Κυπριακό Κινηματικό Αρχείο
Cyprus Movements Archive
Kıbrıs Sosyal Hareket Arşivi

(A simple and boring explanation for those who do not understand the self-evident).

APHRODITE HAS DIVORCED ARES AND CANNOT STAND ZEUS… ALL COUNTRIES AND ARMIES OUT OF CYPRUS Ⓐ

From an anti-authoritarian point of view, the central problem is not the preservation of “national identity” or the “non-shrinkage of Hellenism” and similar nonsense. The issue is the IMMEDIATE and EXISTING oppression and authority – the green line, the presence of occupying armies (Turkish, Greek, English, Cypriot etc.) the danger of a new round of racist massacres (like those of '58, '63, '67, '74), of wars, of refugees etc. And since the problem is not merely the result of foreign interventions, conspiracies, etc. but also of the contradictions of this society (from which, after all, Georgatzis, Sampson, EOKA B and TMT came out), the struggle against the authority of the invaders and of states cannot be separated from the struggle internal to our society, against our own authority.

There are, of course, the voices of realistic logic: “through the national (problem) we will also solve social problems”. But if the national problem was born from this society, how will it be solved without addressing the roots of the phenomenon? A signature from politicians will not erase the 30 years of mistrust, economic inequality, chauvinism and blood that separate the two communities. Nor will it limit the expansionism of the Greek and Turkish states. Unless, of course, some people dream of a solution where one of the two communities disappears… These people exist too… Let them take become refugees on their own initiative, there is no need to repeat '23 and '74 because some people want to play the role of the “nation's heroes”. The other view, that national mobilization will solve social problems is, at the very least, ridiculous, historically speaking. The experience of the Third World movements of the 1960s is recent… No “national struggle” has solved the internal problems of a society regarding authority – not even the socialist ones… On the contrary, national struggles primary strengthen the state, oppress minorities, create a militarist fanaticism within society… Maoists (current and former), look at your accomplishments… What other than dictatorships and Khomeini did the famous “national liberation” movements leave in the Third World?

Αλλά τι να τρέχουμε μακριά.. κοιτάξτε πως λειτούργησε η ιδεολογία του εθνικού σαν πρωταρχικού ζητήματος στη Κύπρο… Το ΑΚΕΛ για τη “αντιιμπεριαλιστική ενότητα” κατάντησε πυροσβέστης των κοινωνικών κινημάτων, η ΕΔΕΚ ένα σοβινιστικό κόμμα, και κάποιος Μαρξιστοενωτικός είπε κάποτε το περίφημο “αν δεν πάρετε θέση για το εθνικό δεν έχετε λόγο ύπαρξης” σε μια προσπάθεια συγκρότησης μιας γυναικείας ομάδας.

ΤΟ ΚΥΠΡΙΑΚΟ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΠΟΥ ΘΑ ΠΑΡΕΙ ΧΡΟΝΙΑ ΠΑΙΔΑΚΙΑ… ΚΑΙ ΓΙΑ ΝΑ ΞΕΦΥΓΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΟ ΣΥΜΕΡΙΝΟ ΔΙΛΗΜΜΑ ΕΝΟΣ ΠΟΛΕΜΟΥ Η ΜΙΑΣ “ΛΥΣΗΣ” ΠΟΥ ΘΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΕΙ ΤΑ ΙΔΙΑ ΣΚΑΤΑ ΣΕ ΠΕΝΤΑ-ΔΕΚΑ ΧΡΟΝΙΑ, ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΑΡΘΡΩΘΕΙ ΕΝΑΣ ΕΝΑΛΛΑΚΤΙΚΟΣ ΛΟΓΟΣ ΠΟΥ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΝΤΙΕΞΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΤΟΥ ΠΡΑΚΤΙΚΗ ΘΑ ΒΑΛΕΙ ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΣΕ ΝΕΑ ΠΛΑΙΣΙΑ…

• Μια όξυνση των κοινωνικών συγκρούσεων, της αμφισβήτησης, της μη-ένταξης στην “εθνική ενότητα” που προωθεί το κράτος και οι εθνικιστές και μια και είμαστε (τουλάχιστον γεωγραφικά) μια γέφυρα της Ευρώπης με τη Μέση Ανατολή, αλλά και πολιτιστικά της Ελλάδας με τη Τουρκία, μια αναζήτηση των κοινών αφτού του γεωγραφικού-πολιτιστικού χώρου στις αντιεξουσιαστικές του καταβολές και πραχτικές. Χρειάζεται ξανά ερμηνεία ή ιστορία που οι ελληνοχριστιανοί προσπαθούν να σβήσουν με το δόγμα “είμαστε έλληνες, τελεία και παύλα”. Εδώ δεν είναι Κρήτη, εδώ Χριστιανοί και Μουσουλμάνοι (πριν τους φορέσουν το καπέλο της “εθνικής ταυτότητας”) είχαν κοινές εξεγέρσεις ενάντια στη εκκλησία και τους Μούφτηδες, υπήρχε κόσμος που αντιστάθηκε στο εθνικισμό από το '20… υπήρξαν ταξικές συγκρούσεις, με προεκτάσεις αντιαποικιακών αγώνων… Και τώρα, ίσως, Έλληνες, Τούρκοι και κύπριοι ροκάδες, φεμινίστριες, οικολόγοι, αγανακτισμένοι εργάτες, ομοφυλόφιλοι κλπ ίσως βρούν πολύ πιο πολλά κοινά μεταξύ τους στη ανατολική νοοτροπία τους ή στη μεταμοντέρνα κουλτούρα τους απ' ότι με τους καθώς πρέπει νοικοκυραίους που τους φτύνουν στο δρόμο κάθε μέρα.

