Κυπριακό Κινηματικό Αρχείο
Cyprus Movements Archive
Kıbrıs Sosyal Hareket Arşivi

Ο Υπουργός παιδείας με τις θέσεις και τις δηλώσεις του, προσπαθεί να μας πείσει για την επιτυχία του συστήματος εισαγωγής στα πανεπιστήμια και γενικότερα του εκπαιδευτικού συστήματος. Η αποκάλυψη από μέρους του των 707 “κρυμμένων” θέσεων στα πανεπιστήμια και η διαφωνία του με τις ενέργειές τις συγκλήτου του πανεπιστημίου να κόψει 25 θέσεις από την πολυτεχνική σχολή γιατί οι υποψήφιοι δεν πέρασαν τις 84 μονάδες, προβάλλονται σαν η απόδειξη ότι η πολιτική της κυβέρνησης και του υπουργείου δημιουργούν τις προϋποθέσεις για ένα εκπαιδευτικό σύστημα που θα παρέχει ίσες ευκαιρίες για όλους. Aυτές οι διαπιστώσεις όμως μοιάζουν γελοίες μπροστά στην δοκιμασία που πέρασαν όλες αυτές οι χιλιάδες των μαθητών της Γ' Λυκείου μπροστά στο τσεκούρι των εξετάσεων.

Στην πραγματικότητα το εκπαιδευτικό σύστημα από τη ρίζα του χωρίζει τους μαθητές σε δύο κατηγορίες, στους “καλούς” που έχουν περισσότερες δυνατότητες να συνεχίσουν και στους “κακούς” που προορίζονται μόνο για το απολυτήριο του λυκείου για να μετατραπούν αργότερα σε φτηνό και ανειδίκευτο εργατικό δυναμικό. Ακόμα και τα στατιστικά που το ίδιο το υπουργείο δημοσιεύει δείχνουν ξεκάθαρα αυτό το διαχωρισμό. Σύμφωνα με στοιχεία του υπουργείου η σχολική αποτυχία κυμαίνεται στο 21% περίπου, ενώ το 11,67% των μαθητών δεν παίρνουν απολυτήριο Γυμνασίου και το 10% απολυτήριο Λυκείου. Τα ποσοστά αναλφαβητισμού, αποτυχίας και ο αριθμός των μαθητών που δεν αντέχουν και εγκαταλείπουν τα Λύκεια είναι πολύ μεγαλύτερος στα περιφερειακά Λύκεια, γυμνάσια και τεχνικές σε σχέση με τα υπόλοιπα. Αυτό δεν οφείλεται στο ότι οι μαθητές σε αυτά τα σχολεία είναι πιο ηλίθιοι από τους υπόλοιπους. Είναι αποτέλεσμα της πολιτικής του υπουργείου που βάζει σε δεύτερη μοίρα αυτά τα σχολεία. Οι ελλείψεις σε βιβλία, εργαστήρια και καθηγητές είναι υπερδιπλάσιες και κύρια σε αυτά τα σχολεία φοιτούν μαθητές που προέρχονται από πιο φτωχές οικογένειες που στο τέλος δεν αντέχουν οικονομικά τον ανταγωνισμό και την κούρσα των εξετάσεων.

Είναι αστείο να θεωρείται επιτυχημένο ένα εκπαιδευτικό σύστημα που είναι προσαρμοσμένο από την αρχή μέχρι το τέλος στην απόδοση των μαθητών στις εξετάσεις. Oσοι μαθητές είχαν αυτή την εμπειρία ξέρουν πολύ καλά ότι σε καμία περίπτωση η επιτυχία ή η αποτυχία σε αυτές δεν είναι αποτέλεσμα των γνώσεων και των ικανοτήτων τους αλλά πολύ περισσότερο με το αν αντέχουν ή όχι όλη αυτή την τεράστια ψυχολογική πίεση, με την οικονομική δυνατότητά τους να πηγαίνουν φροντιστήριο ή να κάνουν ιδιαίτερα, με την οικογενειακή τους κατάσταση, με το επάγγελμα και τα εισοδήματα των γονιών τους, με το αν οι γονείς τους είναι μετανάστες και μία σειρά άλλους παράγοντες που έχουν έντονα ταξικά χαρακτηριστικά.

Κόσκινο

Οι στατιστικές που αξιολογούν το εκπαιδευτικό σύστημα δείχνουν πολύ καθαρά ότι τα κριτήρια για την εισαγωγή ή όχι ενός μαθητή είναι τελείως διαφορετικά και δεν έχουν να κάνουν αποκλειστικά με τις γνώσεις και τις ικανότητές τους. Στα τελευταία χρόνια όπου υπήρχε και η αλλαγή του συστήματος της εισαγωγής στα πανεπιστήμια, οι μαθητές που φοιτούν στα Λύκεια μειώθηκαν και αυτό γιατί ολόκληρο το εκπαιδευτικό σύστημα του λυκείου εντατικοποιήθηκε με την εφαρμογή των ενιαίων εξετάσεων. Oι μαθητές που αναγκάστηκαν να διακόψουν προέρχονται είτε από αγροτικές περιοχές είτε από εργατικές οικογένειες που δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να πληρώνουν κάποιο φροντιστήριο και πολλοί από αυτούς δεν είναι σε θέση να αντεπεξέλθουν στο εκπαιδευτικό σύστημα του λυκείου.

H εκπαίδευση είναι και αυτή ένας θεσμός του καπιταλισμού που αντανακλά όλες τις ταξικές αντιθέσεις της κοινωνίας. Έχουν μετατρέψει το σχολείο σε ένα εξεταστικό κόσκινο που βάζει όλο και περισσότερους ταξικούς φραγμούς στα παιδιά των φτωχών οικογενειών να συνεχίσουν.

Aυτή είναι η πολιτική της αγοράς και των περικοπών που εφαρμόζεται όχι μόνο στο Λύκειο αλλά σε όλο το εκπαιδευτικό σύστημα από το νηπιαγωγείο μέχρι τα πανεπιστήμια.

Πέρσι η χρόνια ξεκίνησε με κινητοποιήσεις των εκπαιδευτικών που έχοντας την συμπαράσταση γονιών και μαθητών διεκδικούσαν καλύτερα σχολεία, μείωση των μαθητών στις τάξεις, καλύτερες συνθήκες δουλείας, καλύτερους μισθούς. Φέτος δυστυχώς, οι λανθασμένες επιλογές των συνδικαλιστών οργάνων των εκπαιδευτικών, τους έφεραν να συγκρούονται μεταξύ.

Η προοπτική για το ξεπέρασμα των ταξικών διακρίσεων, για ένα εκπαιδευτικό σύστημα προσαρμοσμένο στις ανάγκες των μαθητών για ελεύθερη πρόσβαση σε όλες τις βαθμίδες της εκπαίδευσης και όχι στο σύστημα εξετάσεων που επιβάλλει η προσαρμογή στις ανάγκες τις αγοράς μπορεί να έρθει μόνο μέσα από την κοινή δράση και προσπάθεια εκπαιδευτικών, γονιών και μαθητών.

Πέτρος Μιχαήλ