπρόσωπο της Διεθνούς Αμνηστίας και άλλων δημοκρατικών οργανώσεων που του συμπαρίσταται καθώς και της επί τούτου συσταθείσας επιτροπής στην Κύπρο. Ο καθένας μας δεν πρέπει να ξεχνά, ότι οποιοσδήποτε περιορισμός της δημοκρατίας αργά ή γρήγορα θα βγει ξινός και για τον ίδιο. Όταν χτυπά η καμπάνα, μη ξεχνάς, χτυπά και για σένα. Εξ' άλλου μόνο ελεύθεροι λαοί μπορούν να παλεύουν για ελευθερία.⚫