• Ένα αγώνα για ΑΥΤΟΝΟΜΙΑ/ΑΥΤΟΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ενάντια στα κράτη, με βάση το δικαίωμα (το ανθρώπινο όχι το εθνικό) για ελεύθερη εγκατάσταση, ελεύθερη διακίνηση όπου θέλει ο καθένας χωρίς πράσινες γραμμές, φυλάκια αντιπαρατάξεως κλπ. Αλλά ταυτόχρονα πρέπει να αναγνωριστεί στη διαδικασία αφτού του αγώνα, το ιστορικό δικαίωμα των πολιτικών μειοψηφιών να έχουν ένα ισότιμο λόγο σε θέματα που αφορούν τη ύπαρξή τους. Γιατί όποιος μιλά μόνο για τις σφαγές του 74 και ξεχνά τι τράβηξαν οι Τουρκοκύπριοι το 63 και το 67, είτε εθελοτυφλεί, είτε είναι συνειδητός ψεύτης.

• Ένα αγώνα ενάντια στον εθνικισμό και τη προοπτική πολέμου. Δεν υπάρχη ένας άμεσος κίνδυνος πολέμου όπως θέλουν να πιστεούν οι επαγγελματίες κινδυνολόγοι. Αλλά επειδή η εθνικιστική υστερία πάη και έρχεται στις γειτονιές μας είναι αναγκαίο να φτιαχτεί μια συννενόηση για κοινούς αγώνες και αντιστάσεις από άτομα και ομάδες στη Ελλάδα τη Κύπρο και τη Τουρκία που το κεντρικό τους πρόβλημα δεν είναι πως θα κερδίση το κράτος τους ένα πόλεμο, ΑΛΛΑ πως θα σταματήση η προοπτική μιας σύγκρουσης. Γιατί οι μόνοι κερδισμένοι από ένα πόλεμο είναι οι παραγωγοί όπλων, οι εθνικιστές μέσα απ' το “αίμα των εχθρών” και τα κράτη που επιβεβαιώνουν τη ανάγκη ύπαρξης τους… και αφτά είναι ιστορία, όχι δόγματα.

ΜΕΣΑ απ' τη σημερινή απάθεια η θα βγη ένας εθνικισμός πολύ πιο φριχτός από το παρελθόν (που θα το επαναλάβη σ'όλες του τις κωμικοτραγικές διαστάσεις) ή ΜΙΑ ΥΠΕΡΒΑΣΗ/ΞΕΠΕΡΑΣΜΑ του παρελθόντος και του παρόντος…. ΤΟ ΤΕΛΙΚΟ ΒΑΡΥΣΤΟΜΑΧΙΑΣΜΑ ΔΙΚΟ ΣΑΣ ΘΑ 'ΝΑΙ… ΟΠΟΤΕ ΠΡΟΣΕΧΤΕ ΑΠΟ ΤΩΡΑ ΠΟΣΟ ΑΛΑΤΙ ΒΑΖΕΤΕ.

Αναρχική Ομάδα "Ανάφεντος"

Ο ΚΑΒΑΖΟΓΛΟΥ ΚΑΙ Ο ΜΙΣΙΑΟΥΛΗΣ ΔΟΛΟΦΟΝΗΜΕΝΟΙ ΑΠΟ ΤΗΝ Τ.Μ.Τ. … ΓΙΩΡΚΑΤΖΗ ΣΕ ΠΡΟΛΑΒΑΝ.

“ΔΕΝ ΝΟΙΑΖΟΜΑΙ ΑΝ ΤΗ ΓΗ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΖΟΥΝ ΤΟΥΡΚΟΙ ΓΙΑ ΕΛΛΗΝΕΣ. ΕΚΕΙΝΟ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΑΞΙΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΤΗΝ ΖΟΥΝ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΤΗΝ ΠΟΤΙΖΟΥΝ ΜΕ ΤΟΝ ΙΔΡΩΤΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΝΑ ΠΕΡΠΑΤΟΥΝ ΠΑΝΩ ΤΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΟΙ…” ΚΥΡΙΑΚΟΣ ΜΑΤΣΗΣ